کلامیدیا می تواند سبب بروز مشکلات جدی در زنان و مردان، نظیر ناباروری و عفونت نوزاد تازه متولد شده از مادر آلوده شود. کلامیدیا یکی از مهم ترین عفونت های باکتریال انتقال یابنده از راه تماس جنسی در دنیا است و سالانه بیش از سه میلیون نفر به این بیماری مبتلا می شوند.
عفونت ناشی از کلامیدیا یک بیماری انتقال یابنده از راه تماس جنسی است که توسط یک باکتری به نام کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می شود و قابل درمان است.
نشانه های عفونت ناشی از کلامیدیا چیست؟
کلامیدیا گاهی بیماری خاموش نامیده می شود، زیرا ممکن است فرد مبتلا باشد، ولی از آن آگاه نباشد. علائم اغلب طی یک تا سه هفته بعد از آلودگی بروز می کنند.
افراد مبتلا ممکن است نشانه هایی مانند ترشح غیرطبیعی داشته باشند و یا هنگام ادرار دچار درد شوند. باکتری می تواند سرویکس، لوله های تخمدانی و مجرای ادراری را در زنان آلوده کند و در نهایت به بیماری التهابی لگن منجر شود. در مردان، باکتری می تواند اپیدیدیمیت ایجاد کند. التهاب لگن و التهاب اپیدیدیم دو بیماری بسیار جدی هستند.
کلامیدیا تراکوماتیس همچنین می تواند باعث عفونت رکتوم و چشم (التهاب ملتحمه یا چشم صوتی) شود.
کلامیدیا چگونه تشخیص داده می شود؟
کلامیدیا به آسانی با سوزاک اشتباه گرفته می شود، زیرا نشانه های هر دو بیماری تا حد زیادی مشابهند و می توانند به صورت همزمان رخ دهند. قابل اعتمادترین روش تشخیص کلامیدیا روش های آزمایشگاهی هستند که تست آزمایشگاهی بررسی وجود باکتری در نمونه ادرار از جمله آنهاست که نتیجه آن پس از ۲۴ ساعت آماده می شود.
کلامیدیا چگونه درمان می شود؟
در صورت ابتلا به عفونت کلامیدیا، این عفونت با تجویز آنتی بیوتیک های تک دوز یا در دوره های ۱۴ الی ۱۷ روزه درمان می شود. در صورت ابتلا به عفونت کلامیدیا، حتی بعد از بهبود نیز، مصرف دارو باید ادامه یابد و اگر یک تا دو هفته بعد از اتمام داروها، نشانه های بیماری از بین نرفت، باید دوباره به پزشک مراجعه شود.
عوارض کلامیدیا چیست؟
هر ساله بیش از یک میلیون زن به بیماری التهابی لگن (PID) مبتلا می شوند که حدود نیمی از موارد ابتلا به این بیماری ناشی از عفونت کلامیدیا است و بسیاری از این زنان بدون علامت هستند. بیماری التهابی لگن به انسداد لوله های تخمدانی و ناباروری منجر می شود. پژوهشگران تخمین می زنند که هر ساله ۱۰۰ هزار زن در اثر ابتلا به بیماری التهابی لگن نابارور می شوند.
در برخی موارد این انسداد به دنبال این التهاب باعث عدم عبور تخمک بارور و ایجاد حاملگی خارج رحمی یا حاملگی نابجا می شود. حاملگی نابجا یک موقعیت بسیار خطرناک است که به سقط جنین و یا حتی مرگ مادر منجر می شود.
نشانه های عفونت کلامیدیا در نوزاد
نوزادی که به دلیل عفونت کانال زایمان و هنگام تولد آلوده می شود، ممکن است به عفونت چشمی یا ریوی مبتلا شود. علائم التهاب ملتحمه شامل ترشحات و تورم پلک ها است و معمولا در ۱۰ روز اول زندگی بروز می کند. نشانه های عفونت ریوی شامل سرفه پایدار در سه تا شش هفته اول زندگی فرد است. هر دو عفونت گفته شده با تجویز آنتی بیوتیک به خوبی درمان می شوند. به علت خطرعفونت نوزادان، بسیاری از پزشکان توصیه می کنند که در مراقبت های قبل از تولد، زنان از نظر ابتلا به کلامیدیا بررسی شوند.