حاملگی های پرخطر/ نکات مهمی درباره صرع در بارداری

بیماران مبتلا به عوارض و مشکلات در حاملگی نیازمند توجه و مراقبت ویژه هستند و این اشخاص باید اطلاعاتی درمورد بیماری خود، اثر حاملگی روی بیماری و اثربیماری روی حاملگی داشته باشند و چون کسب این اطلاعات مربوط به سلامتی خودشان است دراکثر موارد پذیرای مشاوره و آموزش دراین زمینه هستند و همکاری لازم را انجام می دهند.

مراقبت از این زنان مستلزم تلاش گروهی بین متخصصین زنان و زایمان، نوزادان، داخلی، جراحی و بیهوشی است که به دنبال فعالیت تیمی درحاملگی پرخطرشاهد نتیجه ی رضایت بخش تری خواهیم بود.
به طورکلی متخصصان و سایر پرسنل بهداشتی – درمانی که وظیفه ی مراقبت و درمان خانمهای حامله رابرعهده دارند باید با تغییرات فیزیولوژیک طبیعی کاملا آشنا باشند، چون این تغییرات نمای بالینی بسیاری از بیماری ها ونیز درمان آنها را تحت تاثیر قرار می دهند.

بر این اساس نکاتی چند را در حاملگی های پرخطر یادآوری می کنیم .

۱- با اینکه بسیاری از فرایند های بیماری ها در حاملگی بدون تغییر می ماند ولی سیر بعضی از بیماری ها در بارداری تغییر می کتد و این تغییر معمولا بر تشخیص و درمان آنها تاثیر می گذارد .

۲- در حاملگی های پر خطر اقدامات رادیولوژی ضروری را می توان انجام داد.

۳-داروهای کمی هستند که باید مصرف انهارا در حاملگی محدود کرد.

۴- فاصله مراقبتهای دوران بارداری در تمام خانم های پر خطر کاهش می یابد.

صرع در بارداری یک از موارد حاملگی های high risk محسوب می شود که نیازمند مراقبت ویژه است .

اپی لپسی یا صرع وخیم ترین بیماری شایع عصبی است که می تواند تکامل جنین را تحت تاثیر قرار دهد و بر سیر حاملگی، لیبر و زایمان تاثیر گذارد .
معمولا در۲۰۰/۱حاملگی ها رخ می دهد و بارداری می تواند با تغییر متابولیسم دارو های ضد صرع سبب تشدید بیماری شود .

در مورد مادران مبتلا به صرع باید بدانیم :

۱-بر اساس بررسی های انجام شده تعداد تشنج ها در ۳۵% موارد در باداری افزایش می یابد و در ۱۵% موارد تعداد تشنج ها در حاملگی کاهش می یابد .

۲-عوامل متعدد باعث افزایش تشنج در حاملگی می شوند که عبارتند از :

الف – تهوع و استفراغ که سبب دفع دارو می شود.

ب – کاهش حرکات دستگاه گوارش و استفاده از آنتی اسید ها که باعث کاهش جذب دارو می شود .

ج – افزایش حجم داخل عروقی که سبب کاهش میزان سرمی دارو می شود .

د – القائ و تحریک آنزیمهای کبد ، پلاسما و جفت که سبب افزایش متابولیسم دارو می شود .

ذ – افزایش فیلتراسیون گلومرولی کلیه که باغث افزایش کلیرانس دارو می شود .

ر- قطع دارو به علت نگرانی از ناهنجار زایی و خستگی ناشی از محرومیت از خواب وهایپرونتیلاسیون و درد حین لیبر .

بنابراین پذیرش و ادامه درمان با نظر متخصصان می تواند در بهبود وضعیت وجلو گیری از افزایش دفعات تشنج کمک کند .

۳-به دلیل تراتوژن بودن دارو ها باید نوع دارو و میزان دارو در حاملگی تغییر داده شود.

۴-مشاوره و مراقبت قبل از بارداری در کنترل بیماری بسیار اثربخش بوده وهمچنین تغییر نوع و میزان دارو و استفاده از رژیم اسید فولیک قبل از بارداری باعث کاهش خطر ناهنجاری های جنینی می شود.

پس اهمیت مشاوره صحیح و مراقبت پیش از بارداری و تعامل مناسب بین ماما به عنوان مشاور ومتخصص زنان و متخصص مغز و اعصاب در این بیماری به طور واضح اشکار است چون این تعامل نوید بخش تولد نوزاد سالم واطمینان خاطربه مادری است که بیماری او کمترین عوارض جنینی و مادری را در بارداری و زایمان بدنبال خواهد داشت .

۵-رعایت رژیم دارویی و رژیم غذایی مناسب به بهبود وضعیت بیمار در حاملگی کمک می کند.

۶-اجتناب از محرکهای تشنج ، استرس و اجتناب از رانندگی در مادر باردارمبتلا به صرع سود مند است.

۷-بررسی های هدفمند سونو گرافیک در دوران بارداری باید انجام شود .

۸- شیر دهی در مادر مبتلا به صرع یا اپی لپسی منعی ندارد .

تهیه و تدوین : زهرا رمضانی کارشناس مامایی

منبع خبر : کتاب بارداری و زایمان ویلیامز

اشتراک‌گذاری
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *