دخالت پدربزرگ و مادربزرگ در تربیت کودک از معایب نگهداری کودک توسط آنها است؛ چرا که نحوه تربیت مادربزرگ و پدربزرگ‌ها با والدین کودکان متفاوت است و اصول تربیتی زمان آنها کاملا با اصول تربیتی این دوران متفاوت است و این اختلاف تربیتی منجر به لوس شدن کودک می‌شود و در واقع کودک متوجه نخواهد شد که نحوه درست رفتار کدام است!
اگر فردی مثل مادر بزرگ یا پدر بزرگ قرار است مسئولیت نگهداری کودک را برای ساعاتی به عهده گیرد باید والدین از لحاظ احساسی و سبک تربیتی که مد نظرشان است، رفتار‌های فرد مورد نظر اطمینان کامل داشته باشند.
زهرا امام روانشناس و مشاور، اظهار کرد: در جامعه کنونی تعدادی زنان علاوه بر نقش مادری خود، در فعالیت‌های بیرون از منزل نیز نقش خود را ایفا میکنند.
این روانشناس بیان کرد: داشتن فرزند برای زنان شاغل علاوه بر استرس‌های کاری که در فعالیت‌هایی که بیرون از منزل دارند برایشان استرس زاست بنابراین معمولا درصورت نگهداری کودک برای ساعاتی توسط مادر بزرگ انجام می گیرد.
وی با بیان اینکه محیط و وراثت دو عامل تعیین کننده در تربیت و رشد کودکان هستند، اضافه کرد: اساس تربیت در سال‌های اولیه تولد، توسط مراقبان اولیه که مادر و پدر هستند، شکل می‌گیرد.
امام افزود: اگر فردی دیگر (مادر بزرگ) قرار است این مسئولیت را برای ساعاتی به عهده گیرد باید والدین از لحاظ احساسی و سبک تربیتی که مد نظرشان است، رفتار‌های فرد مورد نظر اطمینان کامل داشته باشند.
این روانشناس با اشاره به اینکه دو تربیتی شدن کودک از معایب این مسئله است، گفت: وقتی کودک متوجه می شود در خانه هماهنگی وجود ندارد و بچه‌ها بوسیله چند نفر بزرگ می‌شود، به این نتیجه میرسد چیزی به اسم درست و غلط نیست؛ به عنوان مثلا مادر می گوید نمیتوانی بستنی بخوری پدر می گوید بعد از غذا میتوانی بخوری و مادربزرگ می گوید عزیزم بیا الان بخور.
وی افزود:
کسانی که به مادر در نگهداری کودک کمک میکنند هم بهتر است بدانند بهترین راه تکرار کاری است که مادر با کودک انجام میدهد.
امام اظهار داشت: دخالت تربیتی مادریزرگ و پدربزرگ‌ها از دیگرمعایب نگهداری کودک توسط آنها است؛ چرا که نحوه تربیت مادربزرگ و پدربزرگ‌ها با والدین کودکان متفاوت است و اصول تربیتی زمان آنها کاملا با اصول تربیتی این دوران متفاوت است و این اختلاف تربیتی منجر به لوس شدن کودک می‌شود و در واقع کودک متوجه نخواهد شد که نحوه درست رفتار کدام است.
این روانشناس اضافه کرد: اگر مجبور به سپردن کودک به والدین خود هستید آنها را با اصول تربیتی خود آشنا کرده و از آنها بخواهند این اصول را به خاطر سلامت نوه خود رعایت کنند حتی اگر به این اصول اعتقادی ندارند.
وی بیان کرد: دو سال اول زندگی بیشترین نیاز کودک به مادر است، اگر امکان گرفتن مرخصی برای مادران شاغل در این دوران وجود دارد این کار حتما صورت بگیرد چرا که این مساله در حفظ آرامش و جلوگیری از اضطراب بسیار با اهمیت است و نشان دهنده وابستگی کودک نیست.
امام با تاکید بر اینکه اضطراب جدایی معمولا از ۶ ماهگی آغاز و تا یک سال و نیمی به اوج خود میرسد افزود: بعد از این سنین کمرنگ شده و نهایتا تا ۳ سالگی رفع می‌شود.
این روانشناس خاطرنشان کرد: تشبیه جالبی درباره کودکان وجود داردکه کودک مانند اسفنج است، به این معنا که هرچه پیرامونش باشد را جذب میکند پس مراقب چیز‌هایی که می‌بینند و یا می‌شنوند باشید و فراموش نکنید پدر ومادر شدن راحت است، اما پدر و مادر خوب ماندن سخت است.
منبع خبر : برگرفته از yjc
پدر بزرگ و مادر بزرگ ها باید حواسشان باشد حتی اگر در تربیت کودک انتقاد و نظری دارند آن را جلوی کودک عنوان نکنند و آن را دور از دید کودک به والدینش بگویند .
اکثر بچه هایی که با پدر بزرگ و مادر بزرگ زندگی میکنند یا ارتباط خیلی زیاد و رفت و آمد بسیاری دارند دارای تربیت دوگانه میشوند و این کار رفتار والدین با فرزند را سخت میکند.
در اکثر مواقع پدربزرگ و مادر بزرگ با دادن هدیه های زیاد و حرف شنوی از نوه قصد آرامش و محبت به کودک را دارند در حالی که عمل آنها اثر عکس بر روی تربیت و سلامت روان کودک خواهد داشت .
گاهی پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها با دادن حجم زیاد خوراکی و تنقلات میخواهند کودک را خوشحال کنند اما این کار باعث میشه کودک بد غذا شده و از لحاظ غذایی و سلامت دچار مشکل شود .