یک نوزاد نارس ممکن است بعد از تولد فشار خون پایین (افت فشار خون) داشته باشد. بعضی از علل اولیه فشارخون پایین شامل عفونت، خونریزی و از دست دادن مایعات است. افت فشار به فشارخون (BP) پایین در نوزاد گفته میشود.
فشارخون پایین میتواند مانع رسیدن خون و اکسیژن کافی به اندامهای نوزاد شده و در نتیجه اندامها خوب وظایفشان را انجام نمیدهند.
اگر نوزاد علائم زیر را دارد به منظور پیشگیری از مشکلات بیشتر هر چه سریعتر به پزشک مراجعه کنید:
نوزاد تب دارد.
نوزاد بیمار بوده و استفراغ میکند یا حالت تهوع دارد.
راجع به وضعیت یا مراقبت نوزاد سئوال دارید یا نگران هستید.
اگر فشار خون نوزادتان فقط اندکی پایین آمده فقط لازم است که آگاه و هوشیار باشید. اگر نیاز به درمان باشد، یک یا چند مورد از موارد ذیل می تواند مورد استفاده قرار گیرد:
دارو برای بالا بردن فشار
مایعات داخل وریدی (مایعاتی که از طریق ورید تزریق میشوند)
انتقال خون، در صورتی که فشارخون پایین به علت خونریزی باشد
متخصص اطفال با ارائهی مشاوره تخصصی در خصوص علل فشار خون پایین در نوزادان به خصوص نوزادان نارس، شما را با انواع روشهای درمانی آن آشنا میکند.
علل
مشکلات غدد فوق کلیوی
غدد فوق کلیوی کودک ممکن است به اندازه کافی هورمون کورتیزول تولید نکند. همچنین در صورتی که قبل از زایمان استروئید مصرف کرده باشید ممکن است نوزاد کورتیزول پایینی داشته باشد.
از دست دادن خون
از دست دادن خون به هنگام تولد یا در اثر آسیب و یا سایر مشکلات پزشکی میتواند منجر به افت فشار خون شود.
مشکلات قلبی
عفونت قلب، ضربان غیرطبیعی قلب یا مجرای شریانی باز (PDA) ممکن است منجر به کاهش فشار خون شود.
داروها
به نوزادان متولد شده با فشار خون بالا داروهایی برای کاهش فشار داده میشود. این داروها میتوانند منجر به افت فشار خون شوند.
سپسیس
سپسیس نوعی عفونت در خون است که میتواند باعث افت فشار خون شود.
عوامل خطر
وزن کم در هنگام تولد و نوزادان نارس
بزرگترین خطر مربوط به نوزادانی است که با وزن کمتر از ۱۰۰۰ گرم (۲٫۲ پوند) متولد میشوند.
شرایط پزشکی
این شرایط شامل انتروکولیت نکروزان (بافت مرده روده) یا عدم تعادل الکترولیتی است.
استفاده از دستگاه تهویه
یک دستگاه تهویه ای دستگاهی است که وقتی نوزاد قادر به نفس کشیدن نیست به نوزاد تنفس میرساند. این دستگاه ممکن است باعث افزایش فشار خون در قفسه سینه نوزاد و در نتیجه افت فشار خون شود.
علائم
تنفس سریع تر از حالت عادی
سردی دستها، پاها و بازوها
ضربان قلب تندتر یا کندتر از آنچه که باید باشد.
پوست رنگ پریده یا لکه لکه (دارای نقاطی با رنگای مختلف)
ادرار خیلی کم یا عدم وجود ادرار
عوارض
داروهای IV ممکن است نشت کرده و باعث آسیب به پوست و بافت شوند. مقدار بیش از حد مایع IV ممکن است به مشکلات قلبی یا ریوی منجر شود. لولههایی که در رگهای خونی نوزاد قرار میگیرند ممکن است باعث ایجاد عفونت خون یا لخته شدن خون شوند. لخته شدن خون درد و تورم ایجاد کرده و مانع جریان یافتن خون به قسمتهایی از بدن نوزاد که باید برود، میشود. لخته ممکن است به قلب یا مغز نوزاد حرکت کرده و باعث مشکلات کشندهای مانند حمله قلبی یا سکته مغزی شود. حتی با درمان، ممکن است فشارخون نوزاد بهبود نیافته و سبب جریان خون ضعیف به اندامهای بدن او شود. این ممکن است تهدید کنندهی زندگی کودک باشد.
بدون درمان، افت فشار خون میتواند جریان خون به اندامهای نوزاد را کاهش دهد. جریان خون ضعیف عملکرد اندامها را متوقف میکند. جریان خون ضعیف به مغز کودک باعث آسیب مغزی میشود. عدم درمان افت فشار خون ممکن است کشنده باشد.
