در زايمان هدف شما آن است كه انرژي خود را تا حد امكان حفظ كنيد. همچنين مي‌خواهيد مقادير زيادي اكسيژن را به نوزاد خود برسانيد تا به او كمك كنيد كه بتواند فشار و استرس تولد را تحمل كند. تنفس در حال ترس و اضطراب به شكل نفس نفس زدن، ميزان اكسيژن قابل جذب را به شدت كاهش مي‌دهد، حال آنكه در طي زايمان شما و نوزادتان به شدت به اكسيژن نياز داريد.
اكنون چشمان خود را براي يك لحظه بسته و بر تنفس خود تمركز كنيد.
دقت كنيد كه تنفس‌تان چقدر منظم است. هوا را به درون ريه‌هاي خود مي‌كشيد، سپس يك توقف كوتاه داريد تا اينكه نهايتاً بازدم را بيرون بدهيد. طول مدت و عمق دم‌هاي شما با بازدم‌هايتان يكسان است. پس از هر بازدم يك توقف كوتاه ديگر داريد تا اينكه ريه‌هاي شما دَم بعدي را به درون خود بكشند.
در زايمان مي‌خواهيد و بايد تنفس خود را منظم نگه داريد. اجازه ندهيد "دَم" از "بازدم" طولاني‌تر شود. اگر هم مدت زمان دم و بازدم متفاوت باشند، بازدم بايد طولاني‌تر از دَم باشد. هنگامي كه انقباض‌هاي بسيار شديد داريد تنفس شما ناچار سطحي‌تر مي‌شود. اين مسئله تا زماني كه تنفس شما آنقدر سريع نشود كه به شكل نفس‌نفس زدن مضطربانه درآيد ايرادي ندارد.
تكنيك‌هاي ساده تنفس
• به واژه "Relax" به معناي آرامش دقت كنيد. اين واژه دو بخش دارد: "Re" و "Lax". اكنون اين تمرين را امتحان كنيد: هنگام دَم بخش "Re" را در ذهن خود مرور كنيد؛ و هنگام بازدم بخش "Lax" را به ذهن بياوريد. اجازه ندهيد ذهن شما تكرار واژه "ريلكس" را بطور منظم با دم و بازدم فراموش كند. هنگام بازدم سعي كنيد همه تنش‌هاي بدنتان را خارج كنيد. بر عضله‌هايي تمركز كنيد كه مي‌دانيد همواره در زماني كه دچار استرس مي‌شويد محكم و سفت مي‌شوند. به خاطر داشته باشيد: در هر بازدم واژه "lax" را در ذهن خود تكرار كنيد. شما بايد مراقب بازدم‌هاي خود باشيد؛ "دَم" خودبخود تنظيم مي‌شود!
• يا مي‌توانيد نفس كشيدن شمرده را امتحان كنيد. هنگامي كه دَم را به درون ريه‌هاي خود فرو مي‌بريد آرام تا سه يا چهار (يا هر عددي كه به نظرتان مي‌رسد براي شما مناسب است) بشماريد؛ و هنگامي كه بازدم را بيرون مي‌دهيد باز هم تا سه يا چهار بشماريد. البته ممكن است به اين نتيجه برسيد كه بهتر است در زمان "دَم" تا سه و در زمان "بازدم" تا چهار بشماريد.
• سعي كنيد "دَم" را از بيني فرو دهيد و "بازدم" را از دهان بيرون كنيد. هنگامي كه بازدم را بيرون مي‌دهيد دهان خود را بسيار نرم بگيريد. به خاطر داشته باشيد: "دم" از طريق بيني و "بازدم" از طريق دهان. همچنين بسياري از خانم‌ها احساس مي‌كنند كه بهتر است بازدم را صدادار بيرون بدهند: با "اوه‌ه‌ه‌ه" يا "آه‌ه‌ه‌ه". ما بين انقباض‌ها كمي آب مزمزه كنيد تا دهان شما را مرطوب نگه دارد.
