چرا از زایمان طبیعی می ترسیم؟
اغلب خانمها بخصوص در شکم اول، از زایمان می ترسند و حتی اندیشه مرگ در تصور و خیالشان جولان می دهد! باید دانست، زایمان ترسی ندارد و یک امر طبیعی است، ولی بخصوص در شکم اول، دردهای آخر که منجر به خروج جنین می شود و پیش مردم قدیم به «چهار درد» شهرت داشت، خیلی شدید است و با درد دندان و درد سنگ کلیه قابل مقایسه است.
خانمی که برای بار اول حامله شده و از چگونگی وضع حمل و فیزیولوژی آن بی اطلاع است، زایمان برایش ایجاد هیجان و ترس می کند و ترس دردهای زایمان را شدیدتر جلوہ گر خواهد ساخت.
شدت درد زایمان برای همه یکسان است، اما عده ای آن را به خوبی تحمل می کنند و برخی دیگر از خود بی خود می شوند.
مدتی است که این مسئله توجه پزشکان را به خود جلب کرده است که چگونه زایمان طبیعی در بعضی قبایل امر ساده ای تلقی شده و مادر بلافاصله پس از وضع حمل، نوزاد را شسته و پس از قنداق کردن او، به کار معمولی روزانه خود ادامه می دهد؛ گویی که اصلا اتفاقی نیفتاده است.
قبلا چنین تصور می شد که زایمان در این قبایل، که با تمدنهای ابتدایی زندگی می کنند، راحت تر است و شاید تمدن پیشرفته و اجتماع متمدن این ناراحتیها را سبب می شود، ولی با مطالعه بیشتر ملاحظه گردید که در قبایل دیگر که در همان سطح تمدن ابتدایی هستند، زایمان با تشریفات و مشکلات بیشتری انجام می شود.
بنابراین درد زایمان بسته به اینکه زن چه تصور و ایده ای در مورد آن داشته باشد و آن را چگونه تلقی کند، فرق می کند. برای برخی قابل تحمل و برای برخی دیگر جانگداز است.
عواملی که در شدت درد زایمان تأثیر خواهند گذارد، بیشتر عوامل روحی هستند و عبارتند از:
١- ترس از عمل زایمان ۲- ترس مادر از نظر خود ۳- ترس از نظر جنین
زایمان از خیلی جهات شباهت زیادی به مسافرت به سرزمینهای ناشناخته دارد. عدم اطلاع از فیزیولوژی بارداری و زمان حمل و چگونگی زایمان، بی اطلاعی درباره شکل ظاهری جنین و یا سلامتی نوزاد، همه تولید هیجان می کند.
اگر اطلاعات سابق مادر درباره حاملگی در اثر عقاید خرافی اطرافیان، مناسب نباشد، هیجانات تبدیل به ترس خواهد شد.
واکنشهای گوناگونی در مقابله با ترس و نگرانی دیده می شود که عبارتند از: فرار، دوری جستن از خطر، دست روی دست گذاشتن و کاری نکردن، دستپاچه شدن و ابراز شجاعت. هیچ سربازی را نمی توان یافت که با وجود شهامت، از رفتن به میدان جنگ هراسان نباشد.
به گفته لئو کانر: «شجاعت نبودن ترس نیست، بلکه غلبه بر آن است.» این غلبه بر ترس در صورتی موفقیت آمیز است که به وسیله عوامل مختلفی حمایت شود.
زن حامله را از لحاظ نگرانی و تشویش از وضع حمل به سربازی که به میدان جنگ می رود، می توان تشبیه نمود. اگر سربازی تصادفا قبلا محل کارزار را دیده و یا به عوارض زمین از روی نقشه آشناست یا سربازی که به فرمانده و افراد گروه خود اطمینان دارد و حس میهن پرستی او قوی است، بر ترس خود غلبه خواهد کرد و با شجاعت به پیش می رود.
زن حامله نیز به سبب اطمینان به اطرافیان و پزشک خود و اطلاع از فیزیولوژی و چگونگی امر زایمان و اشتیاق به تشکیل خانواده و داشتن بچه، از زایمان هراسی به خود راه نخواهد داد.
اگر زن از شوهر خود و وضع مادی نگرانی نداشته باشد و مناسبات زناشویی محکم و رفتار شوهر ملاطفت آمیز باشد و تشویش از طلاق و جدایی در میان نباشد، زایمان را با شجاعت بیشتری استقبال خواهد کرد. برخی زنان تصور می کنند که حاملگی و زایمان، زیبایی آنان را در معرض خطر قرار می دهد. این امر نیز ناشی از عدم اطلاع آنان است.
زایمان یک امر طبیعی است و اعضای بدن زن طوری ساخته شده اند که مناسب برای امر زایمان است.
زن باید بداند که اگر نزاید، بیشتر در معرض خطر است. فیبروم یا غده های رحمی بیشتر در نزد زنانی که نزاییده اند، دیده می شود. حاملگی و زایمان سبب می شود که تمام غدد داخلی بدن به کار افتد. اغلب زنان، پس از زایمان، شادابتر و شکفته تر و زیباتر می شوند.
از آن گذشته بیشتر ازدواجهایی که به تولید نسل منجر نمی شود، در معرض خطر گسیختگی و جدایی است. یک ضرب المثل قدیمی می گوید: «تا وقتی زن نزاید و بچه نیاورد، نسبت به شوهر بیگانه است.» پس زایمان نه تنها خطری متوجه زیبایی زن نمی کند، بلکه موجب سلامتی و جلوگیری از برخی بیماریها که در اثر نازایی تولید می شود، می گردد. از سوی دیگر سبب می شود که رشته های زناشویی با پدیده های محکمتری پاسداری شود.
یکی دیگر از عواملی که سبب ترس مادر از عمل زایمان می شود، عدم اطلاع از وضع جنین آینده و ترس از ناهنجاریهای جنین، بی اطلاعی از میزان هوش و توانایی ذهنی نوزاد در آینده است. بخصوص ناهنجاریهای احتمالی نوزاد، چنین مادرانی را در هراس زیادی می افکند.
راههای پیشگیری و غلبه بر ترس از زایمان طبیعی:
١- به طور خلاصه هر زنی باید از چگونگی بارداری، فیزیولوژی حاملگی و چگونگی امر زایمان اطلاع داشته باشد.
۲- هر زن حامله باید از لحاظ آینده زندگی زناشویی احساس ایمنی او مصونیت کند و بداند فرزندی که به دنیا خواهد آورد، مورد علاقه شوهر و بستگان همسر می باشد.
۳- رفتار شوهر در موقع حاملگی زن، باید بیش از سایر مواقع محبت آمیز باشد.
۴- زن باید بداند که زایمان یک امر طبیعی است و زایمان خلل به زیبایی او وارد نخواهد آورد، بلکه سبب جلوگیری از برخی بیماریها نیز خواهد شد.
۵- فرزند سبب می شود که علایق زناشویی با رشته های پر مهرتری پاسداری شود.
۶- هر زن حامله، از ابتدای بارداری باید زیر نظر یک پزشک متخصص که به او اطمینان زیاد دارد قرار گیرد و بدون صلاحدید او قرص یا دارویی نخورد. برخی از ناهنجاریهای جنینی در اثر استعمال بی مورد دارو در هنگام بارداری است.
منبع خبر : دکتر محمد مهدی موحدی، کتاب دانستنی های زناشویی
