تعیین جنسیت، تکنیکی است که به منظور انتخاب جنسیت فرزند پیش از لقاح انجام می شود. زوج هایی که دارای فرزندانی با جنسیت یکسان هستند، برای داشتن فرزندی با جنسیت متفاوت تعیین جنسیت می کنند. برخی از زوج ها نیز به خاطر داشتن ژن های مربوط به بیماری های خاص، با تعیین جنسیت از تولد فرزندی با بیماری ژنتیکی، پیشگیری می کنند.
مطمئن ترین راه برای تعیین جنسیت، لقاح مصنوعی (IVF) و تست ژنتیکی جنین پیش از بارداری (PGD) است.
اما روش های دیگری نیز برای تعیین جنسیت وجود دارند که از IVF کم هزینه تر هستند. یکی از این روش ها تلقیح داخل رحمی اسپرم (IUI) است.
روش های تعیین جنسیت از طریق IUI
روش گرادیان
این روش، ساده ترین روش تعیین جنسیت است. در روش گرادیان بعد از این که نمونه اسپرم از پدر گرفته شد، سانتریفیوژ می شود. سانتریفیوژ اسپرم باعث جدا شدن اسپرم های حاوی کروموزوم مؤنث (کروموزوم X) از اسپرم های حاوی کروموزوم مذکر (کروموزوم Y) می شود. اسپرم های حاوی کروموزوم X، سنگین تر از اسپرم های حاوی کروموزوم Y هستند. بعد از جداسازی اسپرم ها، می توان اسپرم های حاوی کروموزوم X یا Y را با روش IUI یا IVF برای بارداری با جنسیت دلخواه به کار گرفت.
فلوسیتومتری
در روش مرتب سازی اسپرم با روش فلوسیتومتری، از رنگ فلورسنت برای رنگ آمیزی اسپرم های حاوی کروموزوم X استفاده می شود. به خاطر تفاوت در مقدار ماده DNA موجود در کروموزوم X و Y، کروموزوم X رنگ فلورسنت را جذب می کند. سپس اسپرم های حاوی کروموزوم X یا Y با استفاده از لیزر از یکدیگر جدا می شوند. اسپرم های جدا شده، سپس با روش IUI یا IVF برای بارداری با جنسیت دلخواه به کار می روند. تعیین جنسیت با روش فلوسیتومتری، با ۶۰ تا ۷۰ درصد موفقیت همراه است.