هنگامي كه انقباض‌هاي دردناك داريد خسته شده‌ايد و احساس مي‌كنيد كه زايمان پايان ندارد منظم نگه داشتن تنقس‌تان و حفظ آرامش در هر بار بازدم بسيار دشوار خواهد بود. در اينجاست كه كمك و پشتيباني "همراه شما" براي تنفس‌تان ضروري است. او مي‌تواند همراه شما نفس بكشد تا تنفس شما را به صورت ثابت و يك نواخت نگه دارد. شما بايد تماس چشمي با يكديگر داشته باشيد و در چشمان هم نگاه كنيد؛ و او بايد دستان شما را بگيرد يا دستانش را روي شانه‌هاي شما قرار داده و به آرامي به طرف شانه‌هاي شما خم شود. آنگاه هنگامي كه او هوا را از بيني خود به ريه‌هايش وارد مي‌كند و سپس بازدم را به آرامي بر صورت شما مي‌دمد، شما نيز مي‌توانيد از الگوي تنفس او پيروي كنيد. اين كار را در دوران بارداري با يكديگر تمرين كنيد. اين كار در آغاز كمي عجيب خواهد بود و ممكن است هر دوي شما احساس خجالت داشته باشيد، به خنده بيافتيد يا با هم هماهنگ نشويد. با اين حال هنگامي كه در حال زايمان قرار گرفته‌ايد و گمان مي‌كنيد ديگر نمي‌توانيد ادامه دهيد نفس كشيدن مشترك با همسرتان مي‌تواند يك گزينه عالي باشد.
نفس كشيدن و فشار دادن و بيرون راندن كودك
در مرحله دوم زايمان در حال فشار دادن به كودك هستيد تا او را به دنيا پرتاب كنيد! بسياري از خانم‌ها مي‌خواهند كه در زمان فشار دادن كودك نفس خود را حبس كنند. اين كار ايرادي ندارد البته فقط تا زماني كه به سمت وسط دو پاي خود فشار بدهيد نه اينكه نفس خود را حبس كرده و به سمت ته حلق خود فشار بياوريد!
شايد بهتر باشد هنگامي كه احساس مي‌كنيد انقباض بعدي در حال آغاز است يك نفس عميق بكشيد و سپس در حالي كه كودك را فشار مي‌دهيد نفس خود را به آرامي بيرون بدهيد يا بدميد. اين كار از آسيب رسيدن به حلق شما جلوگيري مي‌كند، تضمين مي‌كند كه نفس كشيدن شما به درستي و سلامت انجام مي‌شود و منجر به فشاري موثر و مفيد به كودك خواهد شد. اگر از اپيدورال استفاده كرده‌ايد و متوجه نمي‌شويد كه چه زماني بايد كودك را فشار بدهيد هنگامي كه ماما به شما مي‌گويد يك انقباض در حال شروع شدن است يك نفس عميق بكشيد و سپس در حالي كه نفس خود را بيرون مي‌دهيد ذهن خود را روي كودك متمركز كرده و فشار بدهيد.
گاهي اوقات به خانم‌ها گفته مي‌شود كه نفس خود را حبس كرده و تا حداكثر زماني كه ممكن است فشار بدهند. اين ايده خوبي نيست. با اين كار خود و كودكتان را از اكسيژن محروم مي‌كنيد و انرژي‌تان را هم به سرعت از دست مي‌دهيد. در هر انقباض هر چند بار كه احساس مي‌كنيد مناسب است كودك خود را فشار دهيد. معمولا چهار يا پنج بار فشار دادن در هر انقباض مناسب است.
نفس كشيدن و فشار ندادن
گاهي اوقات خانم‌ها پيش از آنكه گردن رحم كاملاً متسع شده باشد، احساس مي‌كنند بايد بر كودك فشار وارد كنند. در اين حالت ماما از شما خواهد خواست كه كودك را فشار ندهيد تا گردن رحم زمان كافي براي متسع شدن به دست بياورد. اين كار فوق‌العاده دشوار خواهد بود! مي‌توانيد روي چهار دست و پا زانو بزنيد كفل و واژن خود را در هوا بگيريد و صورت خود را روي زمين بگذاريد؛ در اين صورت راحت‌تر مي‌توانيد از فشار وارد آوردن به كودك خودداري كنيد. هنگامي كه يك انقباض آغاز مي‌شود چهار نفس كوتاه بكشيد، يك دم سريع را به سينه فرو ببريد، چهار نفس كوتاه ديگر بكشيد و همين‌طور ادامه دهيد. همچنين مي‌توانيد در حالي كه نفس‌هاي كوتاه را فرو برده و بيرون مي‌آوريد جمله "من نبايد فشار بدهم" را در ذهن خود تكرار نماييد. مابين انقباض‌ها به طور طبيعي نفس بكشيد.
