۳ ماه اول بارداری، ۳ ماه خطرناکی است و عملیات ترمیمی یا کشیدن دندان می‌تواند به جنین آسیب وارد کند. مواد بی‌حسی از یک سو و استرس دندان‌پزشکی از سوی دیگر سلامت جنین را به خطر می‌اندازد. معمولا نشستن روی یونیت دندان‌پزشکی و قرار گرفتن در آن شرایط به خودی خود اضطراب‌زاست و در دوران بارداری این اضطراب بیشتر خواهد بود. در ۳ ماه اول استرس برای جنین خیلی مضر است و به همین دلیل دندانپزشک سعی می‌کند کاری روی دندان انجام ندهد.
۳ ماه آخر هم ۳ ماه خطرناکی محسوب می‌شود، چون اضطراب در این ماه‌ها می‌تواند زایمان زودرس در پی داشته باشد. ۳ ماه میانی بارداری جنین در رحم محکم‌تر شده و نسبت به ماه‌های دیگر کم‌خطرتر است ولی باز هم هر کاری باید با احتیاط انجام شود. البته طبیعی است که در طول دوران بارداری احتمال دندان‌درد شدید برای هر کسی می‌تواند وجود داشته باشد و اگر پیش بیاید قابل تحمل نیست. در چنین شرایطی بهترین راه‌حل مراجعه به دندانپزشک است.
معمولا در این مواقع اگر درد شدید باشد با مشورت دکتر متخصص زنان استامینوفن ساده تجویز می‌شود و روی دندان پانسمان قرار داده می‌شود تا درد آن آرام شود. به این ترتیب مادر می‌تواند تا پایان دوران بارداری با دندان پوسیده مدارا کند و بعد از زایمان درمان ترمیمی را آغاز کند. البته در بعضی مواقع که دندان‌درد شدید است و عصب دندان آسیب دیده درمان‌های خاص و محافظه‌کارانه‌ای انجام می‌شود و عصب را نیمه از بین می‌برند تا درد آرام شود. اگر دندانپزشک مجبور به استفاده از مواد بی‌حس‌کننده باشد از موادی استفاده می‌شود که حاوی لیدوکائین ساده است و اپی‌نفرین ندارد، چون اپی‌نفرین با انقباضاتی که ایجاد می‌کند، مشکل‌ساز خواهد شد.
