افزایش فشار خون در بارداری عبارتست از فشار ۱۴۰ روی ۹۰ یا بیشتر، حتی اگر یکی از این دو عدد افزایش یابد.
این اختلال معمولاً هیچ علامت قابل توجهی ندارد، مگر آنکه خیلی بالا رود.
افزایش فشار خون در بارداری چه تأثیری بر سلامت مادر و جنین دارد؟
این امر بستگی به آن دارد که هنگام ابتلا به افزایش فشار خون، چند ماه از بارداری گذشته است و فشار خون به چه میزان بالا می رود. هر چه فشار خون بالاتر باشد و هر چه زودتر شروع شود، خطر بیشتر است. خوشبختانه اکثر خانم هایی که دچار افزایش فشار خون در دوران بارداری می شوند، به نوع خفیف آن مبتلا می گردند و تا نزدیک به اواخر دوران بارداری، یعنی هفته ۳۷ این مشکل بوجود نمی آید. اگر شما نیز در این گروه قرار دارید، هنوز هم کمی خطر وجود دارد و ممکن است پزشک شما، زایمان را القا کند و یا با سزارین جنین را بدنیا آورد، ولی به غیر از آن، شما و نوزادتان در معرض خطری بیش از آنچه با یک فشار خون طبیعی وجود دارد، نیستید.
با این حال از هر چهار خانم مبتلا به افزایش فشار خون، یک نفر در دوران بارداری، طی زایمان و یا بلافاصله بعد از آن مبتلا به پره اکلامپسی می شود. خطر ایجاد پره اکلامپسی در شرایطی که افزایش فشار خون قبل از هفته ۳۰ ایجاد شده باشد دو برابر است.
ابتلا به افزایش فشار خون بارداری خطرات دیگری نیز به دنبال دارد از قبیل: عقب افتادن رشد جنین در داخل رحم، زایمان زودرس، پاره شدن جفت، و مرده زایی. به همین دلیل، پزشک یا ماما از شما و جنین، مراقبت کامل به عمل خواهد آورد.
اگر علائم پره اکلامپسی و یا علائم پارگی جفت در شما ایجاد شود، باید فوراً مورد معاینه قرار گیرید.
چگونه می توان افزایش فشار خون بارداری را کنترل کرد؟
از آنجایی که پرفشاری خون بر گردش خون جفت تأثیر می گذارد، هنگام تشخیص چنین علامتی، پزشک یا ماما درخواست سونوگرافی می کند تا از رشد کافی جنین و میزان کافی مایع آمنیوتیک اطمینان حاصل کند. ممکن است یک سری آزمایشات بیوفیزیکی (BBP) نیز برای شما درخواست شود تا از سلامت جنین اطمینان حاصل گردد و در بعضی از موارد خاص درخواست سونوگرافی با داپلر می شود تا جریان خون جنین کنترل گردد.
پزشک یا ماما ممکن است یک سری آزمایشات خون نیز درخواست کند و از شما بخواهد که ادرار ۲۴ ساعته خود را جمع آوری کنید تا از نظر وجود پروتئین بررسی شود (این آزمایش از آزمایش ادرار با نوارهای مخصوصی که هنگام مراجعه برای مراقبت های دوران بارداری انجام می شود، دقیق تر است).
این آزمایشات به پزشک کمک می کند تا در صورت وجود پره اکلامپسی آن را تشخیص دهد و هر نوع تغییر دیگر در وضعیت شما را در آینده تحت نظر قرار دهد. علاوه بر این ارزیابی اولیه، رسیدگی به افزایش فشار خون بستگی به میزان فشار خون و وضعیت جنین و نیز مدتی که از بارداری شما گذشته است، خواهد داشت.
افزایش خفیف فشار خون در بارداری چقدر مهم است؟
اگر در هفته ۳۷ بارداری یا دیرتر به افزایش مختصر فشار خون مبتلا شدهاید، احتمالاً پزشک زایمان شما را القا خواهد کرد و یا در صورتی که جنین نتواند مراحل زایمان را تحمل کند و یا به علل دیگری زایمان طبیعی برای شما غیر ممکن باشد، جنین را با سزارین بدنیا خواهد آورد.
اگر هنوز به هفته ۳۷ بارداری نرسیدهاید، ولی افزایش فشار خون خفیف است، ممکن است به مدت چند هفته در بیمارستان بستری شوید تا تحت نظر قرار گیرید. پس از آن اگر وضع شما و جنین مناسب بود، ممکن است مرخص شوید تا زندگی روزمره را از سر گیرید و یا تا مدتی در منزل در حال استراحت مطلق باشید.
باید فواصل معاینات توسط پزشک را کوتاه تر کنید تا فشارخون، وجود پروتئین در ادرار و هر گونه تغییر در وضعیت سلامتی شما زود به زود کنترل شود. میتوان وضع جنین را با اندازهگیری هفتگی و یا هر دو هفته یکبار BPP و تستهای non stress از نزدیک کنترل کرد. با انجام تقریبا هر سه هفته یکبار سونوگرافی نیز میتوان رشد جنین را زیر نظر داشت.
به علاوه ممکن است پزشک یا ماما از شما بخواهد تا حرکات جنین را در هر روز بشمارید. این روش برای کنترل سلامت جنین در فواصل معاینات پیش از زایمان بسیار عمل مناسبی است. در صورتیکه متوجه شدید تعداد حرکات کمتر از قبـل شده اسـت، بلافاصـله به پزشک خود اطـلاع دهیـد.
اگر علائم پره اکلامپسی (ورم، افزایش ناگهانی وزن، سردرد مداوم یا شدید، تغییرات دید، درد بالای شکم و یا حساسیت آن ناحیه و یا تهوع و استفراغ) و یا علائم پارگی جفت (لکه بینی یا خونریزی از واژن یا درد و حساس شدن رحم در لمس) در شما ایجاد شود، باید فوراً مورد معاینه قرار گیرید.
