احتمالا در چند سال گذشته در هیچ موردی از شاخههای علم پزشكی در ایران به اندازه نازایی در تلویزیون، رادیو، روزنامهها و مجلات صحبت نشده است. همه مشتریان رادیو و تلویزیون و …، آی-وی- اف و میكرواینجكشن را با همین لفظ فرنگی آن میشناسند.
بیماران از پزشكان خود درباره سلولهای بنیادی كه ربطی به نازایی ندارند میپرسند. همه اینها نشان از انتقال اطلاعات گاه بسیار فنی و تخصصی دارد كه البته در جای خود خوب است اما هنوز بسیاری از مشكلات و سوالات بیماران كه گاه سوالاتی بسیار ساده هستند، برای آنها روشن نیست. نوشتههایی كه در پی خواهد آمد سعی دارد مسأله نازایی، امكانات تشخیصی و درمانی آن را همانگونه كه در ایران و همین حالا موجود است، به سادهترین و روشنترین شكل ممكن مطرح كند.
احتمالا مهمترین سوالی كه در ذهن یك زوج مطرح میشود این است كه آیا ما بچهدار خواهیم شد یا نه؟ اینكه تعریف یك بیماری چیست سوال اول است. یعنی در واقع به چه كسی میگوییم فلان بیماری را دارد. در نازایی برای یك متخصص جواب این سوال ساده و روشن، است: در هر زوجی كه در مدت یك سال حاملگی رخ ندهد نازایی مطرح است اما این جواب به این صورت- به خصوص وقتی از طریق یك رسانه مطرح شود- مشكلاتی به همراه دارد در ضمن اینكه پاسخ روشنی هم برای مردم عادی نیست.
مردم به طور طبیعی ممكن است بپرسند چرا یك سال؟ چرا شش ماه نه؟ چرا دو سال نه؟ چرا دو ماه نه؟ آیا منظور این است كه اگر زوجی سه ماه است كه ازدواج كردهاند و بچهدار نشدهاند و اتفاقا پای تلویزیون هم نشستهاند، سراغ پزشكی نروند و فعلا ۹ ماه صبر كنند؟ این اشكال از اینجا نیز ناشی میشود كه ممكن است مردم، تلویزیون و رادیو و روزنامه و مجله را به جای پزشك واقعی خود بگیرند و طبق دستورها و نظرات پخش شده عمل كنند. در حالی كه رسانه جای پزشك را نمیگیرد بلكه میانجی میان پزشكان و بیماران است. زخم معده را نمیتوان از پشت تلویزیون درمان كرد. كمردرد با توصیههای یك روزنامه، خوب نخواهد شد زیرا نمیتوان همه بیماران را یكسان فرض كرد و یك دستور مشابه از پشت تلویزیون و یا رادیو و یا از روزنامه صادر كرد. مورد نازایی هم مستثنا نیست.
در واقع وقتی یك پزشك میتواند بگوید كه شما تازه سه ماه است كه میخواهید بچهدار شوید و نشدهاید و فعلا چند ماه دیگر صبر كنید كه ابتدا زوج را ببیند، سوالاتی از آنها بكند، معایناتی انجام دهد و بعد به این نتیجه برسد كه ظاهرا مشكلی نیست و كمی صبر كنید. در حالی كه اگردر همان ملاقات اول با پزشك حتی اگر یك ماه از ازدواج زوج گذشته باشد، معلوم شود كه مثلا شوهر در نوجوانی عملی روی بیضهها داشته است، صبر كردن معنی ندارد.
زیرا احتمال اینكه مشكلی در شوهر وجود داشته باشد، كم نیست و همان موقع میتوان بررسیها را شروع كرد. یا مثلا اگر خانم علایمی از اختلالات هورمونی داشته باشد، مثلا اختلال پریود و پرمویی و چاقی، احتمالا اختلال تخمكگذاری هم دارد. همین مانع حامله شدنش میشود وبعید است چند ماه صبر كردن چیزی را تغییر دهد، بنابراین بهتر است بررسیها و آزمایشها انجام شود. مثال دیگر خانمی است كه در سن ۳۸سالگی ازدواج كرده است (اتفاقی كه در عصر حاضر در همه جای دنیا بسیار بیشتر از گذشته رخ میدهد یعنی ازدواج در سنین بالا.)
اگر حتی یك ماه بعد از ازدواجش هم برای حامله نشدن مراجعه كند لازم است همه بررسیها سریع انجام شود. امروزه حتی اگر زوجی مشمول هیچ كدام از مثالهای بالا نباشند و فقط نگران باشند و بعد از چند ماه از بچهدار نشدن به متخصص مراجعه كنند و بگویند ما نگرانیم كه نكند بچهدار نشویم، باز هم درست این است كه بررسی از نظر امكان حاملگی در موردشان انجام شود.
خلاصه اینكه نمیتوان پای تلویزیون نشست و بر طبق گفتههای صحبت كننده یك سال صبر كرد و اگر حاملگی رخ نداد به پزشك مراجعه كرد. امروزه میگویند هر كه ازدواج كرد به پزشك مراجعه كند، خواه برای مسأله حاملگی، خواه برای پیشگیری از حاملگی.
با سلام؛ نامزد هستم نزدیکی پرخطر داشتم نزدیکه دو ماهه پریود نشدم، البته در زمان مجردیم چون بیمار بودم و قرص هورمونی مصرف میکردم بعضا دو تا سه ماه هم پریود نمیشدم.الان نگرانم بی بی چکم گرفتم منفی هست نمیدونم چیکار کنم نیاز به پزشک دارم؟
سلام احتمال بارداری ضعیف است برای منظم شدن پریود خود تحت نظر پزشک دارو مصرف کنید.
سلام دکتر باتجربه وعالی جهت زایمان طبیعی بعد از سزارین اول درمشهد سراغ ندارین