یکی از انواع بیماری‌های مزمن، بیماری کرون است. این بیماری موجب التهاب و زخمی شدن روده در کودکان می شود. بیماری کرون نوع دیگری از بیماری های التهابی روده (IBD) است. نوع دیگر این بیماری التهابی کولیت اولسراتیو نام دارد.
بیماری کرون معمولاً بر قسمت تحتانی روده کوچک، که به ایلئوم معروف است، تأثیر می گذارد. با این حال ممکن است بیماری بر هر قسمت از روده بزرگ، کوچک، معده یا مری تاثیر بگذارد. حتی احتمال بروز نشانه های بیماری در دهان نیز وجود دارد.
بیماری کرون یا التهاب روده در هر سنی ممکن است رخ دهد. اما معمولاً بین افرادی با سنین ۱۵ تا ۳۰ سال شایع است. کودکان و نوجوانان مبتلا به بیماری کرون با چالش های مختلفی روبرو هستند. بیماری کرون در کودکان می تواند رشد را کند کرده، استخوان ها را تضعیف کند و یا بلوغ را به تاخیر بیاندازد.
تاثیر بیماری کرون بر روده
بیماری کرون در کودکان می تواند عملکرد طبیعی روده را از چند طریق مختل کند. بافت روده ممکن است، دچار مشکلاتی از این دست شود :
تورم ، افزایش ضخامت و یا ایجاد بافت اسکار که منجر به انسداد روده می شود.
ایجاد زخم در لایه های عمیق دیواره روده
کاهش توانایی جذب مواد مغذی از غذاهای هضم شده (سوء جذب) به ویژه در ایلئوم که ویتامین B12 و اسیدهای صفراوی را جذب می کنند.
ایجاد فیستول یا مسیری غیر طبیعی از یک قسمت از روده به قسمت دیگر یا از روده به بافت های اطراف آن
علائم بیماری کرون یا التهاب روده در کودکان و نوجوانان
علائم بیماری کرون در کودکان به موضع درگیر با بیماری بستگی دارد. از آنجایی که این بیماری در روده رخ می دهد، اغلب علائم گوارشی ایجاد می کند. به علاوه این علائم به شدت بیماری نیز بستگی دارند. بطور کلی علائم می توانند شامل موارد زیر باشند:
اسهال مزمن با یا بدون خون در مدفوع
خونریزی از رکتوم
کاهش وزن
تب
حساسیت شکم
احساس توده یا پر بودن مقعد
خستگی
کودکان و نوجوانان مبتلا به بیماری کرون دوره هایی از علائم شدید دارند که به دنبال آن دوره هایی بدون علائم وجود دارد. که دوره بدون علائم بهبودی نامیده می شود و می تواند هفته ها یا سالها ادامه یابد.
داروهای ضد التهابی یا تغییر رژیم غذایی ممکن است به بهبودی کمک کند، اما هیچ راهی برای دانستن اینکه چه موقع بهبودی رخ می دهد یا چه زمانی علائم برمی گردد، وجود ندارد.
بسته به عوارض مربوط به بیماری، علائم دیگری نیز ایجاد می شود. به عنوان مثال، فرد مبتلا به فیستول ممکن است علائمی مثل درد و ترشح در اطراف روده داشته باشد. سایر عوارض ناشی از بیماری کرون عبارتند از:
آرتروز
سنگ کلیه
التهاب (تورم) چشم و دهان
بیماری کبد
بثورات پوستی یا زخم
کم خونی
علت بیماری کرون یا التهاب روده در کودکان
علت بیماری کرون در کودکان مشخص نیست. این احتمال وجود دارد که کرون یک بیماری ارثی باشد که در اثر پاسخ غیر طبیعی سیستم ایمنی بدن در دستگاه گوارش ایجاد می شود. احتمال بروز کرون در کودکانی که خویشاوندی با این بیماری دارند، بسیار زیاد است.
تشخیص بیماری کرون یا التهاب روده در کودکان
پزشک تاریخچه پزشکی و خانوادگی کودک را بررسی خواهد کرد. آزمایش های مختلفی از جمله موارد زیر برای تشخیص بیماری کرون استفاده می شود.
کولونوسکوپی یا سیگموئیدوسکوپی: پزشک در طی این روش، یک لوله انعطاف پذیر و دارای نور و دوربین که کولونوسکوپ نامیده می شود، را به رکتوم وارد می کند. تا قسمت داخلی روده بزرگ را مشاهده نماید. کولونوسکوپی بخش بیشتری از روده بزرگ را نسبت به سیگموئیدوسکوپی نشان می دهد. ممکن است در طی آزمایش نمونه ای از بافت یا بیوپسی برای بررسی بیشتر دریافت شود.
آزمایش خون: برای تشخیص بیماری از طریق آزمایش خون پزشک به دنبال علائم کم خونی یا افزایش تعداد گلبولهای سفید خون خواهد بود. افزایش تعداد گلبولهای سفید خون نشان دهنده التهاب یا عفونت در قسمتی از بدن است.
عکس برداری اشعه ایکس باریم: در این روش از اشعه X برای معاینه روده فوقانی یا تحتانی استفاده می شود. باریم پوشش روده کوچک و روده بزرگ را پوشانده و بر روی اشعه X سفید رنگ به نظر می رسد و پزشک اجازه می دهد تا هرگونه ناهنجاری را بررسی کند.
درمان بیماری کرون یا التهاب روده در کودکان
درمان بیماری کرون به شدت و موضع درگیر با بیماری بستگی دارد. این بیماری گاهی اوقات می تواند به خودی خود بهبود یابد. بنابراین همیشه نمی توان درمان خاصی را برای آن تعیین کرد. هنگامی که بیماری کرون فعال است، درمان با هدف کنترل التهاب، اصلاح نواقص تغذیه ای و تسکین علائم مانند درد، اسهال و تب انجام می شود.
داروها اولین قدم برای درمان بیماری کرون در کودکان و نوجوانان هستند. برخی از این داروها شامل ضد التهاب ها، آنتی بیوتیک ها، مسکن ها و داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی (از جمله کورتیکواستروئیدها) هستند.
از داروهای موسوم به بیولوژیک برای درمان این بیماری استفاده می شود. این داروها از پروتئین های موجود در سیستم ایمنی بدن انسان تهیه می شوند. پروتئین ها از نظر ژنتیکی اصلاح شده و پردازش می شوند. داروهای بیولوژیک ها به صورت تزریقی کاربرد دارند و به گونه ای طراحی شده اند تا بتوانند به درمان التهاب که مشخصه بارز بیماری کرون است، کمک کنند.
همچنین ممکن است به برخی از بیماران مصرف مکمل ها تجویز شود. برخی از مطالعات نشان داده اصلاح رژیم غذایی شامل جایگزینی رژیم غذایی مایع می تواند به درمان بیماری کمک نماید.
در صورتی که داروها نتوانند بیماری کرون در کودکان را تحت کنترل قرار دهند، انجام جراحی و برداشت بخشی از بافت روده توصیه می شود. در طی جراحی معمولاً موضع ملتهب و نواحی اطراف آن برداشته می شود.
شیوه زندگی سالم در مدیریت بیماری کرون تاثیر گذار است. کودکان و نوجوانان باید مرتباً ورزش کنند و رژیم غذایی سالمی داشته باشند. در صورت درمان و مدیریت صحیح بیماری، افراد مبتلا قادر به زندگی سالم و فعال هستند، و بیشتر کودکان مبتلا به کرون می توانند در مدرسه شرکت کنند و در فعالیت های ورزشی و روزانه مشکلی ندارند.
منبع خبر : jarahlaser
