چرا کارها را پشت گوش می اندازیم؟
در روانشناسی، مدتها باور بر این بود که افرادی که اهمال کار هستند و کارهایشان را به تعویق می اندازند، درک نادرستی از زمان دارند (و اینکه حس میکنند که زمان بیشتری برای انجام کارها دارند). با اینکه این مورد ممکن است در برخی موارد درست باشد، اما تحقیقات جدید نشان میدهد که به تعویق انداختن کارها مرتبط با اضطراب و اندوه و بخصوص بیزاری از انجام آن کار است (یعنی وقتی کاری در حالت بدی وجود دارد، مثلا انجامش با بی‌حوصلی یا سختی یا درد همراه است).
درعین حال که اهمال‌کارها ممکنه بخواهند اضطراب را نادیده بگیرند، این طرز برخورد در طولانی‌مدت می‌تواند منجر به ظهور اضطراب بیشتری برایشان شود. اهمال کاری می‌تواند منجر به افزایش استرس، مشکلات سلامت، بدخوابی، افسوس های استرس آور و کاهش بهره‌وری فرد شود. اهمالکاری می‌تواند با ایجاد غم و شرمندگی و افکار خودانتقادی (بخاطر انجام ندادن کارها)، از عزت نفس شما بکاهد.
غلبه بر عادت به تعويق انداختن كارها
اگر میخواهید به جنگ اهمالکاری بروید، این موارد را به کار بندید:
۱ – از فاجعه‌سازی دوری کنید.
یکی از دلایلی که باعث میشه مردم کارهاشون رو به تعویق بیندازند اینه که از هر چیز کوچکی، یک فاجعه میسازند. این قضیه ممکنه به میزان حوصله سَربر بودن یا سخت بودن کار بستگی داشته باشه. اما بهر حال اون کار رو برای ما غیرقابل تحمل میکنه.
در واقعیت، چالشها، خستگی فکری و کار سخت شما را نخواهد کشت یا حتی مریضتان نخواهد کرد. اهمالکاری از سویی با استرس مرتبط است. (مثلا استرسی که هنگام نادیده گرفتن یک تماس تلفنی که باید انجام دهید تجربه میکنید).پس واقع گرا عمل کنید. به خود بگویید “این کاری نیست که من دوست ش داشته باشم. اما می تونم از پسش بر بیام”
۲- روی “چرا” ی خودتان تمرکز کنید.
اهمال‌کارها بیشتر روی نتایج کوتاه مدت تمرکز میکنند تا بلند مدت. پس سعی کنید روی چرایی انجام دادن اون کاری که باید انجام بدید تمرکز کنید و به مزایایی که انجامش در پی خواهد داشت فکر کنید.
مثلا اگر باید اتاق خود را مرتب کنید (و اینکار رو همش به تعویق می اندازید) به اون لحظه ای فکر کنید که وارد اتاق میشید و همه چیز مرتبه و از تمیزی اتاق لذت می برید. یا اگر باید مثلا چیزهای دست دوم خود را بفروشید، به پولی که پس از فروش نصیب شما خواهد شد فکر کنید. یا اگر ورزش را مدتی است که انجام نمی دهید، به این فکر کنید که ورزش شما چقدر به شما انرژی مثبت و قدرت نفس میدهد و چقدر این حرکت روی خانواده شما (یا بچه هایتان) تاثیر میگذارد.
۳- تقویم جیبی استفاده کنید.
اون کارهایی که نوشتید که یه روزی که “وقت اضافه داشتید” انجام بدید، معمولا هیچ وقت اجرا نمیشن! شما باید زمانی رو برای انجام اونها تعیین کنید و زمان رو محدود کنید. همانطور که برای یک قرار ملاقات مهم زمان دقیقی دارید.
۴ – واقع گرا باشید.
همینطور که شما برنامه ریزی خود را شروع میکنید، خود را برای موفقیت آماده کنید. پروژه ها معمولا بیش از آنچه برایشان وقت در نظر گرفته ایم، زمان می‌برند. بنابراین زمان اضافه در نظر بگیرید و کاری کنید که انجام اون کار براتون آسان تر بشه. مثلا اگر شما آدم سحرخیزی نیستید، فلان برنامه رو سر ساعت ۷ صبح نچینید. کارهاتون رو در زمانی بچینید که می دونید انجامشون خواهید داد و انرژی لازم رو برای انجامش دارید.
۵ – کارها را خرد کنید.
هنگامی که یک کار خیلی بزرگ به نظر برسد، اهمالکاری اغلب اتفاق می‌افتد. پس چگونه می توان این وظیفه را به قطعات کوچکتر و قابل کنترل تر تقسیم کرد؟ برای مثال، اگر میخواهید یک کتاب بنویسید، ممکن است تصمیم بگیرید که یک طرح کلی را آماده کنید و سپس هر فصل را شناسایی کنید، بخشهای فصل را درآورید، و سپس نوشتن اولین بخش را انجام دهید. خرد کردن کارها مانند این روش کمک خواهد کرد که شما احساس کنید که کمتر خسته میشوید و بیشتر انرژی دارید.
۶- عذر خواهی ها را رها کنید
این جملات را ببینید: آیا برای شما آشنا نیست؟
“من باید روی مود باشم.”
“من منتظر میمونم تا زمان بدست بیارم.” “من تحت فشار بهتر کار می کنم.”
“قبل از اینکه بتوانم شروع کنم، فلان چیز باید رو باید داشته باشم.”
این فکرها را متوقف کنید!
با خودتان صادق باشید: این ها بهانه هستند. مطمئنا، خوبه که همین روی مود باشید، اما انتظار کشیدن برای اینکه فلان اتفاق بیفتد می تواند به این معنی باشد که پروژه شما هرگز شروع نخواهد شد.
۷- شریک بگیرید
زمان خاصی را برای تکمیل هر کار در نظر بگیرید. سپس کسی/چیزی را پیدا کنید که به شما کمک کند روی برنامه باشید. این مورد می‌تواند قولِ شما به رئیس یا مشتری تان باشد که باید کاری را برایش انجام دهید. یا ممکن است یک مربی باشد که به شما کمک کند تا در مسیر حرکت کنید. در این رابطه شما با او مثلا یکبار در هفته تلفنی صحبت میکنید و درباره کارهایی که در هفته آینده انجام خواهید داد قولی می دهید. و از آنجایی که دوست ندارید حرفتان بی ارزش شود، روی قول خود خواهید ماند و بدین صورت اهمالکاری را خرد میکنید.
۸- محیط اطراف خود را بهینه کنید.
محیط پیرامون شما می تواند به خلاقیت شما کمک کند یا آسیب بزند. ایمیل و فیسبوکتان را روی مرورگر ببندید تا همواره در دسترس نباشد و در عین حال شبکه های اجتماعی را کمی از خود دور کنید تا بتوانید روی کار تمرکز کنید. همچنین تماس های تلفنی بی موقع می توانند منجر به عقب انداخت کارها شود.
اینو امتحان کنید:
در زمان های اختصاص داده به کار روی یک برنامه که از پیش تعیین کرده اید، ایمیل و مسنجرهای خود را ببندید و تلفن را نیز روی حالت هواپیما قرار دهید و آنرا کناری بگذارید. همچنین از گشت و گذار در اینترنت خودداری کنید تا اون کار تموم شه.
۹- به رفتارهای خوبتان جایزه بدهید.
اگر – و فقط اگر- کاری رو که قرار بود انجام بدید، انجامش دادید، یه جایزه برای خودتان در نظر بگیرید. تا وقتی که کار رو تموم نکرده اید، وارد اینترنت و تلگرام و اینستگرام نشوید و یا سراغ نهار/شام نروید. این موارد حواس شما رو پرت میکنه و شما رو بسوی اهمالکاری هدایت میکنه. پس بجای اینکه این فعالیتها شما رو بسوی اهمالکاری ببره، ازشون بعنوان تشویقی که شما رو به انجام اون کارِ اصلی هدایت میکنه استفاده کنید.
۱۰- خود را ببخشید.
دست از سرزنش خود بخاطر گذشته‌ها بردارید. افکاری مانند “باید زودتر این کار رو شروع میکردم” یا “من همیشه اهمال‌کارم، من بی عرضه ام” فقط اوضاع رو بدتر میکنه. تحقیقات نشان میده که بخشیدن خود بخاطر اهمالکاری های گذشته، به شما کمک میکنه که جلوی تعویق انداختن کارهاتون رو بگیرید و از اونها برای پیشرفت استفاده کنید. چگونه؟ چیزهایی که باعث رخ دادن این اهمالکاری ها شده بود را به خاطر آورید. ترس، استرس، نداشتن فهم کاملی از مساله، نداشتنِ حس پاسخگو بودن و … حالا این موانع را به حال و آینده ارتباط دهید. چه چیزی باعث میشه که اون ترسها و استرس ها کم بشوند و شما بیشتر احساس قدرت کنید؟
۱۱- کمال گرایی را کنار بگذارید.
کمال گرایی یک ذهنیت همه-یا-هیچ به وجود میاورد. هر چیز یا عالی باید باشد یا شکست محسوب میشه! آدم های کمالگرا برای اقدام کردن، منتظر این هستند که همه چیز در حالت عالی باشد و اگر اینگونه نیست، نمی توانند کار خود را به سرانجام برسانند. یا اگر بهترین زمان برای انجام کاری نباشد اصلا نمی توانند آن کار را شروع کنند. این ذهنیت همه-یا-هیچ اجازه آغاز کردن یا به انجام رساندن کارها را نمی‌دهد.
به جای عالی بودن، روی “بهتر بودن” تمرکز کنید. این بدین معنی است که هنوز برای بهترین حالت تلاش می کنید، اما در عین حال تمرکز خود را روی “به سرانجام رساندن کار” می گذارید.
منبع خبر : برگرفته از ninikadeh
