مصرف عدس همراه با غذاهای غنی از ویتامین C مانند گوجه فرنگی، فلفل سبز، کلم بروکلی، مرکبات و عصاره آنها موجب افزایش جذب آهن موجود در عدس می شود. ما در این مقاله قصد دارمی در رابطه با طبع عدسی صحبت کنیم. اما قبل از آن لازم است بدانید که عدس از لحاظ پروتئین غنی است و فقط یک اسیدآمینه کم دارد و نام آن «میتونین» است. اضافه کردن مقداری جو یا تخم مرغ، آجیل، دانه ها، گوشت و یا پنیر سبب کامل شدن پروتئین عدس می شود و می توان گفت کیفیت پروتئین غذایی را بالا می برد.
طبع عدسی
طبع عدسی سرد است لذا متخصصان تغذیه به گرم مزاجان توصیه می کنند در فصول گرم سال، عدسی بخورند تا بر غلبه صفرا، دمای بدن این دست از افراد را متعادل کند. در افرادی که دمل و یا جوشی که ناشی از گرمی بدن در آنها بوجود می آید، از خوردن عدسی پرهیز نکنند زیرا که برای آنها مفید است.
عدس گرم است یا سرد
عدس یکی از حبوباتی است که طبع آن معتدل ولی خشک است و پوست آن گرم و مغزش سرد می باشد. عدس دارای مواد مغذی، الیاف گیاهی، کربوهیدرات پیچیده و اسیدفولیک است. همچنین سرشار از مواد غذایی مفید به ویژه پروتئین و اسیدآمینه های مختلف و غنی می باشد.
عدس کم کالری و کم چربی بوده و کلسترول ندارد. عدس دارای مقدار زیادی اسیدفولیک است. مطابق توصیه های انجمن سلامتی ایالات متحده، مصرف ۴۰۰ میکروگرم اسیدفولیک برای خانم هایی که باردار هستند ضروری است و اکثر بانوان این مقدار را مصرف نمی کنند.یک دوم لیوان عدس پخته، ۹۰ درصد از مقدار توصیه شده را تأمین می کند.
خوردن عدس چه فوایدی دارد؟
۱٫ عدس از نظر طب قدیم ایران معتدل و خشک است و مانند دیگر گیاهان پوست و دانه آن دارای اثرات متضاد یکدیگر می باشد. یعنی پوست عدس گرم و خود عدس قابض است. به عبارت دیگر پوست آن ملین و مغز آن ضد اسهال می باشد.
۲٫ عدس منبع غنی پروتئین گیاهی است؛ به طوری که مقدار پروتئین موجود در ۱۵گرم عدس، بسیار بیشتر از ۱۵ گرم گوشت گاو است. عدس حاوی اسیدهای آمینه مختلف، ویتامینهای گوناگون از جمله ویتامین B و مواد معدنیای همچون آهن، کلسیم و فسفر است.
۳٫ عدس منبع بسیار خوبی از فیبرهای کاهش دهنده کلسترول اند که نه تنها کمک به کاهش کلسترول کمک میکنند بلکه خاصیت تنظیم قندخون هم دارند زیرا فیبر بالای آنها از افزایش قندخون بعد از خوردن یک وعده غذایی جلوگیری میکنند.
۴٫ برای درمان زخم های دهان و گلو و دیفتری عدس را پخته و آب آنرا غرغره کنید.
۵٫ برای تقویت معده و برطرف کردن گاز معده عدس پخته را با سرکه مصرف کنید.
۶٫ عدس ها مثل دیگر حبوبات غنی از فیبرهای غذایی هستند چه از نوع قابل جذب و چه از نوع غیر قابل جذب. فیبرهای قابل جذب،یک ماده ژله مانندی در دستگاه گوارش ایجاد میکنند که سبب دفع صفرا (حاوی کلسترول ) میگردد و آن را به خارج از بدن میبرد.
۷٫ فیبر غیر قابل جذب عدس نیز نه تنها کمک به افزایش مقدار مدفوع و جلوگیری از یبوست میکند بلکه کمک به جلوگیری از بیماری های گوارشی مانند سندرم رودهای تحریک پذیر و التهاب رودهای نیز میکند.
۸٫ مصرف عدس در سلامتی قلب نقش به سزایی دارد. این نقش نه تنها به دلیل فیبرهای موجود در عدس بلکه به علت مقادیر قابل ملاحظهای از فولات ( Folate) و منیزم آن است.
۹٫ عدس به شما انرژی برای سوزاندن میدهد در حالی که قندخون را تثبیت میکند. فیبر قابل جذب علاوه بر تأثیرات مفید روی سیستم گوارشی و قلب، به تنظیم مقدار قندخون نیز کمک میکند. اگر شما مقاومت به انسولین، کاهش قندخون یا دیابت دارید، گیاهان بُنشنی مثل عدس برای تنظیم قند خون مؤثر هستند که انرژی پایداری را باعث میشوند.
۱۰٫ مصرف عدس مخصوصاً برای خانم هایی که در سنین باروری و دوران بارداری هستند و در معرض کمبود آهن هستند، ایده بسیار مناسبی است. فراموش نکنید که کمبود آهن باعث کم خونی می شود که برای مادر خوب نیست چون نوزاد بعد از بدنیا آمدن از شیر مادر تغذیه می کند.
۲۰٫ عدس را می توان به عنوان مسهل هم مصرف کرد چون دارای لعاب زیادی است که در درمان ناراحتی های روده نیز موثر است.
۲۱٫ عدس پخته را بعنوان مرهم برای زخم نیز می توان بکار برد.
۲۲٫ آرد عدس بوداده تشنگی را قطع می کند، معده را نیرو می بخشد صفرا را خاموش و هیجان خون را فرو می نشاند و حرارت را خاموش می کند.
۲۳٫ خوردن روزانه یک فنجان عدس آهن بدن را تامین می کند، خطر کم خونی را کاهش می دهد، و باعث تقویت تمرکز میشود.
مضرات عدس
عدس نفاخ، دیرهضم و کاهش دهنده میل جنسی است. زیاده روی در مصرفش، غلیظ کننده خون است و جریان خون را در رگ های باریک کُند می کند و ممکن است موجب کم شدن قوه بینایی، سوزش ادرار، قولنج، ناراحتی های عصبی، بند آمدن قاعدگی و درد و شدت بواسیر شود. به همین جهت معمولاً عدس را با روغن کنجد یا روغن بادام و سرکه و سایر مخلفات دیگر طبخ کرده و می خورند.