اختلال بینایی در بارداری؛ علت آن چیست؟!

به دلیل دگرگونی های هورمونی دوران بارداری فرد دچار اختلالات بینایی ایجاد می شود…

اختلال بینایی در بارداری

علت اختلال بینایی در بارداری چیست؟

فرآیند بارداری با تغییرات فیزیولوژیک مشهود و بسیار زیادی در اندام های مختلف بدن همراه است. ولی آیا می دانستید که بارداری حتی بر قدرت بینایی خانم ها نیز تاثیر گذار است؟

درست مانند دیگر تغییرات بدن ممکن است در این دوران شاهد تغییراتی در چشمها و قدرت بینایی خود باشید.
در واقع بر اساس آمار موجود از هر ۴ خانم باردار یک نفر به واسطه دگرگونی های هورمونی این دوران دچار اختلالات بینایی می شود. ولی خوشبختانه این وضعیت اغلب گذرا بوده و بعد از زایمان از میان می رود و نیازی به مداخلات پزشکی نیست.

 و اما اختلالات بینایی این دوران ناشی از جبیست؟

احتباس مایعات بدن

ادم یا تورم ناشی از احتباس مایعات اضافه در بافت های بدن از جمله عوارض شایع دوران بارداری است. این عارضه ممکن است در سطح قرنیه چشم ها نیز رخ داده و منجر به تورم یا ضخیم شدن قرنیه (لایه نازک و شفافی که بخش قدامی کره چشم را می پوشاند) شود. ضخامت قرنیه با افزایش حساسیت و تورم آن با تحریک گیرنده های عصبی درد در کره چشم در ارتباط است.

تلاش در کنترل یا کاهش ورم بارداری در رفع علائم این عارضه موثر است. علاوه بر آن ضخامت قرنیه و جذب آب بیشتر منجر به تغییر خمیدگی و انحنای سطح چشم خواهد شد. در نتیجه نور وارده به چشم به صورت دقیق بر روی شبکیه متمرکز نشده و وضوح تصاویر کاهش می یابد. این امر در نهایت منجر به بروز میوپی یا نزدیک بینی خفیف در فرد خواهد شد. علاوه بر آن نشت مایع در میان غشاهای چشم نیز از دیگر عوارضی است که می تواند در طول سه ماهه سوم بارداری رخ داده و سبب بروز اختلالات بینایی در این دوران شود.

اختلالات بینایی

مشکل در مشاهده اجسام دور، کاهش قدرت بینایی در شب یا در مکان های تاریک (شب کوری)، خشکی چشم و عدم تحمل لنزهای تماسی از جمله شایع ترین مشکلات چشمی خانم های باردار در این دوران به شمار می روند.

این مشکلات خفیف بینایی که اغلب در طول سه ماهه سوم بارداری رخ می دهند پدیده ای نسبتا شایع و گذرا محسوب می شوند. به همین دلیل در صورت عدم ابتلا به مشکلات بینایی در دوران پیش از بارداری ضرورتی به استفاده از عینک در این دوران نیست. مگر آنکه این مشکل همچنان ادامه یافته و سلامت چشم ها در معرض خطر باشد.

در واقع بخش بسیاری از این تغییرات موقتی بوده و در حدود ۵ تا ۶ ماه پس از زایمان همه چیز به حالت سابق و طبیعی خود باز می گردد.

این وضعیت در صورت استفاده از عینک نیز به همین منوال خواهد بود. از این رو توصیه می شود انجام تست بینایی سنجی را تا دو ماه پس از زایمان و بازگشت هورمون های بدن به حالت طبیعی به تاخیر بیندازید تا چشم پزشک بتواند به طور قطعی تشخیص دهد که آیا در شماره چشم شما تغییر اندکی ایجاد شده است یا خیر.

لنزهای تماسی

 استفاده از لنزهای تماسی در دوران بارداری و به خصوص در طول سه ماهه سوم به دلیل تشدید حساسیت قرنیه در این مقطع از بارداری می تواند بسیار آزاردهنده و حتی دردناک باشد. استفاده از لنزهای تماسی در این دوران می تواند منجر به آسیب سطح قرنیه و در نتیجه ایجاد درد و قرمزی در چشم هاشود. برخی از خانم های باردار در این دوران قادر به تحمل لنزهای تماسی نبوده و علی رغم میل باطنی خود ناچار به استفاده از عینک می شوند. ولی بار دیگر نیز تاکید می شود که این وضعیت نگران کننده نبوده و پس از زایمان خود به خود مرتفع خواهد شد.

از سویی دیگر ابتلا به عوارضی نظیر خشکی چشم و تورم پلک ها نیز در این دوران شیوع نسبتا زیادی دارد. این مشکلات خفیف بینایی می توانند سبب ایجاد سردردهای عادی یا میگرنی در فرد شوند. ولی به طور کلی این وضعیت علی رغم آزاردهنده بودن نگران کننده نیست. به منظور پیشگیری از این عارضه آب و مایعات فراوان نوشیده و از افراط در مصرف نمک پرهیز کنید. همچنین سعی کنید در طول فصل تابستان با استفاده از عینک آفتابی چشم های خود را در مقابل نورهای شدید و قوی محافظت کنید.

هورمون ها

علاوه بر احتباس مایعات بدن، نوسانات هورمونی بارداری نیز نقش عمده ای در ایجاد این عارضه دارند. در واقع بنا به عقیده برخی از متخصصان، هورمون های ترشح شده در طی یک بارداری نرمال می توانند سبب بزرگ شدن غده هیپوفیز در مغز شوند. این عارضه موجب وارد آمدن فشار به عصب بینایی و متعاقب آن کاهش میدان دید در خانم های باردار خواهد شد.

از سویی دیگر کاهش الاستیسیته بافت ها سبب کاهش ۲۰ درصدی فشار طبیعی داخل چشم ها شده و این عارضه نیز به نوبه خود کاهش استحکام دیواره چشم ها را در این دوران به دنبال خواهد داشت.

اشتراک‌گذاری
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *