از آنجا که شب‌ادراری معمولا در روحیه کودکان اثرات نامطلوب، به ویژه دردراز مدت برجای می‌گذارد، لذا تشخیص صحیح علت و درمان آن می‌تواند در شکل‌گیری روانی سالم کودک در آینده بسیار موثر باشد.
یبوست مزمن باعث شب ادراری می شود
تا کنون اغلب تصور می‌شد شب‌ادراری در کودکان بیشتر به دلیل مشکلات مثانه است و بیشتر پزشکان به این علت توجه بیشتری می‌کردند، اما در مطالعات جدید مشخص شده که یکی از علل عمده شب‌ادراری، یبوست است و اگر بیماری یبوست در کودکان به موقع تشخیص داده نشده و درمان نشود، سبب بروز شب‌ادراری می‌شود.
در این پژوهش، دانشمندان روی ۳۰ کودک و بزرگسال مبتلا به شب‌ادراری مطالعه کردند و دریافتند که اغلب این افراد دارای مثانه طبیعی هستند و مشکلی در این مورد ندارند، اما مشکل اصلی، انباشته شدن ضایعات موادغذایی و مدفوع در روده بزرگ این افراد است که جای مثانه را تنگ کرده و مانع حرکات طبیعی آن برای دفع می‌شود، به همین دلیل آنها نتیجه‌گیری کردند که در واقع یبوست، عامل اصلی شب‌ادراری است.
در این مطالعه، بیشتر این افراد یعنی حدود ۲۵ نفر (۸۳ درصد) با داروها و درمان‌های ضد یبوست به آسانی درمان شدند.
محققان در این مطالعات دریافتند که به دلیل بروز یبوست که باعث انباشته‌شدن حجم زیاد مدفوع در کنار مثانه می‌شود، حجم مثانه کاهش یافته و به همین دلیل است که کودک دچار شب‌ادراری می‌شود.
معمولا با بروز اولین علائم مشکل شب‌ادراری، اغلب والدین تلاش می‌کنند ”‹کودکان را از مصرف آب و سایر مایعات برحذر دارند، در حالی که این کار”‹، کاملا اشتباه است، زیرا کمبود آب در بدن، مشکل یبوست را تشدید می‌کند.
یکی از محققان توصیه می‌کند از والدین کودکان مبتلا به شب‌ادراری پرسیده شود که آیا شکم این کودکان به طور منظم کار می‌کند، یا نه و اگر نقص و نامنظمی در دفع ادرار و مدفوع دیده شود، باید آن را پیگیری کنند.
محققان معتقدند با تشخیص به موقع و درمان یبوست، به آسانی می‌توان از بروز شب‌ادراری و بیماری‌های دیگر پیشگیری کرد.
لذا این محققان به والدین توصیه کرده‌اند که مراقب کودکان خود باشند و در صورت بروز مشکل در کارکرد دستگاه گوارش و عمل دفع، حتما به پزشک مراجعه کنند تا از بروز عواقب و آسیب‌های بعدی پیشگیری شود.
شب ادراری کودک تا ۶ سالگی نیاز به درمان ندارد
کودک باید طی چند ماه برای کنترل ادرار خود آموزش ببیند. دست کم هیچ کودکی را پیش از دو سالگی نباید مجبور کرد که زمان ادرار خود را به مادر بگوید.
همان‌گونه که کودکان از نظر زمان به دست آوردن توانایی راه رفتن، یکی نیستند، از نظر کنترل ادرار و آموختن زمان گفتن ادرار خود نیز با هم متفاوت هستند.
مادران باید با صبوری و تشویق کودکان خود و حتی گذاشتن لگن، ادرار کردن را به آنان بیاموزند، چرا که تحت فشار قرار دادن کودکان ممکن است زمینه‌ساز ابتلای آنان به عفونت‌های مکرر و اشکالات دفع ادرار و مدفوع در سنین بعدی شود.
کودکان بین ۲ تا ۴ سالگی، کنترل ادرار خود را در طول روز پیدا می‌کنند و اگر مادر تلاش کند پیش از این سن، کودک را از کهنه یا پوشک بگیرد، ممکن است فرزندش به دلیل آماده نبودن برای کنترل ادرار دچار اشکالاتی در نحوه ادرار شود. همین امر زمینه ابتلای او به عفونت‌های مکرر ادراری را فراهم می‌کند.
کودکان پس از ۳ تا ۴ سالگی، توانایی کنترل ادرار شبانه خود را پیدا می‌کنند و پزشکان معمولا کودکان را تا ۶ سالگی به علت شب ادراری درمان نمی‌کنند، چون شب ادراری، یک عارضه طبیعی است که خود به خود بهبود پیدا می‌کند.
تنها کاری که برای کودکان مبتلا به شب ادراری انجام می‌شود، این است که وضعیت آنان را از نظر ابتلا به بیماری‌های دیگر بررسی می کنند، چون شب ادراری علامت بسیاری از بیماری‌های کودکان می‌تواند باشد، حتی ممکن است یک کودک ۱۰ تا ۱۵ ساله گاهی به طور طبیعی دچار شب ادراری شود. بیشتر این کودکان اگر دچار بیماری خاصی نباشند، خود به خود بهبود می‌یابند.
اگر کودکی به عللی مانند تحقیر از سوی همسالان و والدین، اعتماد به نفس خود را از دست داده و به طور مرتب شب ادراری داشته باشد، تنها بعد از ۶ سالگی به علت ابتلا به این عارضه تحت درمان قرار می‌گیرد، این در حالی است که گاهی اوقات پدران و مادران، پزشکان را تحت فشار قرار می‌دهند تا برای درمان شب ادراری کودکان ۴ تا ۵ ساله خود، دارو تجویز کنند، اما این کار صحیح نیست.
برای دیدن پربازدیدترین های نی نی نما لطفاً کلیک کنید…
