مترونیدازول یک آنتی بیوتیک رایج برای درمان عفونت های باکتریایی و تک یاخته ای است ، نظیر عفونت های پوست ، استخوان ، مفاصل ، و بافت نرم ؛ برخی از انواع اسهال ؛ عفونت های واژن و سایر عفونت های لگنی ؛ عفونت های داخل شکمی ؛ سینه پهلو (پنومونی )؛ سپتی سمی (عفونت در خون )؛ و اندوکاردیت (عفونت لایه خونی قلب و دریچه های قلبی )، و آمیبیاز (عفونت با آمیب ) و تریکومونازیس (عفونت با تریکوموناس ).
چگونگی مصرف
مترونیدازول را می توان با وعده های اصلی غذا یا مقداری خوراکی مصرف کرد تا معده را ناراحت نکند. بهتر است این دارو طی شبانه روز در نوبت هایی با فواصل یکسان مصرف شود تا سطح دارو در خون ثابت باقی بماند. اگر قراراست روزی ۴ نوبت مترونیدازول مصرف کنید.
هر ۶ ساعت (مثلاً ۱۲ ظهر، ۶ عصر، ۱۲ شب ، و ۶ صبح ). اگر این با برنامه کاری یا خواب شما تداخل دارد، برای تعیین یک برنامه مناسب تر از پزشکتان کمک بخواهید. مهم است که دارو سر وقت و به طور کامل مصرف شود، حتی اگر احساس بهبودی دارید.
اگر پیش از اتمام دارو، مصرفش را قطع کنید، ممکن است علایمتان مجدداً عود کند. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آوردید مصرفش کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است ، به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. مقدار دارو را دو برابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم زیر، با پزشکتان تماس بگیرید: اسهال ، دل پیچه ، تهوع و استفراغ ، سوزش دهان یا زبان ، خارش یا ترشح واژن که قبل از درمان وجودنداشته ، پلاک های سفید در دهان یا روی زبان ، گلودرد، تب ، بثورات جلدی ، سرگیجه ، سیاهی رفتن چشم ، سردرد، افت مهارت های بدنی ، عدم تعادل یا بی حسی ، ضعف یا گزگز انگشتان دست و پا. ادرارتان ممکن است تیره شود، که از نظر پزشکی بی اهمیت است .
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف مترونیدازول ، پزشکتان را مطلع سازید:
– حساسیت به مترونیدازول .
– بارداری یا شیردهی .
– عادت به مصرف مشروبات الکلی .
– مصرف داروهای دیگر، به ویژه ضدانعقاد (رقیق کننده های خون ، مثل وارفارین ) یا دیسولفیرام .
– سابقه یا ابتلا به بیماری های مغزی مثل صرع ؛ مشکلات خونی ، یا بیمای های کبدی .
– هنگام مصرف مترونیدازول توصیه می شود.
– حتی در صورت احساس بهبودی دارو را تا آخر مصرف کنید تا عفونت بدنتان درمان شده ، از عود بیماری جلوگیری شود.
– با جویدن آدامس یا مکیدن آب نبات های بدون قند و یا نوشیدن چند جرعه آب ، خشکی دهان را تسکین دهید.
– اگر در حال درمان برای عفونت با تریکوموناس هستید، برای جلوگیری از عفونت مجدد همسرتان نیز باید همزمان با مترونیدازول درمان شود و تا بهبود کامل حتماً از کاندوم استفاده شود.
– مترونیدازول را دور از دسترس کودکان ، دور از گرما، نور مستقیم یا حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط مترونیدازول فاسد می شود).
– اگر ظرف ۳ روز درمان با مترونیدازول احساس بهبودی نمی کنید، با پزشکتان مشورت کنید.
