از نشانه های عفونت ادراری کودکان، تب، بوی بد ادرار، سوزش، تکرر و بی اختیاری ادرار، شب ادراری، درد پهلوها و درد در ناحیه زیر شکم، قطع و وصل شدن جریان ادرار و بی قراری حین ادرار کردن می باشد.
عفونت ادراری در کودکان بیماری شایعی است؛ به طوری کلی ۳ تا ۵ درصد دختران و یک درصد پسران عفونت ادراری را تجربه می کنند. میکروب های ایجادکننده عفونت، میکروب های موجود در دستگاه گوارش هستند. تماس طولانی مدت قسمت دستگاه تناسلی با مدفوع به خصوص در شیرخواران به عفونت ادراری منجر می شود.
ختنه نشدن پسران نیز عامل مستعدکننده دیگری است؛ پسرانی که ختنه نشده اند چهار تا هشت برابر پسرانی که ختنه شده اند، دچار عفونت ادراری می شوند.
درکودکانی که دریچه محل اتصال حالب به مثانه آن ها شل است برگشت ادراری ایجاد و کودک مستعد عفونت های ادراری مکرر می شود.یبوست نیز از جمله مواردی است که کودک را مستعد ابتلابه عفونت ادراری می کند.
بدون درمان یبوست عودهای مکرر عفونت اتفاق می افتد.در صورتی که کودک هنوز آمادگی نداشته باشد اجبار کودک برای از پوشک گرفتن منجر به نگه داشتن ادرار و عفونت ادراری در او می شود.
علایم عفونت ادراری در کودکان
در سنین نوزادی و زیر یک ماه، بیماری با علایمی به صورت تب یا کم شدن حرارت بدن، بی حالی، بی اشتهایی، تحریک پذیری، شلی، اسهال، کم شدن حجم ادرار، زردی و از بین رفتن واکنش های نوزادی خودش را نشان می دهد.
در سنین بالاتر نشانه هایی مانند تب، بوی بد ادرار، سوزش، تکرر و بی اختیاری ادرار، شب ادراری، درد پهلوها و درد در ناحیه زیر شکم، قطع و وصل شدن جریان ادرار و بی قراری حین ادرار کردن ایجاد می کند.برای درمان، نوع میکروبی که در کشت ادرار رشد کرده است و نوع آنتی بیوتیکی که میکروب به آن حساس است مشخص می شود.
معمولا درمان با آنتی بیوتیک خوراکی یا تزریقی به مدت هفت تا ۱۴ روزانجام می شود. با درمان آنتی بیوتیکی مناسب، تب و دیگر علایم بعد از دو یا سه روز بهبود می یابد.باید مراقبت های لازم را انجام دهید تاعفونت دوباره عود نکند.
منبع خبر : khorasannews
