حسادت کودکان احساس طبیعی است که در همه خانواده‌ها که بیشتر از یک فرزند دارند، دیده می‌شود. این حسادت، « احساس بدی» نیست. مربوط است به میل ناخودآگاه هر فرزند به داشتن عشق و محبت والدینش؛ به خصوص مادر را برای خود داشتن.
نمی‌توان این حسادت را از بین برد اما راه‌های گوناگونی هستند که می‌توانند به کاهش آن کمک کنند.
یک اصل مهم این است که هرگز بچه‌ها را با هم مقایسه نکنید و به حقوق آنها احترام بگذارید. وقتی کودک خردسال ادای بچه‌ها را در می‌آورد، جلوی کودک را نگیرد و بر این رفتار تاکید کنید. عکس‌های نوزادی‌اش را به او نشان دهید. فعالیت‌های مورد علاقه‌اش را شناسایی کنید. می‌توانید برای فرزند بزرگتر یک عروسک نرم که شبیه نوزاد است،تهیه کنید تا بتواند به وسیله آن خشمش را بیرون بریزد و تهاجمی را که ممکن است طور دیگری کودک را نشانه بگیرد، به شکل مثبت بروز دهد.
یادتان باشد بگو و مگوها و مشاجرات بین بچه‌ها بخشی از فرآیند یادگیری روابط اجتماعی است.
با تولد فرزند بعدی، فرزندان احساس می‌کنند توجه و محبت والدین را از دست داده‌اند. به همین دلیل این مورد برای آنها استرس و اضطراب به وجود می‌آورد.
کارشناسان تربیتی معتقدند در حدود ۶ تا ۸ هفته اول پس از تولد عضو جدید، نیازها، خواسته‌ها و حتی بهانه‌های فرزند به اوج می‌رشد و چنانچه والدین از این تغییرات اطلاع داشته باشند، بهتر می‌توانند به هماهنگ شدن و تعادل اوضاع کمک کنند. بر اساس اعلام نظر کارشناسان، برخی از این تغییرات عادی است، اما چنانچه تغییرات عمیق در اخلاق و برنامه خواب او ایجاد شود، بهتر است با متخصص مشورت شود.
برای فرزند خیلی سخت است که مطمئن شود شما او را نیز به اندازه فرزند جدید دوست دارید زیرا او می‌بیند شما وقت زیادی را با فرزند جدید می‌گذرانید.
در چنین مواردی فرزند احساساتی مانند حسادت، هیجان و نفرت را با ورود عضو جدید تجربه می‌کند. این مسئله در مورد کودکان کم سن چون نمی‌توانند احساسات خود را با کلمات بیان کنند، با بدرفتاری و لجبازی و بهانه‌گیری خود را نشان می‌دهد. حتی ممکن است کودک انگشت خود را بمکد یا به خوردن شیشه روی بیاورد.
در مورد کودکان بزرگتر ممکن است رفتار بدی داشته باشند، اشیا را پرت کنند یا از خوردن غذا خودداری کنند.
برای دیدن پربازدیدترین های نی نی نما لطفاً کلیک کنید…
