هنگامى که مادر به بيمارى‌هائى مبتلا مى‌باشد که توليد شير را مختل کند، يا وضعيت سلامت مادر به خطر بيافتد، يا ماده‌اى بتواند از شير به نوازد منتقل شود، شيردهى منع مى‌گردد. هر مادر، نوزاد و وضعيت سلامت آنها را بايد به‌طور فردى ارزيابى نمود. چنين شرايطى شامل سِل، هپاتيت B و در ايالات‌متحده HIV/AIDS مى‌باشد. داروهاى مخدرى که مادر استفاده مى‌کند داخل شير ترشح شده و اثر نامناسبى مثل اعتياد به دارو بر کودک مى‌گذارد. مادر بايد نسبت به استفاده از هر گونه داروئى که ممکن است اثر سوء بر نوزاد داشته باشد آگاه باشد.
مادران شاغل اغلب به‌دليل فقدان امکانات مراقبت از کودک در محيط کار به تغذيه کودک با شير مادر ادامه نمى‌دهند. در چنين مواردى توصيه مى‌شود مادر شير را با دست يا با پمپ بدوشد و ذخيره کند تا بعداً توسط فردى که کودک را نگاه مى‌دارد، به کودک داده شود. گاهى اعضاء خانواده (مثل همسر) از ادامه شيردهى حمايت نمى‌کنند.
بسيارى از مادران جوان قادر به تغذيه کودک با شير خود نيستند زيرا وضعيت تغذيه خود آنها خوب نيست. براى حفظ منافع کودک و مادر بايد راه‌حل‌هاى فردى براى رفع مشکلات تغذيه با شير مادر پيدا شود.
در مورد کودک
بعضى اختلالات ژنتيکى مثل گالاکتوزمى در متابوليسم طبيعى شير مادر يا شير خشک تداخل مى‌کنند. در حال حاضر بعضى اختلالات نوزاد مثل فنيل‌کتونوري، سيستيک فيبروز، ديسپلازى برونشى – ريوي، ديابت، مليتوس و فلج مغزى را با افزودن شير خشک مخصوص به شير مادر يا وسايل غذا خوردن تطبيق يافتته درمان مى‌کنند.
