پارگی رحم در سقط جنین عوارض جبران ناپذیری دارد. خونریزی یکی از شایع ترین عوارض سقط غیرایمن بوده و می تواند به دلیل پاره شدن رحم، بافت های رحمی و عفونت رخ دهد. خونریزی می تواند سبب شوک (به دلیل کاهش حجم خون در گردش)، اختلالات انعقادی و مرگ گردد.
پارگی های مشخص دهانه رحم در هنگام سقط جنین نیازمند بخیه زدن هستند در حداقل ۱% سقط های سه ماهه اول رخ می دهد. پارگی های کوچک تر یا جراحات میکرو که درمان نمی شوند نیز در دراز مدت به تخریب سیستم باروری منجر می شوند. تخریب پایدار دهانه رحم متعاقب سقط ممکن است به شل شدگی دهانه رحم، زایمان زودرس و عوارض زایمان منجر شود.
۲ تا ۳ درصد زنانی که سقط جنین می کنند در معرض خطر سوراخ شدن رحم قرار دارند. بسیاری از این جراحات تشخیص داده نشده و درمان نشده باقی می مانند. خطر سوراخ شدگی رحم برای زنانی که قبلاٌ زایمان کرده اند یا هنگام سقط بیهوشی عمومی داشته اند افزایش می یابد.
در این میان آسیب رحم ممکن است باعث بروز عوارضی جدی در بارداری های بعدی شود و حتی نیاز به درآوردن رحم از بدن باشد که خود عوارض دیگری مانند ناباروری، پوکی استخوان زودرس و … را در پی دارد.
استفاده از روش های تهاجمی در سقط غیرایمن سبب آسیب و سوراخ شدن لوله های رحمی، تخمدان، روده ها، مثانه و سایر اعضای داخل شکم می شود. خوردن مواد شیمیایی نیز می تواند سبب آسیب ارگان های داخلی بدن شود.
محققان سقط جنین را عامل مهمی در افزایش آمار ناباروری و مرگ و میر مادران می دانند.
عوارض مصرف داروهایی که به منظور سقط جنین تجویز می شوند، کم نیست.
مشکلاتی مانند تب، خستگی، حالت تهوع، درد، انقباضات عضلانی، استفراغ، گر گرفتگی، سردرد و... در اکثر مواقع گریبانگیر فردی می شود که به سقط جنین اقدام کرده است.
مطابق با تحقیقات احتمال مرگ زنان در بارداری هایی که به سقط جنین ختم می شود تا سه و نیم درصد افزایش پیدا می کند. همچنین احتمال خودکشی در زنانی که به سقط جنین عمدی اقدام می کنند، شش برابر بیشتر از سایر زنان است.
از طرف دیگر سقط جنین یکی از مواردی است که احتمال ابتلا به سرطان سینه، رحم و تخمدان را افزایش می دهد و با افزایش تعداد دفعات سقط، میزان این احتمال نیز بالاتر می شود.
گاهي اين تصور پيش مي آيد كه سقط عمدي جنين با استفاده از داروها عوارض كمتري دارد در حالي كه داروهاي سقط آور عوارض زيادي از جمله خونريزي شديد، كم خوني، اختلالات قلبي و تنفسي و در برخي موارد مرگ مادر يا عوارض ديگري مانند اسهال، درد شديد ناحيه شكمي، تنگي نفس، برافروختگي و افزايش درجه حرارت بدن، افت فشارخون و حتي ايست قلبي را به دنبال دارد.
به علاوه اين كه احتمال مراجعه به بيمارستان و در نهايت كورتاژ پس از مصرف دارو و سقط ناكامل نيز وجود دارد زيرا در اين روش احتمال باقي ماندن قطعاتي از جفت و جنين وجود دارد و در مواردي كه جنين مقاوم باشد عوارض به شكل ناهنجاري جنيني ظاهر مي شود.
در خانم هایی که سابقه سزارین دارند احتمال پارگی رحم با مصرف قرصهای سقط جنین وجود دارد که بایستی حتما تحت نظر متخصص در بیمارستان از این قرصها برای سقط جنین استفاده کنند. بعد از مصرف قرصها تا ۲ هفته احتمال سقط شدن جنین هست ولی معمول در ۱۲ ساعت اول پس از مصرف قرص ها جنین سقط می شود.
از دست دادن جنين براي مادران صدمات روحي و رواني زيادي را به دنبال دارد.
سندرم آشرمن را يكي از عوارض مهم كورتاژ است. سندرم آشرمن اختلالي است كه به دنبال كورتاژ هاي غلط و تراشيدن بيش از حد لايه هاي داخلي رحم به وجود مي آيد كه در نهايت باعث چسبندگي ديواره رحم و از بين رفتن حفره آن كه محل نگهداري جنين است، مي شود. اين عارضه در اثر عفونت شديد نيز به وجود مي آيد كه در صورت سطحي بودن قابل درمان است.
عفونت به دنبال سقط غیرایمن معمولا به دلیل باقی ماندن بقایای بارداری، ضربه و روش های غیراستریل رخ می دهد.در صورتی که عفونت درمان نشده یا بصورت ناقص درمان شود می تواند سبب عفونت عمومی بدن، شوک سپتیک، نارسایی در عملکرد ارگان های حیاتی، اختلالات منتشر انعقادی و ناباروری در آینده گردد.
دردهای شکمی و یا لگن، ترشحات بدبو، تب و لرز، خونریزی و لکه بینی و حساسیت رحم و ضمائم آن را در افرادی که پیش از این باردار بوده و بارداری آنها با زایمان پایان نیافته است، باید به عنوان علایم هشداری برای عفونت احتمالی در نظر گرفته شود و فرد را به پزشک ارجاع دهند.
كورتاژ كه يكي از شايع و پرعارضه دارترين روش هاي سقط جنين محسوب مي شود در زنان با بارداري اول در شرايط غيراستريل و مخفيانه با خطر وقوع عفونت هاي بسيار شديد و مهلك همراه است به طوري كه اين افراد اغلب دچار عفونت هاي پايدار، تخريب و چسبندگي بافت رحم، پارگي رحم و خونريزي شديد و نازايي مي شوند زيرا عموماً كورتاژ هاي غيرقانوني توسط افراد بدون تخصص و مجوز ودر مكان هاي غيراستريل انجام مي شود.
