سوالهای زیادی هست که ذهن پدرهای جوان را به خود مشغول میکند؛ مثل «آیا میتوانم از پس مخارج پدر بودن برآیم؟» بهترین راهکار برای رفع این افکار استرسزا، صحبت درباره آن و مشورت کردن با والدینی است که بهتازگی بچهدار شدهاند؛ به کار بردن توصیههای آنان، گرفتن مزایایی که شرکتها و ادارات، برای پدر شدن اختصاص داده اند و گاهی استفاده از امکانات و وسایلی که میتوان بهطور مشترک از آنها استفاده کرد، مثل کالسکه یاسرویس تختخواب و حتی لباسهای حاملگی.
نترسید! کسی از بدو تولد، پدر زاده نمیشود. حتی همسرتان هم هنوز تجربه مادر بودن را ندارد. اگر وقت دارید، به کلاسهایی بروید که برای والدین، برگزار و در آن، چگونگی غذا دادن، عوض کردن پوشک، آروغ زدن و…، آموزش داده میشود؛ اگر نه، میتوانید خانه را برای ورود نوزاد، آماده، صندلی مخصوص کودک را روی صندلی عقب ماشین، نصب و به کمک بزرگترها، مهارتهای پدر بودن را پس از تولد نوزادتان، کسب کنید.
چند راهکار مفید برای پدر خوب بودن:
با کودک خود بازی کنید
کودکان، از بدو تولد، نسبت به محرکهای محیطی، هوشیار هستند. بنابراین، از ماههای اولیه تولد، با او بازی کنید. بدنش را ماساژ بدهید و با او حرف بزنید. همزمان با رشد او، همچنان همبازی او باقی بمانید.
نشان دهید که به کودک اهمیت میدهید
بهترین راه نشان دادن این موضوع، توجه احساسی به کودک است. اگر در انجام این کار ضعف دارید و نمیتوانید محبت خود را بروز دهید، حتما به رفع این مشکل بپردازید. همچنین خریدن هدیه و نوشتن نامههایی که در آن دلایل دوست داشتن خود را شرح دادهاید، کارآمد است.
با کودک خود صحبت کنید
همینطور که با هم مسواک میزنید یا روی صندلی عقب ماشین نشسته است تا او را به کودکستان ببرید یا زمانی که روی تاب نشسته و شما، او را هل میدهید، میتوانید با هم حرف بزنید. به صحبتهایش، گوش داده و او را به حرف زدن، تشویق کنید تا از دنیای درون و احساساتش، باخبر شوید.
قاطع باشید
همه پدرها و مادرها میدانند که تنبیه، لازم، اما انجامش، کار سختی است. حس انجام خطا و ناامیدی که هنگام اِعمال تنبیه در کودک ایجاد میشود، انجام آن را برای برخی والدین، کار دشواری کرده است. به هر حال، با تنبیه کردن کودک، برخی از ارزشهای اخلاقی و پایبندیهای رفتاری را به او آموزش میدهید.
زمانی که تصمیم گرفتید چه قوانینی را برای کودک وضع کنید، این اطمینان را به او بدهید که هر قانونی که شکسته شد، یک تنبیه برای او به وجود خواهد آورد. بسیار مهم است که محکم و راسخ باشید. بهطور واضح و کامل، برای کودک توضیح بدهید که اعمال این قوانین، چه کمکی به او میکند.
آرامش خود را حفظ کنید
این درست است که هیچکس، به اندازه کودکتان، نمیتواند شما را به اوج خشم برساند، ولی باید بدانید که نشان دادن خشم، آموزش عصبانی بودن است.
باید زود بر اوضاع مسلط شوید. اتاق را ترک کنید، چند نفس عمیق بکشید، یک لیوان آب بنوشید و سپس، سعی کنید علت رفتارش را دریافته و آن را حل کنید.
شما، پدر خوبی هستید؛ چون به کودک خود اعتماد دارید، او رافعال و سرزنده نگه میدارید، او را با کودکان دیگر مقایسه نمیکنید و از همه مهمتر، برای زندگی و آیندهاش، برنامهریزی دارید.
خلاصه کلام، یک پدر خوب:
۱٫ سرزنده است و روحیه شوخطبعی دارد.
۲٫ ریسکپذیر است.
۳٫ توانایی حل مساله را در فرزندش تقویت میکند.
۴٫ وجود کودک را سرشار از احساس امنیت میکند.
۵٫ خیلی احساساتی نیست، ولی میداند چه وقت باید احساساتش را بروز دهد.