هنگام مصرف مترونیدازول نباید:
۱- به هیچ وجه نوشابه های الکلی بنوشید یا داروهای حاوی الکل مصرف کنید. و این نکته را باید حداقل تا یک روز پس از اتمام درمان با مترونیدازول رعایت کنید. در غیراینصورت ممکن است دچار یک واکنش بسیار ناخوشایند شوید که علایمش عبارتند از، تهوع ، استفراغ ، دل پیچه ، سردرد، تپش قلب ، و برافروختگی و گُرگرفتگی .
۲- دارو را پیش از تاریخ مصرفش استفاده کنید.
۳- پیش از اتمام دارو، مصرفش را قطع کنید؛ مگر به دستور پزشکتان .
نام دارو : آموکسی سیلین///
رده درمانی : آنتی‌بیوتیک‌های بتالاکتام///
اشکال دارویی : کپسول، شربت///
آموکسی‌سیلین یکی از داروهای خانواده پنی سیلین‌ها و از دسته بتالاکتام‌ها است. این دارو یکی از مهمترین و پرمصرف ترین آنتی بیوتیک‌های خوراکی است.
مکانیزم اثر///
این دارو با اتصال به پروتئین متصل شونده به پنی‌سیلین (PBP) باعث مهار ترانس پپتیدازها می‌شود و موجب ممانعت از ساخت پپتیدوگلیکان‌های دیواره سلولی باکتری و در نتیجه، تخریب دیواره سلولی باکتریایی می‌شود. آموکسی‌سیلین به بتالاکتاماز حساس است. باکتریهای تولیدکننده بتالاکتاماز در برابر آن مقاومند.
اثر ضدمیکروبی///
از این دارو در درمان بسیاری از عفونت‌ها مانند عفونت گوش میانی، سینوزیت، گلودرد استرپتوکوکی، پنومونی، عفونت‌های پوستی، عفونت‌های مجرای ادراری، بیماری لایم و عفونت‌های کلامیدیایی استفاده می‌شود.
همچنین از آموکسی سیلین برای پیشگیری از اندوکاردیت قبل از دستکاری‌های دندانپزشکی (بطور مثال جراحی یا کشیدن دندان) در افراد مستعد (مانند افراد مبتلا به نارسایی دریچه‌های قلبی)، جلوگیری از عفونت پنوموکوکی در افراد بدون طحال، پیشگیری و درمان سیاه زخم (آنتراکس) نیز استفاده می‌شود.
آموکسی سیلین بر بسیاری از باکتریهای گرم مثبت و انواع کمی از گرم منفی‌ها مؤثر است. باکتریهای گرم مثبت حساس شامل استرپتوکوک‌ها، پنوموکک، انتروکک فکالیس و گونه‌های استافیلوکوک غیرتولیدکننده بتالاکتاماز است. باکتریهای گرم منفی حساس شامل هموفیلوس آنفولانزا، نایسریا مننژیتیدیس، نایسریا گونوره‌آ، اشریشیا کلی، پروتئوس میرابیلیس و سالمونلا می‌باشند.
این دارو برای درمان جوش های چرک دار نیز موثر است.
اشکال دارویی///
آموکسی سیلین تری‌هیدرات به صورت کپسول، قرص، شربت و سوسپانسیون موجود است. همچنین نمک سدیم آن جهت تجویز به صورت تزریق داخل رگی تولید شده‌است. برخی از گونه‌های باکتریایی با تولید بتالاکتاماز به آموکسی سیلین مقاوم می‌شوند. برای غلبه بر گونه‌های تولیدکننده بتالاکتاماز، از کوآموکسی‌کلاو استفاده می‌شود که همراه با آموکسی سیلین مصرف می‌شود.
عوارض جانبی///
آموکسی سیلین همانند بقیه بتالاکتام‌ها، عوارضی مانند عوارض گوارشی، تهوع و استفراغ، اسهال و واکنش‌های حساسیتی است. نوع راش پوستی به شکل ماکولوپاپولر بوده و غیر آلرژیک می‌باشد و خاص آموکسی سیلین است. مصرف خود سرانه ان نیز می‌تواند باعث صدمه به کلیه‌ها گردد.