در شرایط طبیعی، میزان مایع آمنیوتیک شما در اوایل سه ماهه سوم افزایش می‌یابد. در هفته‌های ۳۴ تا ۳۶ که اوج میزان مایع است، شما ممکن است در حدود ۱ لیتر مایع درون کیسه آمنیوتیک داشته باشید. پس از این زمان میزان مایع به تدریج کاهش می‌یابد تا زمانی که زایمان انجام شود.
وقتی در هر زمان از بارداری‌تان میزان مایع آمنیوتیک کم باشد گفته می‌شود که دچار اولیگوهیدرامنیوس شده‌اید (اگر مقدار مایع آمنیوتیک بیشتر باشد هیدرامنیوس یا پلی هیدرامنیوس نامیده می‌شود. بر اساس آمار منتشر شده، به‌طور معمول ۴ درصد از زنان باردار در سه ماهه سوم بارداری‌شان مایع آمنیوتیک کمتر از اندازه دارند.
از میان زنانی که ۲ هفته از موعد زایمان‌شان گذشته است و هنوز باردارند ۱۲% دچار کمبود مایع آمنیوتیک هستند.
در صورتی که ترشح مایع داشته باشید، شکم‌تان نسبت به سن بارداری‌تان کوچک باشد یا احساس کنید جنین‌تان به اندازه کافی حرکت نمی‌کند، ممکن است پزشک به کم شدن مایع آمنیوتیک‌تان شک کند. همچنین پزشک‌تان در صورتی که شما پیش از این جنینی با رشد محدود داشته‌اید ممکن است شما را تحت نظر بگیرد. اگر فشار خون مزمن، پره اکلامپسی، دیابت بارداری یا لوپوس دارید یا از موعد زایمان‌تان گذشته است، باز هم شاید پزشک‌تان به این موضوع توجه بیشتری بکند. اگر او نسبت به کم بودن مایع آمنیوتیک مشکوک شود، احتمال دارد سونوگرافی را تجویز نماید.
سونوگرافیست بزرگترین بخش مایع آمنیوتیک در ۴ بخش مختلف از رحم‌تان را اندازه می‌گیرد و آنها را با هم جمع می‌کند تا متوجه شود در شاخص مایع آمنیوتیک (AFI) در چه سطحی رتبه بندی می‌شوید. اندازه نرمال برای سه ماهه سوم بین ۵ تا ۲۵ سانتیمتر است. اگر اندازه کل از ۵ سانتیمتر کمتر باشد مایع آمنیوتیک کم به حساب می‌آید.
