ژنتیک در میزان نیاز به خواب شما دخالت دارد!
بیشتر افراد می‌دانند که به چه میزان خوابی برای استراحت کامل نیاز دارند و می‌دانند باید در هفته چقدر بخوابند تا بتوانند خوب کار کنند؛ اما دلایل خاص این میزان تمایلات تا حدودی مرموز است.
محققان دانشگاه کالیفرنیا در حال کشف برخی از این رمز و رازها هستند. بخصوص یافتن جواب این سؤال که ژن‌ها در میزان خواب فرد چه نقشی دارد. مطالعات آنها در هفته‌های اخیر در یکی از مجلات منتشر شده است:
محققان خانواده‌ای را که دارای یک جهش ژنی بودند مورد بررسی قرار دادند تا مطمئن شوند آنها با وجود خواب شبانه کمتر از ۸ ساعت احساس راحتی می‌کنند.
یکی از متخصصین ژنتیک در این بررسی ابتدا این جهش ژنی را در افراد نیازمند به خواب کوتاه شناسایی نمود. آنها اکنون در مرحله‌ای قرار دارند که می‌خواهند پازلی را تکمیل کنند و اولین قطعه آن را برای ساختن یک تصویر کامل، بیابند. این تحقیق بسیار هیجان انگیز است زیرا به متخصصین کمک می‌کند تا چگونگی تنظیم خواب در بدن را درک کنند.
ژنتیک چگونه در روند خواب دخالت دارد؟
قبل از بررسی، مهم است که دو کارکرد خواب را درک کنیم:
اول، عملکرد شبانه‌روزی که نسبتاً خوب درک شده است؛ ریتم شبانه‌روزی در اصل ساعت داخلی بدن است. این ساعت تعیین می‌کند که بدن در چه ساعاتی از روز احساس هوشیاری کند. همچنین زمان‌هایی که در طول یک شبانه‌روز بدن نیازمند خواب است را مشخص می‌نماید.
مطالعه این محققان با سیستم دوم یعنی درایو هوموستاتیک سروکار دارد. این سیستم به عنوان یک تایمر داخلی یا پیشخوان عمل می‌کند. به طور خلاصه، هر چه فرد بیشتر بیدار باشد، فشار بیشتری برای خوابیدن بیشتر بر او وارد می‌شود.
درایو هوموستاتیک تنوع زیادی دارد. بسیار می‌شنویم که افراد می‌گویند به یک خواب شبانه ۸ ساعته احتیاج دارند اما واقعیت این است که بسیاری دیگر از افراد به مقدار خواب بیشتری برای استراحت نیازمند هستند. ریتم‌های شبانه‌روزی و درایو هوموستاتیک به طور هماهنگ برای تأثیرگذاری بر الگوهای خواب کار می‌کنند، اما هنوز هم درایو هوموستاتیک به خوبی درک نشده است. برای کسب اطلاعات بیشتر، این محققان خانواده‌ای را با یک نوع جهش یافته از ژن ADRB1 مورد مطالعه قرار دادند.
این افراد واقعاً جالب هستند. آنها شبانه ۴ تا ۶ ساعت می‌خوابند و هنگام بیدار شدن احساس خوبی دارند. آنها بسیار کمتر از میزانی که دیگران به طور میانگین در طول زندگی خود می‌خوابند، به خواب می‌روند.
این ژن جهش یافته که باعث می‌شود این افراد به طور طبیعی کمتر بخوابند، مربوط به گیرنده‌ای برای ترکیبی به نام آدنوزین است.
گیرنده‌های آدنوزین یکی از اهدافی است که کافئین روی آن عمل می‌کند و در سایر عوامل بیولوژیکی نیز نقش دارد.
به گفته این محققین وقتی ما این ژن را نقشه‌برداری و کلون کردیم، بسیار هیجان‌انگیز بود، زیرا این اولین اثبات مستقیم بود که نشان می‌داد این ژن و این گیرنده مستقیماً در هموستاز خواب یا تنظیم خواب دخیل هستند.
هر چه افراد بیشتر بیدار بمانند، این بر عملکرد شناختی، تصمیم‌گیری، احساسات و رفتارهای آنها تأثیر می‌گذارد. بنابراین اگر شما بتوانید بر درایو هومیوستاتیک تأثیر بگذارید، ممکن است به اندازه خواب فعلی احتیاج به خواب نداشته باشید، که یک امکان نظری بسیار قدرتمند برای تفکر است.
این دانشمندان اذعان می‌کنند که تحقیقات بیشتری برای درک بهتر این ارتباطات مورد نیاز خواهد بود. هر کاری برای کمک به بهتر خوابیدن افراد، از دیدگاه بهداشت عمومی سودمند خواهد بود.
همه ما می‌دانیم که کمبود خواب مزمن باعث افزایش خطر ابتلا به بسیاری از بیماری‌ها مانند انواع مختلفی از سرطان، بیماری خود ایمنی، بیماری روانی، تخریب عصبی و غیره می‌شود. اگر متخصصین بتوانند ترکیباتی را تولید کنند که به افراد کمک کند تا بهتر بخوابند و خواب بیشتری داشته باشند، می‌تواند به طور کلی نتایج گسترده‌ای برای بهبود سلامت انسان به دنبال داشته باشد.
بنابراین چه اینکه شما یک جغد شب باشید و یا صبح زود بیدار شوید، به طور معمول کم بخوابید و یا خواب طولانی داشته باشید، ژنتیک در این صفات شما سهم دارد.
منبع خبر : برگرفته از tebyan
