القای زایمان با اکسی توسین؛ زایمان را دردناکتر می کند؟!

القای زایمان با اکسی توسین درد زایمان را بیشتر نمی کند!

یک تصور غلط شایع این است که القای زایمان با اکسی توسین باعث دردناک تر شدن روند زایمان میشود.

در واقع این طور نیست. اکسی توسین مانند هورمونی است که بدن شما به طور طبیعی در طول درد زایمان آزاد می کند، و تقریبا به همان میزانی به کار برده می شود که بدنتان برای بروز درد طبیعی تولید می کند.

القای درد زایمان به این معناست که قبل از آنکه خودش شروع شود، موجب شروع آن بشویم، القا می تواند اختیاری باشد (برای راحتی بیمار با پزشک انجام شود) یا ممکن است بر حسب ضرورت انجام شود (به خاطر مشکلات مربوط به زایمان، دارویی یا جنینی باشد).

پزشکان برای تقویت درد زایمان، می توانند از اکسی توکسین استفاده کنند. در صورتی که انقباضات شما کافی نباشد یا زمان درد زایمان به صورت غیرمعمول طولانی شده باشد، ممکن است پزشکتان برای پیش بردن کارها از اکسی توسین استفاده کند. مجددا، می گوییم انقباضاتی که در نتیجه ی این تقویت به وجود می آید، شدیدتر یا دردناک تر از انقباضاتی نیست که در طول درد طبیعی به وجود می آید.

القای درد اختیاری چیست؟
 اگرچه بعضی از خانمها زایمان برنامه ریزی شده را می پسندند، دیگران ترجیح می دهند درد زایمان به طور طبیعی اتفاق بیفتد. برخی از پزشکان با رضایت خاطر به القای درد اختیاری اقدام می کنند، و عده ای دیگر به طور کل با این نظر مخالفند.

ممکن است یک خانم به دلایل متعددی، از جمله موارد زیر به القای درد زایمان اقدام کند:

– در صورتی که تاریخ دقیق شروع درد زایمان خود را بداند، می تواند برای و سایر کودکان خود، محل کار، همکار خود، یا راحتی سایر اعضای خانواده تمهیداتی فراهم کند.

– اطمینان یابد در روش گروهی، پزشک خاصی که ارتباط مخصوصی با او دارد، فرزندش را به دنیا می آورد. 

– در صورتی که در معرض خطر مشکلات نوزادی یا زایمانی خاصی باشد.

– زمانی زایمان کند که بیشترین پرسنل بخش زایمان یا سایر متخصصان حضور داشته باشند.

– کاهش اضطراب بعد از یک سابقه ی بارداری ناموفق (مانند به دنیا آمدن جنین مرده پس از نه ماه کامل) که مایل به زایمان زودتر، قبل از زمان طبیعی بشود.

– اطمینان از به موقع رسیدن به بیمارستان، در صورتی که مسیر او دور باشد یا سابقه ی زایمان سریع داشته باشد.

برخی مطالعات در علم پزشکی حاکی از آن است که القای درد اختیاری ممکن است به افزایش زایمان های سزارین منجر شود. در صورتی که دهانه ی رحم نه افاسه و نه باز شده باشد، و یا سر بچه وارد لگن نشده باشد، خطر زایمان سزارین احتمالا بالاتر است.

ولی اگر همه ی شرایط برای القای درد مطلوب باشد، خطر سزارین در نهایت افزایش نمی یابد. به هر حال، زمانی که زایمان از طريق القای درد انجام شود، زمانی که بیمار در بیمارستان سپری می کند، احتمالا تا حدودی افزایش می یابد.

همچنین بخوانید:

القای زایمان یا تحریک دهانه رحم؛ چه زمانی انجام می شود؟/ راههایی برای شروع درد زایمان

در صورتی که القای درد اختیاری برای خانمی برنامه ریزی شود که کمتر از ۳۹ هفته باردار است، انجام آمنیوسنتز معمولا برای کنترل تکامل ریه ی جنین ضروری است در صورتی که به انجام القای درد اختیاری مایل باشید، شما و همسرتان باید کاملا آگاه باشید که خطر نیاز به زایمان سزارین تا حدودی ممکن است افزایش یابد، در صورتی که هر دو والدین منتظر و پزشک از چنین خطراتی آگاه باشند، القای درد می تواند به دلایل شخصی، پزشکی، جغرافیایی یا روانی مناسب باشد. 

القای درد اجباری چیست؟
القای درد زمانی ضرورت می یابد (ضرورت پزشکی پیش می آید) که خطرات ادامه ی بارداری – برای مادر با بچه – بیش از خطرات زایمان پیش از موقع باشد.

