اوتیسم (درخودماندگی) یک اختلال رشدی دوره کودکی است که در حال حاضر درمان قطعی خاصی ندارد.
کودکان مبتلا به اوتیسم مشکلاتی در تعامل اجتماعی و برقراری ارتباط دارند، و ممکن است به رفتارهای تکراری دست بزنند.
فردی که اوتیسم دارد دنیا را چگونه میبیند؟ جواب این است: بسیار متفاوت از دیگران. شاید رنگها را با وضوح باور نکردنی ببیند، صداها را با جزییات باورنکردنی بشنود، یا ارتباط ریاضی دیوانهوار بین رویدادها را بتواند درک کند و مجبور به تحلیل تمام این جزییات باشد. حتا خود اتیستیها هم با هم فرق دارند. چیزی که واضح است این است که دنیایی که او میبیند، از فیلترهای حسی بقیهی آدمها عبور نکرده است. واکنشهای یک فرد اوتیستی به خاطر درک متفاوتاش از دنیای اطرافش با بقیهی آدمها فرق دارد.
نگهداری از یک کودک اوتیستی، میتواند بسیار طاقتفرسا باشد. مثلا فرض کنید فرزند شما بارها سر خود را به دیوار بکوبد، ناگهان فریاد بکشد یا یک واژه را بارها بلند تکرار کند. کلمات شما در گوش او مفهوم دیگری دارند و شما شاید نتوانید با او ارتباط عادی برقرار کنید. در این بین، نگاههای پرسشگر مردم، زخمی باشد به جانتان. اما مردم به همین دلیل به دولت مالیات میدهند: دولت باید بتواند بخشی از پول مالیات را صرف کمک به افراد اتیستی و خانوادههایشان کند و به دیگر شهروندان آموزش بدهد تا آنها را درک کنند که چگونه با آنها رفتار کنند. درک متفاوت افراد اتیستی از جهان پیرامونشان میتواند شیوهی درک ما را نیز تغییر دهد.
انیشتن، موتزارت، نیوتون، داروین و میکل آنژ و بسیاری از افراد دیگری که با درک متفاوت خود به بشریت خدمت کردهاند درجات مختلفی از اتیسم داشتهاند.
علائم رایج اوتیسم اینها هستند:
درخودفروفته، بیتفاوت و بیاعتنا به نظر رسیدن.
عدم پاسخدهی هنگام صدا کردن نام شخص.
عدم برقراری تماس شخصی با دیگر افراد.
اشکال در برقراری ارتباط با دیگران.
انجام دادن حرکات یا رفتارهای تکراری مانند تکان دادن، تابیدن، یا وررفتن با خود.
بیعلاقگی یا اکراه نسبت به اداهای بدنی.
دیر زبان باز کردن و تاخیر در رشد زبانی.
ندانستن چگونه بازی کردن با دیگر کودکان.
محققان به شواهدی دست یافتهاند که نشان میدهد تغییرات مغزی منجر به بیماری اوتیسم در رحم مادر شکل میگیرند.
نتایج این تحقیق حاکی از آن است تغییراتی که به صورت تودههای پراکنده در نقاطی از کورتکس مغز در دوران جنینی روی میدهد نمایانگر بروز علل زمینه ساز بیماری اوتیسم پیش از تولد است.
در این بررسی محققان آمریکایی بافتهای مغز ۲۲ کودک دو تا ۱۵ ساله را بررسی کردند که تنها برخی از آنان به بیماری اوتیسم مبتلا بودند. این محققان سپس با نشانهگذاری ژنتیکی به مراحل شکلگیری لایههای مختلف کورتکس مغز این کودکان پرداختند.
کورتکس بخش فوقانی مغز انسان است و اغلب کارکردهای پیچیده مغز در بخشهای مختلف کورتکس شکل میگیرند.
نتایج مقایسههای آنان نشان داد که ناهنجاری هایی در مغز ۹۰ درصد از کودکان اوتیسمی وجود داشته، در حالی که چنین این ناهنجاری ها تنها در ۱۰ درصد کودکان دیگر مشاهده شده است.
به گفته محققان این نقاط که پیش از تولد به این شکل درآمدهاند، نقاطی از کورتکس مغز هستند که با رفتار، فرآیند برقراری ارتباط و تعاملات اجتماعی، زبان و هیجانات انسان سر و کار دارند.
محققان معتقدند در صورتی که نتایج این تحقیق مبنی بر اینکه این ناهنجاریها در مغز برخی کودکان مبتلا به اوتیسم پیش از تولد آنان روی داده، تایید شود، تشخیص زودهنگام این بیماری ضروری است.
پزشکان اخطار دادند ابتلای مادران iبه تب و آنفلوآنزا در دوران بارداری، خطر ابتلا iبه اوتیسم را در کودکان آنها افزایش میدهد.
به گزارش تفسیری سرویس «سلامت» ایسنا، این پزشکان تاکید کردند هرچند هنوز برای یک نتیجهگیری کلی از این مطالعه سریع است اما یافتههای فوق حداقل برای دومین بار نشان میدهد که این ارتباط بین بیماری مادر در دوران بارداری و خطر بروز اختلال اوتیسم در کودک وجود دارد.
به گزارش تفسیری پایگاه اینترنتی اینترنتی مای هلت نیوزدیلی، در این مطالعه متخصصان دانشگاه آرهوس روی گروهی از مادران در دانمارک و ۹۷ هزار کودک که بین سالهای ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۳ متولد شده بودند، بررسی کردند. در طول مطالعات ۹۷۶ نفر از این کودکان iبه اوتیسم مبتلا بودند.
دکتر هردیس اوسک آتلادوتیر که سرپرستی این مطالعه را برعهده داشته خاطرنشان ساخت: اگر مادران در سه ماهه اول و دوم بارداری iبه آنفلوآنزا یا تب شدید مبتلا شوند احتمال ابتلای کودکان آنها iبه اختلال اوتیسم تشدید میشود. با این حال آتلادوتیر تاکید کرده است که انجام آزمایشات بیشتر در این زمینه ضروری است چون حدود ۹۹ درصد زنانی که دچار تب و آنفلوآنزا میشوند یا در دوران بارداری آنتی بیوتیک مصرف میکنند، کودکان مبتلا iبه اوتیسم iبه دنیا نمیآورند.