درد يكي از شايع ترين مشكلات انسان است كه كم و بيش در تجربه تمام افراد وجود داشته ولي علائم بروز آن در سنين مختلف معمولاً متفاوت است. ازجمله نگرش هاي غلط شايع اين است كه نوزادان درد را احساس نمي كنند، چون سيستم عصبي آنان تكامل كافي نيافته است؛ ديگر اين كه تجربه درد براي نوزادان مخرب و صدمه زا نمي باشد، زيرا فاقد خاطره درد مي باشند.
تحقيقات جديد نشان می دهد كه نوزادان حتي نوزادان زودرس، داراي سيستم عصبي مركزي بالغ تر از آنچه تصور مي شود هستند. رشته های عصبی معمولاً در طول سه ماه دوم و سوم حاملگي شروع به تکامل کرده و قدرت انتقال درد را پیدا می کند؛ فقط سرعت اين انتقال كندتر است. تنش ناشي از درد، حتي مختصر و كوتاه، به بروز مشكلاتي نظير تب شدید، اختلال ریتم قلبي و حتي تأخير در بهبود نوزادان منجر مي شود.
در نوزادان نشانه هاي رفتاري و فيزيولوژيكي درد، تنها راه ابراز آن محسوب مي شود. در بين نشانه هاي فيزيولوژيكي بيشترين نشانه های مشاهده شده، برافروختگي صورت، افزایش ضربان قلب و تعداد تنفس است.
نوزادان درد را احساس می کنند
اشتراکگذاری