مشکلات وضعیت جسمانی مادر که می تواند القای درد را ایجاب کند، شامل موارد زیر است:

– مسمومیت بارداری یا فشار خون بالا
– وجود بیماریهای خاص، مانند دیابت با کلستاز که ممکن است تنها بعد از زایمان بهبود یابد.
– عفونت در مایع آمنیوتیک، مانند عفونتهای میکروبی پرده های جنینی
– مرگ جنین 

-خطرات احتمالی برای سلامت بچه که القای درد را ایجاب می کند، عبارت است از:
– ادامه ی بارداری ای که از موعد زایمان آن گذشته باشد . میزان مرگ جنین پس از گذشت ۴۲ هفته از بارداری به نحو بارزی افزایش می یابد 

– پرده های جنینی پاره شده ولی زایمان هنوز آغاز نشده باشد، وضعیتی است که می تواند بچه را در معرض خطر بروز عفونت قرار دهد.

– محدودیت رشد داخل رحمی

– مشکوک به ماکروزومی باشد

– ناسازگاری ارهاش همراه با عوارض

– کمبود مایع آمنیون جفت (الیگوهیدرامینوس)

– تنفس مکونیوم – بچه در مکونیوم نفس بکشد (اولين مدفوع جنینی) 

آزمایش های مربوط به وضعیت سلامت جنینی نشان دهد جنین ممکن است در رحم رشد نکند.

روشهای القای درد زایمان
روشی که موجب القای درد زایمان شود، به شرایط دهانه ی رحم بستگی می یابد. اگر دهانه ی رحم شما مساعد نباشد، یا مساعد باشد (شل، نرم، و باز باشد)، پزشک شما ممکن است برای آماده کردن آن از داروها و تکنیکهای مختلفی استفاده کند.

شایع ترین دارویی که برای آماده کردن دهانه ی رحم استفاده میشود، نوعی پروستاگلاندین است (ماده ای که به نرم شدن بافت دهانه ی رحم کمک می کند و موجب بروز انقباضات میشود)، که هم به صورت ژل و هم قرص به کار برده می شود.

پرستار با پزشک پروستاگلاندین را در مهبل می گذارد که ممکن است باعث انقباضات خفیفی شود. امکان دیگری که برای آماده کردن دهانه ی رحم به کار می رود، دارویی است به نام میزوپريستول، که به همان طریق به کار برده می شود، ولی در خانمهایی که قبلا زایمان سزارین داشته اند، معمولا استفاده نمی شود.

برخی از پزشکان ترجیح میدهند از چیزی که به آن بالن فولی گفته می شود، استفاده کنند. بالن بسیار کوچکی است که از طریق مهبل در دهانه ی رحم گذاشته می شود و برای کمک به باز شدن دهانه ی رحم، با آب نمک یا هوا پر می شود.

اگر به القای درد زایمان نیاز دارید، به احتمال زیاد غروب در بیمارستان پذیرش می شوید و هنگام خواب داروهایی برای آماده کردن دهانه ی رحم به شما داده می شود. سپس پزشک شما برای القای درد در صبح میتواند از اکسی توسین (یک هورمون مصنوعی مشابه با هورمونی که بدن به طور طبیعی هنگام زایمان آزاد می کند) استفاده کند.

 اگر دهانه ی رحم شما قبلا آماده شده است، احتمالا صبح در بیمارستان پذیرش می شوید، و درد زایمان یا با استفاده از اکسی توکسین داخل وریدی یا با پاره کردن پرده های جنینی تان (اغلب پاره کردن کیسه ی آب گفته میشود) القا میشود.

دکتر در طول معاینه ی داخلی با یک قلاب پلاستیکی کوچک، آمنیوتومی یا پرده های جنینی را پاره می کند. این روش معمولا دردناک نیست. سپس پزشک شما به پرستار دستور تزریق اکسی توسین (معمولا با نام تجارتی آن، پیتوسین معروف است) را از طریق سرم و پمپ مخصوصی می دهد که به دقت میزان آن را تنظیم و کنترل می کند، ابتدا با میزان بسیار کمی از دارو شروع می کنید، و مقدار دارو در فواصل منظم افزایش می یابد تا زمانی که انقباضات شما به حد کافی برسد.

گاهی درد زایمان چند ساعت پس از القا شروع می شود، ولی ممکن است زمان آن طولانی تر شود. گاهی ممکن است دو روز طول بکشد تا درد زایمان واقعا شروع شود.

 یک تصور غلط شایع این است که اکسی توسین باعث دردناک تر شدن درد زایمان میشود. این طور نیست. اکسی توسین مانند هورمونی است که بدن شما به طور طبیعی در طول درد زایمان آزاد می کند، و تقریبا به همان میزانی به کار برده می شود که بدنتان برای بروز درد طبیعی تولید می کند.