گاهی شیرخوار نوك پستان را با حرص و ولع، در دهان می گیرد اما قادر به چسبیدن به آن و تخلیه شیر نیست و نمی داند چکار کند یا نوك پستان را با زبانش به بیرون فشار می دهد و یا مکیدن درست ندرد(مثل مکیدن سرشیشه) لذا سبب زخم نوك پستان میشود و با هر مکیدن، شیر کمتري به دست می آورد. حرکات زبان، آرواره و دهان نوزاد در موقع تغذیه از پستان مادر با مکیدن از سر شیشه متفاوت است. وقتی پستان در دهان شیرخوار قرار میگیرد، زبان او گود می شود (به حالت تعقر) و پستان را به کام خود می فشارد و با حرکات ریتمیک و فشار آروارهها به مخازن شیر (که زیر هاله قهوه اي اطراف نوك پستان قرار دارند)، سبب جاري شدن شیر شده و آن را می بلعد و سپس یک نفس می کشد.
ولی اگر شیرخوار از بطري شیر بخورد فوراً با جریانی از مایع روبرو میشود لذا با زبان خود جلوي شدت جریان شیر را می گیرد تا از خفه شدن خود جلوگیري نماید. لبهاي او به طور محکم به دور سر بطري میچسبد و آرواره بدون حرکت می ماند و بدون این که تلاشی بکند، شیر بلافاصله جریان مییابد و لذت آنی به او میدهد.
لذا نباید از بطري یا گول زنک استفاده کنید. در مواقع اضطراري می توان از فنجان، قاشق، سرنگ، لوله یا قطره چکان استفاده نمایید.
برای دیدن پربازدیدترین های نی نی نما لطفاً کلیک کنید…
