ارگاسم در بارداری باعث انقباض ماهیچه‌های جداره رحم می‌شود، اما بر روی سلامت جنین تاثیری نمی‌گذارد…
اگر بارداری نرمال و عادی دارید و در معرض خطرات ناشی از سنگینی بیش از حد وزن جنین، خطر زایمان زودرس و سایر مشکلات مرتبط با بارداری نیستید، داشتن رابطه جنسی و ارگاسم در بارداری مشکلی برای شما و یا جنینی که در شکم دارید ایجاد نخواهد کرد.
ارگاسم باعث انقباض ماهیچه‌های جداره رحم می‌شود، اما بر روی سلامت جنین تاثیری نمی‌گذارد.
فعالیت جنسی والدین ممکن است باعث واکنش نشان دادن جنین و تغییر در حرکات جنین در شکم مادر شود که این نیز به نوبه خود علامت خوبی مبنی بر هشیار بودن جنین است. اما تاکنون در رابطه با تاثیر مخرب این فعالیت‌ها بر روی جنین گزارشی نشده است.
با بالا رفتن میزان ضربان قلب مادر کودک نیز ممکن است افزایش فعالیت قلب داشته باشد، اما این نیز جای نگرانی ندارد و به کودک شما آسیبی نمی‌رساند؛ بنابراین زنان باردار می‌توانند در کل دوران حاملگی رابطه زناشویی با شریکشان را حفظ کرده و از مزایای آن نیز بهره‌مند گردند. حتی برخی متخصصین پیشنهاد می‌کنند داشتن رابطه جنسی در اواخر دوران بارداری و نزدیک به زایمان با ایجاد حس آرامش در زنان به آسان شدن روند زایمان نیز کمک می‌کند.
یکی از مزیت‌های برقراری رابطه جنسی در طول بارداری این است که احتمال تجربه ارگاسم بهتر برای زنان بیشتر است.
آمار تحقیقات نشان می‌دهد که بسیاری از زنانی که تجربه نزدیکی در دوران حاملگی را داشته اند، اظهار کرده‌اند که در این دوران اوج لذت جنسی را تجربه کرده‌اند. برخی از زنان نیز در این دوران برای اولین بار ارگاسم چندگانه و متعدد را تجربه می‌کنند. حتی افرادی که ارگاسم‌های متعدد را گزارش نکرده‌اند بر این عقیده بوده‌اند که میزان و کیفیت ارگاسم تجربه شده بهتر از زمان‌های عادی بوده است. به نظر می‌رسد علت عمده چنین تغییراتی خون رسانی بیشتر به مناطق تناسلی و لگن می‌باشد که برای تغذیه جنین در دوران بارداری اتفاق می‌افتد. افزایش خون رسانی باعث رسیدن اکسیژن بیشتر به نواحی تناسلی و در نتیجه افزایش میزان تحریک پذیری بافت‌ها و اندام‌های این قسمت از بدن می‌شود که به نوبه خود منجر به افزایش کیفیت ارگاسم می‌شود.
گرچه داشتن رابطه جنسی و ارگاسم در بارداری امن است، اما برخی از پوزیشن‌های جنسی می‌توانند خطرناک باشند. توصیه می‌شود از پوزیشن‌هایی استفاده شود که مادر و کودک هر دو در آرامش بوده و تحت فشار نباشند.
نکاتی که در مورد انقباضات و گرفتگی شکم باید بدانید:
انقباضات در اوایل بارداری
ممکن است شما انقباضات را در سه‌ماهه‌ی اول بارداری، زمانی که بدنتان با بارداری سازگار می‌شود، تجربه کنید. کشیدگی پیوندهای (رباط‌های) اطراف رحم، بی‌آبی بدن، یبوست و تجمع گاز می‌تواند منجر به انقباض شود. در صورتی که انقباضات همراه با لکه‌بینی، خونریزی و درد شکمی باشد، باید به پزشک مراجعه کنید تا مانع بارداری نابجا و یا سقط شوند.
برای اطمینان از احساس خود، تست انجام دهید به این صورت که دراز بکشید و یک دست را روی رحم قرار دهید. در صورتی که کل رحم هنگام گرفتگی سفت باشد، به احتمال زیاد انقباض است، اما در صورتی که در یک ناحیه نرم و در ناحیه‌ای سفت باشد، تنها نشانه‌ی حرکت کودک است.
انقباضات زودرس
بیشتر انقباضاتی که بعد از هفته‌ی ۳۴ اتفاق می‌افتند، تصادفی و نامنظم بوده که به انقباضات Braxton-Hicks معروفند. در صورتی که انقباضات به صورت منظم هر ده دقیقه یا کمتر باشند، ممکن است زایمان زودرس اتفاق بیفتد. بنابراین هر نوع انقباضی را به پزشک اطلاع دهید.
آرام کردن حرکات
در صورتی که انقباضات منظم سیگنال‌دهنده‌ی زایمان زودرس ندارید، سعی کنید با نوشیدن میزان زیادی آب، حمام آب گرم، خالی کردن مثانه و تنفس منظم، خود را آرام کنید.
انقباضات جنسی یا ارگاسم
در صورتی که بارداری ساده و طبیعی‌ای داشته باشید، ارگاسم – همراه نزدیکی یا بدون نزدیکی – باعث افزایش خطر زایمان زودرس نمی‌شود. رابطه‌ی جنسی، زایمان را حتی زمانی که نزدیک زمان زایمان باشد، هدف قرار نمی‌دهد.
در صورتی که نزدیک زمان زایمان هستید
شما یا همسرتان زمان بین آغاز دو انقباض را بسنجید. در صورتی که انقباض یک دقیقه طول بکشد و فاصله‌ی دو انقباض پنج دقیقه باشد، نشانه‌ی زایمان فعال است.
در صورت خونریزی، چه همراه انقباض باشد و چه نباشد، باید با پزشک مشورت کرد. اما تمام موارد جدی نیستند. به عنوان مثال تجربه کردن مقدار کمی خون قرمز روشن حین نزدیکی مخصوصاً طی سه‌ماهه‌ی اول معمول است. این خونریزی به این دلیل است که عروق واژن حین بارداری متورم شده و می‌توانند حساس و کبود شوند.
یادآوری نکته‌ی مهم
توصیه می‌کنیم هر میزان خونریزی در هر سنی از بارداری خود را حتماً به پزشک اطلاع دهید، چرا که خونریزی در بارداری یکی از علایم هشدار می‌باشد که حتماً باید بررسی شود.
