خونریزی زیاد قاعدگی (هیپرمنوره) علل و عوامل متعددی دارد:
اختلالات هورمونی، فیبروم (میوم) سرطان، آندومتریوز (عفونت داخلی رحم)، گذاشتن آیودی، اینرسی رحمی بعد از زایمان، بزرگی رحم، عفونت های لگن و رحم. همچنین نزدیک شدن به سنین یائسگی نیز می تواند موجب بروز این عارضه گردد.
رویکرد طب کلاسیک عموما به تجویز هورمون های جنسی در قالب قرص های ضدبارداری و تجویز آمپول ویتامین کا و در نهایت برداشتن رحم می باشد.
و اما در نسخ و کتب مختلف طب سنتی روش هایی ارایه شده که به تجربه دریافتم برای درمان مبتلایان به هیپرمنوره مفید است. هر چند باید تاکید کنم همواره برای تشخیص و علت یابی مواردی مثل سرطان رحم، عفونت ها و فیبروم حتما باید از روش های تشخیصی رایج بهره برد.
در زیر سه دستورالعمل غذایی را که در کتب طب سنتی ما برای درمان عارضه هیپومنوره به کار می رفته ذکر می شود. روش های آمده اگرچه به صورت درمان غذایی بوده و کاربرد آن عارضه ای به همراه ندارد ولیکن اصولا بهتر آن است که همواره از خوددرمانی پرهیز کرده و زیر نظر و با مشورت پزشک به درمان هر نوع بیماری اقدام کنید.
گوشت گاو ماده بدون چربی را به مقدار ۱ کیلو تهیه کرده در منزل چرخ کنید و به ده قسمت مساوی تقسیم کنید (هر قسمت ۱۰۰ گرم) سپس سهم گوشت را هر روز در ماهیتابه انداخته فقط کمی نمک بزنید (تاکید می شود از بکارگیری هر گونه افزودنی مثل چاشنی ها و ادویه و حتی روغن اجتناب شود) با درب بسته با حرارت کم بپزید وقتی خوب آماده و پخته شد آن را با نان سنگک (سبوس دار) میل کنید. این ده روز می توانید قبل یا در حین و یا بعد از دوران پریود باشد. حتی به تجربه رسیده تکرار این عمل در هر ماه باعث از بین رفتن کامل فیبروم های رحمی شده است.
۲) روش شماره دو:
خوردن یک قاشق چای خوری کهربای (نوعی صمغ درختی) پودر شده با آب که در صورت لزوم می توان تکرار کرد.
۳) روش شماره سه:
خوردن روزانه هلیم به صورت ناشتا، خرمای نمک زده هر یک ساعت چهار عدد.
چگونه با کم خونی فقرآهن در دوران قاعدگی مقابله کنیم؟
کم خونی فقرآهن که طبق آمار رسمی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی یک سوم خانم های بالغ در ایران به آن مبتلایند، بی شک شایع ترین بیماری سوء تغذیه در ایران است. در علت یابی، مصرف کم سرانه گوشت و لبنیات، خونروی زیاد از حد عادت ماهیانه و مصرف زیاد چای را می توان اشاره کرد. در تمهیداتی که مسئولان کشور به آن اندیشیده اند، می توان به غنی سازی آرد نان مصرفی اشاره کرد که هنوز در حد وعده و برنامه باقی مانده است.
علائم فقر آهن:
خستگی زودرس، تنگی نفس، افت فشار خون، سردرد، رنگ پریدگی، احساس سرما، عرق ریزی سرد بدن، ریزش موها از علایم مهم و بارز کم خونی است.
پرهیز:
خوردن چای به ویژه بلافاصله بعد از غذایی که از حاوی آهن است مانع جذب کامل آهن می شود.
ـ توصیه:
مصرف بیشتر آجیل به خصوص مغزیات، گوشت به ویژه قرمز، خرما، عدس، هویج، اسفناج برای ترمیم و تامین ذخایر آهن بدن و رفع کم خونی فقرآهن می توانید از یکی از راه های زیر بهره ببرید. این روش های درمانی را که اساسا بر پایه اصلاح تغذیه است به کرات در رژیم درمانی بیمارانم به کار گرفته و به نتیجه مطلوب رسیده ام.
۱) فرمول یک: خرما ۴۰ عدد، مغز بادام، مغز فندق، مغز بادام زمینی، مغز پسته، همه از نوع خام و از هرکدام ۱۰ عدد، دارچین ۵ قاشق چای خوری، ابتدا هسته خرما را جدا کرده با سایر موارد ذکرشده در آسیاب خانگی ریخته خوب آسیاب کنید تا مثل حلوا نرم و بدون زبری باشد. این حلوا را در عرض ۱۰ تا ۲۰ روز میل کنید اگر به اصطلاح گرمی تان شد از شربت آبلیموترش یا آب زرشک بی نمک استفاده کنید.
فرمول دو: کنجد پوست دار را پودر کرده (کنجد سفید بدون پوست است) ۲ قاشق غذاخوری از آن را با ۱ لیوان آب جوش و قند میل کنید به مدت ۳ هفته.
۲) فرمول سه: خوردن گرده زنبورعسل روزانه ۳ بار و هر بار ۱ قاشق مرباخوری.
۳) فرمول چهار: دم کردن بابونه شیرازی که البته تلخ مزه است.
بررسی کنید که آیا علایم فیبروئید های رحمی در شما وجود دارد و یا نه……………………
شایع ترین علایم فیبروئید های رحمی شامل موارد زیر می باشد :::
– خونریزی های غیر طبیعی و زیاد در عادت ماهانه
– درد و فشار در ناحیه لگن
– طولانی بودن خونریزی های ماهانه
– خونریزی بین دوره های قاعدگی
– بزرگ شدن شکم
– کمردرد
– پا درد
– درد در حین رابطه جنسی با همسر
این گفته اشتباه است که همه افرادی که دارای فیبروم های رحمی هستند، نمی توانند حامله شوند. اگر تحت نظر پزشک باشید، احتمال حاملگی در شما افزایش می یابد
اگر علایم ذکر شده را دارید، باید فورا به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید و وضعیت خود را بگویید.
متخصص زنان آزمایش های لازم را جهت اثبات قطعی فیبروئید رحمی تجویز می کند.
برای این منظور لازم است که معاینات ناحیه لگن توسط پزشک انجام گیرد. همچنین داخل رحم شما بررسی و معاینه می شود.
برای بررسی بیشتر سونوگرافی انجام می گیرد تا تعداد و اندازه و محل فیبروئیدهای رحمی مشخص شود.
همچنین ممکن است بنا به صلاحدید پزشک متخصص، آزمایش هایی نظیر سی تی اسکن و ام آر آی نیز انجام گیرد تا از وجود فیبروئید های رحمی مطمئن شوید.
آزمایش خون و ادرار نیز در صورت لزوم تجویز می شود.
متخصص زنان پس از بررسی تمام آزمایش های لازم و در صورت قطعی شدن فیبروئید های رحمی، راه های درمانی لازم را به بیمار ارائه می دهد.