دکتر نبی‌اله اسدپور با اشاره به مشخص نبودن عامل بیماری‌های قلبی در نوزادان، اظهارکرد: این بیماریها چند عاملی و مولتی فاکتوریال هستند، اما به لحاظ استعداد ابتلا نوزاد به بیماری‌های قلبی می‌توان گفت عواملی همچون قرار گرفتن مادر در معرض اشعه، ابتلا مادر به بیماری‌های تب‌دار، مصرف یکسری داروها که در روند تشکیل قلب و عروق جنین در سه ماهه اول بارداری اختلال ایجاد میکند، حائز اهمیت است.
وی عوامل ژنتیکی و تولد زودرس نوزاد را از دیگر عوامل موثر در احتمال ابتلا نوزاد به بیماری‌های قلبی برشمرد و افزود: مادر باید تا حد امکان از قرار گرفتن در معرض خطر دور بماند. همچنین ابتلا مادر به دیابت، احتمال ابتلا نوزاد به بیماری قلبی را تا ۱۰ برابر افزایش می‌دهد.
اسد پور گفت: در دوران جنینی مجرای شریانی (مجرای بین شریان آئورت وریوی) به طور طبیعی وجود دارد که در روزهای اول تولد به کمک اکسیژن بسته می‌شود و پایین بودن فشار اکسیژن باعث می‌شود این عمل به خوبی صورت نگرفته و مجرا باز بماند.
وی با بیان اینکه، در مورد بیماری PDA تا ۷روز بعد از تولد فرصت است تا این مجرا بسته شود، خاطرنشان کرد: وقتی نوزاد زود رس باشد این مدت تا یک ماه هم قابل افزایش است. زودرس بودن نوزاد از دیگر عوامل تشدید کننده احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی به ویژه PDA است.
به گفته وی، در صورت وجود چنین عارضه‌ای قلب دارای صدای اضافی است که در معاینات شنیده می‌شود و در مورد مجرای شریانی در برخی از نوزادان همراه با نبض برجسته است که با انجام معاینات و اکوکاردیوگرافی تشخیص آن به سادگی انجام می‌شود.
وی اظهارکرد: بسیاری از کودکان در بدو تولد، دارای یک صدای اضافی از قلب خود هستند که این عارضه را سوفل قلبی میگویند، در برخی موارد خود به خود برطرف می‌شود، اما در برخی موارد مربوط به ناهنجاری‌های قلبی یا وجود سوراخ بین بطنی یا بین دهلیزی است و نیازمند درمان دارویی یا حتی جراحی است.
