شواهد متناقضی مبنی بر این که کودکان متولد شده از طریق روش های کمک باروری در معرض خطر ابتلا به سرطان قرار دارند، وجود دارد. روش های کمک باروری شامل لقاح آزمایشگاهی (آی وی اف)، تزریق اسپرم به داخل تخمک یا فریز کردن تخمک یا اسپرم برای استفاده در آینده هستند…
تمام والدینی که منتظر تولد کودک خود هستند احساس نگرانی دارند و برای آن هایی که درمان های ناباروری را انجام داده اند نگرانی مضاعفی پیرامون سلامت کودک وجود دارد. اما یک مطالعه جدید نشان می دهد چیزی که این والدین نباید نگران آن باشند این است که کودکان آن ها در مقایسه با سایر کودکان در معرض خطر بالای ابتلا به سرطان قرار ندارند.
فلور ون لیووان رئیس بخش اپیدمیولوژی در موسسه سرطان هلند در آمستردام اظهار می دارد که این نتایج شواهد اطمینان بخشی را مبنی بر این که کودکانی که به کمک درمان های ناباروری متولد شده اند در معرض خطر ابتلا به سرطان قرار ندارند، فراهم می کنند.
شواهد متناقضی مبنی بر این که کودکان متولد شده از طریق روش های کمک باروری در معرض خطر ابتلا به سرطان قرار دارند، وجود دارد. روش های کمک باروری شامل لقاح آزمایشگاهی (آی وی اف)، تزریق اسپرم به داخل تخمک یا فریز کردن تخمک یا اسپرم برای استفاده در آینده هستند.
این مطالعه برای اولین بار خطر طولانی مدت سرطان را در کودکانی که به کمک روش های کمک باروری متولد شده اند در مقایسه با افراد عادی یا آن هایی که به طور طبیعی از خانم هایی با مشکلات باروری متولد شده اند بررسی می کند.
مطالعه شامل ۴۸۰۰۰ کودک در هلند است که برای یک دوره ۲۱ ساله مورد بررسی قرار گرفتند. بیش از ۲۴۰۰۰ نفر از این کودکان به کمک روش های کمک باروری متولد شدند، حدود ۱۴۰۰۰ نفر از آن ها به طور طبیعی به دنیا آمده اند و نزدیک به ۱۰۰۰۰ نفر از آن ها به طور طبیعی یا به کمک داروهای باروری و نه روش های کمک باروری متولد شده اند. در طول این دوره، ۲۳۱ کودک به سرطان دچار شدند. بعد از بررسی برخی فاکتورها، محققین به این نتیجه رسیدند که کودکان متولد شده به کمک روش های کمک باروری در معرض خطر ابتلا به سرطان قرار ندارند.
لیووان اضافه می کند که این مطالعه در یک دوره ۲۱ ساله، به طور خاص دارای اهمیت است؛ زیرا شامل یک گروه مقایسه از کودکانی است که به طور طبیعی از خانم های ناباروری متولد شده اند. این خانم ها با جمعیت عادی متفاوت هستند و ممکن است مشکل در باروری فاکتوری باشد که خطر بروز سرطان در فرزندان آن ها را افزایش دهد.
خطر بروز سرطان در کودکانی که بعد از تزریق درون سیتوپلاسمی اسپرم یا رویان هایی که از قبل برای درمان ناباروری فریز شده اند اندکی افزایش یافته است؛ با این حال این افزایش از لحاظ آماری چندان چشمگیر نیست.
این ها دو روش درمان ناباروری هستند که امروزه استفاده زیادی از آن ها می شود. ما همچنین دریافته ایم که میزان شیوع لوکمی لنفوبلاستیک و ملانوما اندکی افزایش یافته است. با این که تعداد سرطان ها در این گروه مورد مطالعه اندک بود، این یافته ها ممکن است احتمالی باشند و باید با دقت بررسی شوند.
با این حال، هر چه تعداد کودکان بیشتری از طریق تزریق درون سیتوپلاسمی اسپرم یا فریز جنین متولد شوند، خطر سرطان در طولانی مدت در تعداد کودکان بیشتری بررسی خواهد شد.
منبع خبر : dorvana
