تقریباً هشتاد درصد از پدر و مادرها در انتخاب اسباب بازی به شکل و طرح و زیبایی آن توجه می کنند و تنها کمتر از ۲۰ درصد در خرید اسباب بازی شیوه ها و اصول تربیتی را مدنظر قرار می دهند …
خرید بیش از اندازه اسباب بازی ها موجب می شود کودکان با هیچ کدام شاد و خوشحال نشوند. یکی از بزرگ ترین فعالیت های کودک، بازی کردن است …
نحوه استفاده از اسباب بازی مهم تر است!
خرید بیش از اندازه اسباب بازی ها موجب می شود کودکان با هیچ کدام شاد و خوشحال نشوند. یکی از بزرگ ترین فعالیت های کودک، بازی کردن است.
بازی استعدادهای کودک را شکوفا می کند، هوش و قوای فکری او را به کار می اندازد و تقویت می کند. عواطف و احساسات اجتماعی کودک را می سازد و او را به سوی زندگی اجتماعی سوق می دهد.
کودک هنگام بازی کردن با دوستانش، شیوه کار کردن و همکاری با دیگران و نیز کارآموزی مهارت ها را، یاد می گیرد. بازی به کودک کمک می کند تا تجربیات خوبی به دست آورد. اگر کودک به بازی کردن تمایلی نشان ندهد این علامت بیماری و ناتوانی اوست که باید ریشه یابی شود؛ زیرا بازی ها علائق کودک و اخلاق و رفتار اجتماعی و فردی او را تشکیل می دهند.
این نکته حائز اهمیت است که والدین نباید هیچ وقت نسبت به بازی کودک بی توجه باشند؛ چرا که بازی کودک در دوران کودکی نقش مهمی در آینده او دارد.
امروزه نوع اسباب بازی ها و سرگرمی های کودکان تغییر کرده است. اتاق کودکان به فروشگاه اسباب بازی شبیه شده که کودک با هیچ کدام آنها راضی نمی شود و اسباب بازی ها فقط برای چند ساعت می تواند کودک را خوشحال کند.
یک پدر و مادر آگاه باید برای کودک خویش اسباب بازی های فکری بخرند تا هوش و قوای فکری او را تقویت کند و همچنین برای او اسباب بازی هایی را بخرد که جنبه فنی داشته باشد که او بتواند آنها را خراب و دوباره درست کند.
یعنی بر اسباب بازی خود مسلط باشد و به این طریق بر تجربه و شناخت خود بیفزاید، این قبیل اسباب بازی ها فکر کودک را به کار می اندازد و او را در آینده به سوی فعالیت های مفید اجتماعی سوق می دهد.
برای مثال، اگر شما برای کودک خود یک ماشین برقی یا یک اسباب بازی گران قیمت و لوکس بخرید، کودک شما فقط به آن اسباب بازی نگاه می کند، می خندد و دیگر هیچ.
چرا که این گونه اسباب بازی ها فقط جنبه تزئینی دارند. یا اگر برای او یک بازی رایانه ای بخرید، کودک طبق دستوری که در بازی آمده است، بازی خواهد کرد و هیچ گونه کار خلاقانه ای انجام نخواهد داد چرا که فقط طبق دستورالعمل بازی کرده است.
در نتیجه نه فکرش را به کار انداخته و نه چیزی یاد گرفته است. شما والدین عزیز بهتر است به جای خریدن یک ماشین برقی یا هر اسباب بازی گران قیمت دیگری، برای کودک دلبندتان بازی های فکری، پازل، خمیر بازی یا یک دفتر نقاشی با یک جعبه مداد رنگی بخرید و از کودک دلبندتان بخواهید تا با آنها یک نقاشی زیبا بکشد یا با خمیر بازی اشکال مختلفی را درست کند و با آنها بازی نماید، با این روش کودک کار و هنر را یاد می گیرد. بنابراین والدین می توانند استعدادها و توانایی های کودک خویش را شناسایی و سپس شکوفا کنند.
کودک دلبندتان را تشویق کنید تا با اسباب بازی هایش بازی کند، وقتی کودک مشغول بازی کردن می شود، به طور غیرمستقیم بازی او را زیر نظر بگیرید و کودک را راهنمایی کنید، تا از مهارت ها و تجربیات شخصی خود در بازی استفاده کند.
برای مثال اگر برای او ماشین خریدید، از او سوال کنید با این ماشین چکار می کنند؟ او بعد از کمی فکر کردن جواب خواهد داد ماشین برای مسافر بردن یا برای سفر کردن است. بعد از توجه به این مطلب دیگر در کارش دخالت نکنید چرا که کودک خودش به فکر می افتد که مسافر سوار کند یا به مسافرت برود.
اگر ماشین یا هر اسباب بازی دیگر کودک عیب و نقص پیدا کرد، کودک را تشویق و راهنمایی کنید تا خودش آن عیب را بر طرف کند و ماشین را به راه بیندازد و به مسافرت خیالی خود ادامه بدهد. به طور کلی در حل مشکلات به طور غیرمستقیم حضور داشته باشید و بیشتر کودک را تشویق و راهنمایی کنید تا هم اعتماد به نفس پیدا کند و هم به طور خلاقانه فکرش را به کار اندازد.
زمانی که می خواهید برای کودک دلبندتان اسباب بازی جدیدی بخرید، دقت کنید که مناسب سن کودک تان باشد و خیلی گران قیمت و لوکس نباشد تا او بتواند با آن بازی کند.
همچنین اسباب بازی ها نباید خیلی زیاد باشند، که کودک نداند با کدام یک از آنها بازی کند. مثلا یک عروسک برایش بخرید و یک تکه پارچه در اختیارش بگذارید تا برای عروسکش لباس بدوزد البته با راهنمایی شما، بعد کودک لباس جدید را تن عروسکش می کند، به او غذا می دهد و صورت عروسکش را تمیز می کند، و… در نتیجه کودک با عروسکش بازی کرده است اما یک بازی مفید و سازنده.
