جنین در شکم مادر از هفته ۱۶ بارداری به بعد ادرار می کند و این امر طبیعی است اما گاز معده به همراه مدفوع جنین در اواخر بارداری رخ می دهد که بسیار خطرناک است.
اگر جنین در شکم مادر تحت فشار و زجر قرار بگیرد و خون رسانی به او مختل بشود، اولین واکنشش این است که مدفوع می کند. مدفوع کردن ۲ مورد را نشان می دهد.
یکی اینکه جنین در یک مدتی تحت فشار بوده و دچار مشکلی شده است. و دیگر اینکه وقتی نزدیک تولد جنین می شود او تنفس می کند و ممکن است با تنفسش مدفوع و مایع آمنیوتیک را ببلعد و وارد ریه اش بشود. در نتیجه ریه تحریک می شود و عفونت پیدا می کند و در موارد حادتر باعث خفگی و مرگ جنین می شود.
مایع آمنیوتیک آغشته به مکونیوم درنوزدان یکی از علایم مهم زجر جنینی و علت مستقیم آسپیراسیون مکونیوم می باشد. نوزادان آغشته به مکونیوم در معرض تشنج و عقب ماندگی ذهنی و فلج مغزی قرار می گیرند.
تمامی جنین ها وقتی کاملا بالغ و رسیده می شوند، می توانند مدفوع کنند و این روند بویژه در جنین هایی که از تاریخ زایمان طبیعی شان گذشته است، در حالی که هنوز دردهای زایمانی شروع نشده، رخ می دهد.
وقتی به طور طبیعی جنین مدفوع می کند، معمولا خطری جنین را تهدید نمی کند و فقط نیاز به زایمان هر چه سریع تر به صورت طبیعی یا سزارین دارد، اما در مواردی که جنین به این دلیل مدفوع می کند که تحت استرس ناشی از کمبود اکسیژن است، مدفوع کردن جنین علامت در خطر بودن جنین است و باید بسرعت برای سزارین اورژانس اقدام کرد، زیرا همان دلایلی که به مدفوع کردن جنین منجر می شود، می تواند به مرگ جنین نیز منجر بشود.