تشخیص
پزشک، فشار خون نوزاد را کنترل و بر آن نظارت میکند. برای چک نمودن فشار خون نوزاد در زمانهای مشخص یک بازوبند فشار خون بر روی دست یا پای او قرار میگیرد. بازوبند فشار خون به یک دستگاه متصل شده و روی دست یا پا نوزاد محکم میشود. همچنین ممکن است پزشک یک کاتتر را در شریان نوزاد (رگ خونی) قرار دهد تا به طور مداوم بر روی فشار خون وی نظارت داشته باشد. ارائه کنندهی مراقبتهای بهداشتی، قلب نوزاد و چگونگی جریان خون در بدن او را نیز کنترل میکند.
در بسیاری از موارد، افت فشار خون نشانه ای از یک وضعیت دیگر است. نوزاد ممکن است نیاز به هر یک آزمایشهای زیر برای پیدا کردن علت افت فشار خون داشته باشد:
گازهای خون: این آزمایش، آزمایش گازهای خون شریانی ( ABG) نیز نامیده میشوند. خون از یکی از شریانهای نوزاد گرفته میشود. ABGها ممکن است در صورتی انجام شود که نوزاد دچار تنفس سخت یا مشکلات دیگر ناشی از بیماری باشد.
آزمایشهای خون: آزمایشهای خون اطلاعات بیشتری راجع به وضعیت سلامت نوزادتان به افراد ارائه دهندهی مراقبت های بهداشتی ارائه میدهد.
اکوکاردیوگرام: این یک نوع سونوگرافی است که اکو نیز نامیده میشود. این سونوگرافی از امواج صوتی برای نشان دادن تصاویری از قلب نوزاد بر روی یک مانیتور استفاده میکند. سونوگرافی انجام میشود تا نشان دهد زمانی که قلب میتپد چگونه خون در آن جریان پیدا میکند. همچنین ممکن است این آزمایش، اندازه و شکل قلب نوزاد را نیز نشان دهد.
درمان
پزشک نوزاد را برای یافتن نشانههای جریان خون ضعیف به اندامها با دقت بررسی میکنند. ممکن است نوزاد به برخی از موارد زیر برای درمان علت افت فشارخون نیاز داشته باشد:
داروها
آنتی بیوتیکها: در صورتی که فشار خون نوزاد ناشی از عفونت خون باشد ممکن است این دارو برای او تجویز شود .
داروهای قلبی: ممکن است نوزاد این داروها را برای افزایش فشار خون و افزایش جریان خون به اندامها دریافت کند.
استروئیدها: داروهای استروئیدی ممکن است برای کمک به افزایش فشار خون نوزاد به او داده شود. همچنین اگر افت فشار بیمار در اثر مشکلات غدد فوق کلیوی ایجاد شده باشد، ممکن است برای درمان مشکلات فوق کلیوی نیز استروئیدها تجویز شوند.
مایعات IV
اگر افت فشار خون در اثر از دست دادن خون یا مایعات باشد، از مایعات IV برای افزایش فشار خون نوزاد استفاده میشود. مایعات ممکن است دارای الکترولیتها و قند برای جایگزینی آنچه که از دست رفته باشند.
انتقال خون
ممکن است نوزاد از طریق IV خون کامل یا بخشهایی از آن را دریافت کند.
دستگاه تهویه
دستگاه تهویه، دستگاهی است که کمک میکند نوزاد نفس بکشد. یک لوله اندوتراکئال (ET) به داخل دهان، بینی یا نای او وارد میشود. لوله ET به دستگاه تهویه وصل میشود. اگر نوزاد قادر به نفس کشیدن نباشد، دستگاه تهویه میتواند به نوزاد اکسیژن نیز برساند.
مراقبت های بعدی
فهرستی از داروهای کنونی کودک تهیه کنید: این لیست شامل مقادیر،زمان، چگونگی و چرایی مصرف آنها است. در ملاقاتهای بعدی برای پیگیری وضعیت نوزاد فهرست و داروها را با ظروفشان همراه بیاورید. در موارد اضطراری، لیست داروهای کودک را همراه خود داشته باشید. لیست داروهای قدیمی را دور بریزید. ویتامینها، گیاهان دارویی یا مکملهای غذایی را فقط طبق دستور پزشک به کودک بدهید.
داروهای کودک را طبق دستور پزشک به او بدهید: اگر فکر میکنید دارو مطابق انتظارتان اثر نمیکند با فرد اصلی مراقبت کننده از کودک تماس بگیرید. اگر کودک به دارویی حساسیت دارد به فرد مراقبت کننده این نکته را بگویید. قبل از تغییر یا قطع داروهای کودک از مراقب درمورد این کار سوال کنید.
استروئیدها: داروهای استروئیدی ممکن است برای کمک به افزایش فشارخون نوزاد در بیمارستان به او داده شود. ممکن است نیاز باشد که پس از مرخص شدن نوزاد از بیمارستان نیز برای مدت کوتاهی استرئیدها به او داده شوند.