زگیل تناسلی در اثر یک نوع ویروس به وجود می آید که در دهانه رحم ایجاد می شود. این ویروس به وسیله تست پاپ اسمیر و تست های خاصی قابل شناسایی و بررسی هست. نوع پرخطر این ویروس می تواند سبب سرطان دهانه رحم بشود. سرطانن دهانه رحم بعد از سرطان سینه دومین سرطان خطرناکی هست که خانم های زیادی به آن دچار می شوند. در رابطه با حاملگیی و زگیل تناسلی خانمها به سه دسته عمده تقسیم می شوند:
۱٫ خانم هائی که سابقه زگیل تناسلی ندارند و می خواهند حامله شوند: بعضی خانمها بنا به دلایلی (مثلا شوهرشان دارای زگیل تناسلی بوده است) مشکوک هستند که نکند آنها هم مبتلا باشند. اگر خانمی بطور دوره ای آزمایش پاپ اسمیر انجام می دهد، هر گونه تغییر که مشکوک به ابتلا به ویروس HPV باشد، پزشک معالج آزمایشات تکمیلی را درخواست خواهدد کرد.
۲٫ خانم هایی که سابقه ابتلا به زگیل تناسلی را دارند و اکنون می خواهند حامله شوند: بیمار باید مسئله را با پزشک معالج درمیان بگذارد. اگر سابقه آزمایش پاپ اسمیر غیر طبیعی داشته است باز باید به پزشک بگوید. پزشک این بیماران را از نزدیک تحت نظر می گیرد چون ممکن است تغییرات سلولی در دوران حاملگی بدتر شوند.
۳٫ خانمهای حامله که سابقه ابتلا به زگیل تناسلی دارند: اینکه زگیل تناسلی سبب سقط، زایمان زودرس و یا سایر اختلالات در دوران حاملگی شود، هنوز به اثبات نرسیده است. خطر انتقال ویروس به بچه هست، ولی این خطر خیلی اندک است. اگرر خانمی دارای نوع خطرناک ویروس باشد که عامل ایجاد سرطان دهانه رحم است، در طول دوران حاملگی از نظر تغییرات در سلولهای دهانه رحم از نزدیک تحت نظر پزشک خواهد بود. در بعضی از خانمها (خانمهائیکه دارای نوع خطرناک ویروس HPV هستند) تغییرات غیر طبیعی در سلولهای دهانه رحم در طول حاملگی تشدید می شوند. پزشک معمولاً درمان را به تأخیر میی اندازد، چون ممکن است سبب زایمان زودرس شود. اگر خانم حامله ای داری زگیل تناسلی است، باید از نظر بزرگ شدن این زگیلها تحت نظر باشد. تغییرات هورمونی در دوران حاملگی می تواند سبب بزرگ شدن و افزایش تعداد زگیلها شود. بعضی وقتها این زگیلها شروع به خونریزی می کنند. معمولاً درمان تا بعد از زایمان به تأخیر می افتد، ولی اگر اندازه زگیلها بقدری بزرگ باشند که سبب انسداد واژن گردند، بایستی آنها را قبل از زایمان خارج ساخت.
زگیل تناسلی و زایمان
خطر انتقال ویروس HPV به نوزاد در حین زایمان خیلی اندک است. اگر حتی ویروس وارد بدن نوزاد شود، بدن نوزاد معمولاً ویروس را دفع خواهد کرد. در بسیاری از موارد نوزادانیکه از مادر مبتلا به زگیل تناسلی بدنیا می آیند، دارای عوارض مربوط به زگیل تناسلیی نیستند.
خیلی بندرت نوزاد مبتلا به زگیل در ناحیه حلق می شود. این حالت خطرناک است و به آن زگیل تنفسی گفته می شود و سبب انسداد راههای هوائی نوزاد می شود و معمولاً برای درمان آن نیاز به بارها لیزر درمانی است. هنوز بر سر اینکه اینگونه مادران بجای زایمان طبیعی، سزارین شوند، توافق همگانی وجود ندارد، ولی عده ای از پزشکان معتقد هستند که برای جلوگیری از تماس نوزاد با زگیلهای ناحیه تناسلی بهتر است اینگونه مادران سزارین شوند.
نکته بسیار مهم!
ضایعات زگیل مانند منشاء پخش ویروس هستند بنابراین باید همه آنها به یک روش مطمئن از بین برده شوند. ضایعاتی که در سطح پوست اندازه متناسب دارند، قابل رویت هستند ولی زگیلهای با خصوصیات زیر نه برای پزشک و نه برای بیمار قابل رویت نخواهند بود:
· زگیل بسیار ریز باشد که جهت رویت آن نیاز به بزرگنمائی است.
· زگیل هم در مرد و هم در زن داخل مجرای ادرار باشد.
· زگیل در داخل واژن باشد.
· زگیل در محل ورودی مقعد باشد.
· زگیل در چین و چروک کشاله ران و چینهای پوستی باشد.
· وجود زگیل غیر قابل رویت در اطراف دهان و داخل دهان در فردیکه رابطه جنسی دهانی داشته است.
با توجه به موارد بالا هر فرد مبتلا به زگیل تناسلی باید در اطاق عمل تحت بی دردی از نظر وجود ضایعات زگیلی در نواحی فوق توسط میکروسکوپ و آندوسکوپ مورد بررسی قرار گیرد و تمام ضایعات توسط جریان برق سوزانده شوند. برای از بین بردن زگیل داخل مجرای ادرار نیاز به وسایل خاص می باشد. اگر تمام زگیلها از بین برده نشوند، فرد بشدت آلوده باقی مانده و پس از از بین بردن زگیلهای قابل رویت، آنها بسرعت مجدداً شروع به رشد می کنند. در ۲۰ درصد موارد با گذشت زمان سیستم ایمنی بدن ویروس HPV را از بین می برد ولی اگر فردی دارای زگیل غیر قابل رویت در نقطه ای از بدن باشد این امر امکانپذیر نخواهد بود. بهه عبارت دیگر صرف گرفتن یک محلول از داروخانه و مالیدن آن بر روی زگیلها در بهترین شرایط فقط صورت مسئله را حل می کند و بهه هیچ وجه نباید به آن اکتفا کرد.
