سوراخ کردن گوش نوزادان حداقل تا ۶ ماهگی ایده مناسبی نیست چرا که سیستم ایمنی بدن نوزاد تا این زمان هنوز به صورت کامل مجهز نشده و احتمال اینکه نتواند با عفونت احتمالی سوراخ کردن گوش مبارزه نکند را دارد .
باید بدانید احتمال عفونت در قسمت انتهایی لاله گوش کمتر از بقیه نواحی خصوصا غضروف ناحیه بالای گوش است . حتی بسیاری از والدین تمایل به انجام این کار در خانه دارند که باید بگوییم بهتر است اجازه دهید این کار در مراکز درمانی انجام شود .
برای دیدن پربازدیدترین های نی نی نما لطفاً کلیک کنید…
این روزها مادران، كمتر گوش دختربچهشان را در خانه سوراخ میكنند. ولی به هرحال، برای سوراخ كردن گوش كودكان بهتر است مراكز درمانی مجاز را كه از استریل بودن وسایل و تجهیزات آن مطمئن هستید، انتخاب كنید؛ زیرا امكان انتقال هپاتیت، ایدز و كزاز با وسایل آلوده وجود دارد.
نكته دیگری كه نباید فراموش كنید این است كه پیش از سوراخ كردن گوش كودكتان، او را حتما نزد پزشك ببرید و از او راهنماییهای لازم را بگیرید.
سوراخ كردن گوش در شرایط استریل، در مجموع عملی كمخطر است اما در مورد بعضی از افراد كه مستعد عفونت هستند؛ مانند بیماران دیابتی یا افرادی كه كورتون مصرف میكنند یا افرادی كه بیماریهایی دارند كه خونشان به راحتی منعقد نمیشود و احتمال خونریزی در آنها بالا است یا افرادی كه داروهای ضدانعقاد خون مصرف میكنند، ممكن است این مسئله دردسرساز شود و بهتر است پزشك در این موارد نظارت دقیق داشته باشد.
توصیه های ایمنی برای سوراخ کردن گوش:
سوراخ كردن گوش، یكی از كارهای بسیار رایج و معمول بین خانمها است. البته این كار از زمانهای قدیم رایج بوده است، منتها با روشهای سنتی. این روزها، وسایل انجام دادن این كار پیشرفتهتر شده است و چند دقیقه هم بیشتر طول نمیكشد؛ برخی افراد هم از این امكان استفاده و چند سوراخ در گوش خود ایجاد میكنند تا تمام گوشوارههای مورد علاقه خود را همزمان در گوش داشته باشند.
البته اگر مراقبتهای لازم بعد از این عمل ساده را درست انجام ندهید؛ چند گوشواره كه هیچ، حتی یك گوشواره را هم نمیتوانید در گوش خود نگه دارید؛ پس تا وقتیكه زخم گوشهایتان كاملا خوب نشده است، به این موارد توجه كافی داشته باشید:
۱ – اگر قصد دارید گوشوارهای غیر از جنس طلا به گوشتان بیندازید، حتما با فردی كه گوشتان را سوراخ میكند مشورت كنید و از درستی انتخاب گوشواره خود مطمئن شوید.
۲ – اگر پوست حساسی دارید، احتمالا تنها گزینه مناسب برای شما گوشوارهای از جنس طلا یا نقره مرغوب است. یادتان باشد كه قبل از لمس كردن گوشهایتان، دست خود را بشویید. این كار احتمال عفونت و گسترش آلودگی را كاهش میدهد.
۳ – گوشوارههایتان را باید روزی دوبار (یك بار صبح و یك بار شب) تمیز كنید.
۴ – برای تمیز كردن اطراف سوراخ گوش نیز از محلول ضد عفونی كننده مخصوص گوش استفاده كنید. محلول را روی تكه پنبهای بمالید و ناحیه بین گوش و گوشواره را تمیز كنید.
۵ – چند بار در روز، گوشواره را در گوشتان بچرخانید؛ این كار مانع از چسبیدن گوشواره به زخم سوراخ گوش میشود.
۶ – گوشواره را تا زمان مشخصی در گوش نگه دارید. شما باید حداقل بین ۴ تا ۶ هفته بعد از عمل سوراخ كردن گوش از گوشواره استفاده كنید، وگرنه زخم تازه جوش میخورد و سوراخ ناپدید میشود.
۷ – اگر بعد از گذشت یك روز از سوراخ كردن گوشتان قرمزی و تورم یا درد مشاهده كردید، با احتمال اینكه علایم عفونت است، به پزشك عمومی مراجعه كنید.
۸ – یادتان باشد كه در مدت ترمیم گوش، از هیچ نوع افشانه مخصوص مو یا خوشبوكننده و ادكلن استفاده نكنید. درضمن، تا قبل از درمان محل، با گوشوارههایتان بازی نكنید و آن را نكشید تا باعث پشیمانی نشود!
کودکتان را برای سوراخکردن گوش، نزد پزشک، پرستار یا تکنسین ماهر در این کار ببرید. لذا سوراخکردن گوش در خانه با نخ و سوزن و به وسیله مادربزرگ و یا یکی از اطرافیان کودک یا آرایشگاه کاملا غیربهداشتی و خطرناک است زیرا سوراخ کردن گوش یک عمل جراحی حساب می شود.
گوش پیش از سوراخکردن باید با الکل یا محلولهای مشابه کاملا ضدعفونی شود. اگر شما کودکتان را به یکی از مراکز بهداشتی برای سوراخکردن گوش ببرید، کارکنان این مراکز، مواد ضدعفونیکننده را با غلظت مناسب، پیش از سوراخکردن گوش کودک مورد استفاده قرار می دهند.
بهتر است ابتدا از گوشواره طلای ساده استفاده کنید تا از احتمال بروز واکنش حساسیتی کاسته شود. این گوشوارههای طلای ساده، اغلب میخی شکل هستند و میتوانید آنها را از طلافروشیها تهیه کنید. بنابراین انواع گوشوارههای میخی و نگیندار، که در محل سوراخکردن گوش فروخته میشوند و اغلب از فلزات بدل ساخته شدهاند، برای استفاده بلافاصله پس از سوراخ کردن گوش کودک مناسب نیستند.