اگر شما یا جنین در معرض خطر جدی قرار گیرید، احتمالاً در بیمارستان بستری خواهید شد و هر چه زودتر باید جنین به دنیا آید.
اگر قبل از بارداری فشار خون خود را کنترل نکردهاید و اولین معاینه دوران بارداری در اواخر سه ماهه اول صورت گرفته است، ممکن است تا اواخر دوران بارداری متوجه افزایش فشارخون نشوید.
با افزایش شدید فشار خون در بارداری چه کنیم؟
اگر فشارخون شما شدیداً افزایش یافته است (۱۶۰ روی ۱۱۰ یا بیشتر) تحت درمان دارویی قرار خواهید گرفت تا فشارخون پایین آید و تا زمان تولد نوزاد در بیمارستان بستری خواهید شد.
اگر در هفته ۳۴ بارداری یا بعد از آن قرار داشته باشید، زایمان را القا خواهند کرد و یا جنین را با سزارین به دنیا خواهند آورد. اگر هنوز به هفته ۳۴ بارداری نرسیدهاید، به شما کورتیکواستروئید تجویز خواهد شد تا تکامل ریهها و سایر اعضای بدن جنین تسریع گردد.
اگر وضعیت شما رو به وخامت می رود و یا وزن جنین اضافه نمی شود، احتمالاً زایمان القا خواهد شد و یا با کمک سزارین جنین بدنیا خواهد آمد، حتی اگر هنوز نارس باشد. اگر زایمان فوری لازم نباشد شما را در بیمارستان بستری خواهند کرد تا هم خودتان و هم جنین تحت نظر باشید و در عین حال، جنین فرصت بیشتری برای تکامل خواهد داشت.
آیا بعد از زایمان فشارخون به حد طبیعی میرسد؟
بعد از زایمان، فشارخون شما دقیقا کنترل خواهد شد و پزشک یا ماما، به دقت شما را از نظر وخامت فشار خون و یا بروز پره اکلامپسی تحت نظر خواهد گرفت.
در صورتی که علائم پره اکلامپسی را در خود مشاهده کردید، خواه در منزل هستید و یا در بیمارستان، حتماً به او اطلاع دهید. به احتمال قوی یک هفته پس از زایمان فشارخون شما به حد طبیعی میرسد.
با این حال، در بعضی از خانمها، فشارخون همچنان بالا باقی خواهد ماند. این بدان معناست که شما احتمالا همواره مبتلا به پرفشاری خون بودهاید، ولی از آن بی خبر بودهاید. بارداری معمولاً باعث می شود که فشارخون در پایان سه ماهه اول و در طول سه ماهه دوم پایین برود، بنابراین فشار خون مزمن بطور موقت مخفی می شود.
اگر قبل از بارداری فشار خون خود را کنترل نکردهاید و اولین معاینه دوران بارداری در اواخر سه ماهه اول صورت گرفته است، ممکن است تا اواخر دوران بارداری متوجه افزایش فشارخون نشوید.
ادرار مادران مبتلا به فشار خون بارداری کف آلود است
گاهی خانم های باردار به دلیل نخوردن آب کافی دهیدراته می شوند. طبیعتا نتیجه ی این دهیدراته شدن، تغلیظ ادرار خواهد بود که می تواند علت ادرار کف آلود باشد. اما وجود کف در ادرار می تواند نشانه دفع پروتئین در طول بارداری باشد.
وجود پروتئین در ادرار خانم های باردار معمولا از پره آکلامپسی ناشی می شود که البته نیازمند توجه ویژه و درمان است. پره آکلامپسی وضعیتی در دوران بارداری است که فشار خون افزایش یافته و کلیه ها پروتئین دفع می کنند و ورم در اندام ها ایجاد می شود.
کلیه های یک فرد سالم به طور معمول مقادیر بسیار ناچیزی از پروتئین را دفع می کنند. اما بیماری ها و اختلالات بالینی زیادی وجود دارند که می توانند به حضور مقادیر قابل توجهی پروتئین در ادرار منجر شوند. شرایطی که در اصطلاح پروتئینوری گفته می شود.
دفع پروتئین ادراری می تواند نتیجه ی عوامل متعددی باشد. انجام ورزش سنگین، مصرف مقادیر زیادی غذاهای پروتئینی و یا مکمل های ورزشی و نیز بیماری هایی که منجر به آسیب به کلیه می شوند، می تواند علت این دفع پروتئین در نظر گرفته شود.
فشار خون بالا و نیز دیابت، دو بیماری شایعی هستند که که با ایجاد اختلال در تصفیه کردن کلیه منجر به دفع پروتئین در ادرار می شود. درمان این شرایط قطعا نیازمند مراجعه به پزشک و و انجام اقدامات درمانی است.
سایر عواملی که منجر به دفع پروتئین در ادرار می شوند شامل ضربه و تروما، مسمومیت با سموم، عفونت ها و درمان بیماری هایی نظیر مولتیپل میلوما و آمیلوئیدوز هستند.
چاقی و اضافه وزن، سن بالای ۶۵ سال، زمینه خانوادگی، بارداری و برخی گروه های نژادی استعداد بیشتری برای دفع پروتئین ادراری دارند.
برای دیدن پربازدیدترین های نی نی نما لطفاً کلیک کنید…
در اوایل بارداری معمولا فشار خون کاهش پیدا می کند و به علت منقبض شدن رگ ها فرد دچار سرگیجه می شود.
ولی پس از آن ممکن است با فشار خون بالا روبرو شوید.
بنابراین بهترین روش چک کردن منظم فشار خون در دوران بارداری است.