در گذشته زنان هميشه خود را عامل تشکیل جنین دانسته و آگاهی در خصوص نقش پدر در زمینه تولد نوزاد نداشتند؛ بنابراين پیشگیری از بارداری همواره از سوی زنان بوده است.
زنان ژاپني از کندوي عسل که زنبورهاي مرده داشتند و يا ترشحات دهان شتر مي‌خوردند. زنان آفريقايي از آبي که در آن مرده را شستشو داده بودند مي‌نوشيدند. مصري‌ها بلافاصله پس از زايمان به تعداد سال‌هايي که نمي‌خواستند بچه‌دار شوند دانه روغن کرچک مي‌خوردند و يا اين که خودشان را بحالت انقباض در مي‌آوردند و نفس را در سينه حبس مي‌نمودند.
زنان مسلمان، فلفل آغشته به مواد ديگري در واژن قرار مي‌دادند. در برخي منابع به زنان توصيه شده است که ريشه بعضي از گياهان را بجوشانند و بصورت دم کرده مانند چاي بخورند؛ همچنين مصرف مقداري اسفنج در واژن زن نيز ذکرشده است. ارسطو مصرف روغن سدر و روغن زيتون را توصيه مي‌نمود و در يونان، زنان عسل و يا مخلوطي از آب ليمو و الکل و ترياک و سرکه را مصرف مي‌نمودند. سرکه و آب ليمو، قدرت اسپرم‌کشي داشته و عسل و روغن، خاصيت چسبندگي دارد و از حرکت اسپرم‌ها جلوگيري مي‌کند.
برای دیدن پربازدیدترین های نی نی نما لطفاً کلیک کنید…
