سرخک یک بیماری ویروسی است که با علایم سرما خوردگی بروز می کند و اگر بیمار با فرد مبتلا با سرخک تماس داشت به سرخک شک می کنیم.
بیماری از ۵ روز قبل تا ۴ روز بعد از راش مسری می باشد.مهمترین علامت تشخیصی آن نقاط کوپلیک است که به صورت نقاط سفید با هاله قرمز در کنار دندانهای آسیای تحتانی دیده می شود.
راشها یا ضایعات بیماری از محل رویش مو شروع می شود و به سمت پایین می رود و به هم وصل می شوند.گاهی به صورت ضایعات کوچک خونی دیده می شود ولی خارش ندارد.شدت راشها(دانه ها) با شدت سرخک ارتباط دارد.
در شیرخواران به دنبال سرخک،عفونت گوش داخلی،پنومونی و اسهال و درگیری کبد در بزرگسالان شایع است.درمان علامتی معمولا کافی است.
نکته: ویتامین آ شدت بیماری را کم می کند.
جهت پیشگیری از این بیماری واکسن سرخک در برنامه واکسیناسیون کشوری به کودکان تزریق می شود.
سرخك يك بيماري ويروسي است كه فقط در انسان ديده مي شود اين بيماري در فصل زمستان شايعتر است . درحال حاضر در جهان ساليانه ۳۰ ميليون نفربه اين بيماري گرفتار مي شوند كه ۸۸۰ هزار نفر آنها مي ميرند (هرپنج دقيقه يك نفر) و در ايران بطور متوسط ساليانه ده هزار نفر مبتلا به سرخك مي شوند. اين بيماري يكي از پنج علت عمده مرگ در كودكان و همچنين يكي از عوامل اصلي مرگ در بزرگسالان است.
علایم ظاهری سرخک
تظاهرات دوره ابتدائي ۳روز شامل آبريزش از بيني-قرمزي چشمهاوسرفه مي باشد مرحله بروز دانه هاي قرمز با تب بالا ۴۰ تا۵/۴۰درجه همراه است دانه هاي قرمز از قسمت سر و پشت گوشها شروع شده وبتدريج درعرض۲۴ ساعت بصورت نزولي در تمام بدن گسترش مي يابد شدت بيماري به وسعت دانه ها مربوط است. اين بثورات ممكن است بصورت خونريزيهاي زير جلدي ( پتشي )و يا خونريزي كننده ( هموراژيك ) باشند كه به اين نوع سرخك سيا ه گفته مي شود كه بسيار خطرنا كتر ازسرخك مي باشد .
سرخك بسيار مسري است به ويژه از طريق قطرات ريز تنفسي در طي مرحله ابتدائي ( كاتارال )افراد آلوده به اين ويروس از يك يا دو روز قبل از بروز بثورات (دانه هاي قرمز) مسري هستند.
اكثر كودكان تا حدود يكسالگي از طريق آنتي باديهايي كه از مادر گرفته اند در برابر اين بيماري محافظت مي شوند. دوره كمون اين بيماري ۸تا ۱۰ روزتا زمان شروع علائم اوليه فرد بيمار و۱۴ روز تا زمان شروع بثورات جلدي ( دانه هاي قرمز) مي باشد.
عوارض: عارضه مهم سرخك در اغلب اوقات اوتيت مديا(عفونت گوش مياني ) است
درمان: هيچ درمان ضد ويروسي براي سرخك وجود ندارد و فقط درمان علامتهای بیماری صورت ميگيرد.
پيشگيري: واكسن كه بصورت ويروس زنده تهيه شده بهترين وسيله پيشگيري است ( مضون سازي فعال ) كه بايد در سن ۹ ماهگي و ۱۵ ماهگي تزريق شود . در فردي كه با بيمار مبتلا به سرخك تماس داشته و قبلا نيز واكسن نزده باشد تا پنج روز پس از تماس با فرد مبتلا مي توان ايمونو گلوبولين تجويز كرد تا از ابتلا به سرخك در آن فرد جلوگيري نمود(مضون سازي بصورت غير فعال ).
