معمولا بعد از به دنیا آمدن نوزاد، جفت از دیواره رحم جدا می شود. ولی در مشکل چسبندگی جفت، تمام و یا قسمتی از جفت به طور محکم به دیواره رحم می چسبد و از آن جدا نمی شود.
جفت ساختاری است که در طی بارداری در داخل رحم رشد می کند. جفت، اکسیژن و مواد غذایی مورد نیاز برای رشد جنین را فراهم می کند و مواد زائد را از خون جنین دور می کند. بند ناف بین جفت و جنین ارتباط برقرار می کند.
عوارض ناشی از چسبندگی جفت
۱- خونریزی رحمی شدید
چسبندگی جفت باعث خونریزی شدید مادر بعد از زایمان می شود. این خونریزی شدید که می تواند باعث مرگ مادر شود، از لخته شدن طبیعی خون جلوگیری می کند. همچنین باعث نارسایی ریوی و نارسایی کلیه می شود.
۲- زایمان زودرس
اگر چسبندگی جفت داشته باشید، ممکن است قبل از کامل شدن دوران بارداری، نوزادتان به دنیا بیاید.
اگر چسبندگی جفت باعث خونریزی شدید مادر باردار شود، شاید نیاز باشدزودتر از موعد، زایمان کند.
آزمایشات مورد نیاز برای تشخیص چسبندگی جفت
اگر شما عوامل خطر ابتلا به چسبندگی جفت را داشته باشید، مثل پایین قرار گرفتن جفت (جفت سر راهی) و یا انجام عمل جراحی رحم در زمان قبل، پزشک با دقت وضعیت قرارگیری جفت در دیواره رحم را بررسی می کند.
روش های تشخیص چسبندگی جفت عبارتند از:
– آزمایشات تصویربرداری: پزشک برای بررسی وضعیت قرار گرفتن جفت روی دیواره رحم از روش سونوگرافی یا (MRI) استفاده می کند.
– آزمایش خون: پزشک برای بررسی افزایش بی مورد آلفا فتوپروتئین در خون، آزمایش خون از شما می گیرد. آلفافتوپروتئین، پروتئینی است که توسط جنین تولید می شود و در خون مادر وجود دارد.
افزایش غیرعادی این ماده در خون مادر می تواند به دلیل چسبندگی جفت باشد.
در موارد شدید چسبندگی جفت، زایمان به طریق سزارین انجام می شود و بعد از آن، رحم با عمل جراحی برداشته می شود.
راه های درمان چسبندگی جفت
اگر پزشک تشخیص دهد شما دچار چسبندگی جفت هستید، بایستی با شما درباره برنامه ریزی برای داشتن یک زایمان بی خطر صحبت کند.
در موارد شدید چسبندگی جفت،زایمان به طریق سزارین انجام می‌شود و بعد از آن، رحم با عمل جراحی برداشته می شود.
این کار از مرگ مادر در اثر خونریزی شدید ناشی از چسبیدن جفت به رحم جلوگیری می کند.
بعد از خارج کردن رحم از بدن، دیگر نمی توان باردار شد.
به طور خیلی نادر ممکن است پزشک اجازه دهد که رحم و جفت چسبیده به آن در بدن مادر باقی بماند، تا اینکه جفت با گذشت زمان از بین برود. ولی این کار خطرات جدی زیر را به همراه دارد:
۱- خونریزی شدید رحمی
۲- عفونت رحم
۳- تشکیل لخته خونی که یکی و یا چند تا از سرخرگ های ریه را می بندد (آمبولی ریه)
۴- نیاز به برداشتن رحم در زمان های بعد
علاوه بر این تحقیقات نشان می دهد زنانی که علی رغم چسبندگی جفت، بعد از زایمان رحم خود را در نمی آورند، در معرض خطر مشکلات حاملگی در بارداری های بعدی خود هستند مانند سقط جنین، زایمان زودرس و ابتلای مجدد به چسبندگی جفت.
کنار آمدن با چسبندگی جفت
اگر پزشک تشخیص دهد که شما دچار چسبندگی جفت هستید، ممکن است در مورد تأثیر این مشکل بر نحوه زایمان خود، سلامتی فرزندتان و توانایی باردار شدن خود در آینده نگران شوید.
برای کاهش نگرانی خود باید:
۱- درباره مشکل چسبندگی جفت اطلاعاتی کسب کنید.
کسب اطلاعات لازم در مورد چسبندگی جفت باعث کاهش نگرانی شما خواهد شد. برای این کار با پزشک خود صحبت کنید، در کتاب ها و مجلات و سایت های پزشکی دنبال اطلاعات مربوط به این مشکل بگردید و با زنانی که این مشکل را داشته اند صحبت کنید.
۲- برای سزارین آماده شوید.
اگر به دلیل اینکه نمی توانید زایمان طبیعی داشته باشید ناراحت هستید، به خاطر داشته باشید که سلامتی فرزند شما و سلامتی خودتان مهم تر از روش زایمان است.
۳- برای برداشتن رحم آماده باشید.
بعد از خارج کردن رحم از بدن، دیگر عادت ماهانه و باردار نخواهید شد. این مسئله می تواند باعث احساس کمبود در شما شود. در مورد آنچه که در دوران بهبودی خود انتظار دارید، با پزشک تان صحبت کنید. برای کنار آمدن با احساس غمگینی یا افسردگی در این دوران، با یک روانشناس ماهر مشورت کنید.
۴- راه های سالمی را برای ایجاد آرامش پیدا کنید.
زمانی را به انجام کارهای آرامش بخش اختصاص دهید، مانند تصور موضوعات و تجارب خوشایند در ذهن.
