برداشتن رحم از راه واژن چگونه است؟ آیا باعث گشادی واژن می شود؟
برداشتن رحم از راه واژن، باعث گشادی آن نمی شود زیرا واژن حالت ارتجاعی دارد و در کوتاه مدت به حالت اولیه خود باز می گردد.
جراح در این روش با برش دادن از درون واژن به رحم دسترسی پیدا می‌کند و آن را خارج می‌کند. برش جراحی در داخل بدن است، بنابراین جوشگاه زخم قابل مشاهده‌ای وجود نخواهد داشت.
در این روش جراحی، رحم از راه واژن برداشته می‌شود. هیسترکتومی واژنی یا برداشتن رحم از طریق واژن برای شرایطی چون پرولاپس رحم، هیپرپلازی آندومتر یا دیسپلازی دهانه‌ی رحم استفاده می‌شود.
موارد نام‌برده، مواردی هستند که رحم چندان بزرگ نیست و تمام قسمت‌های شکم برای معاینه و بررسی نیاز به عمل جراحی ندارد.
در طول این عمل باید فرد پاهای خود را بالا برده و روی ابزاری رکاب‌مانند قرار بدهد تا دسترسی به واژن ممکن گردد.
زنانی که زایمان نکرده‌اند، کانال واژنی تنگی برای انجام این عمل دارند. اگر رحم زنی خیلی بزرگ باشد، برای مدتی طولانی نمی‌تواند پاها را در حالتی که گفته شد، روی رکاب بالا نگه دارد. در حالتی که به‌دلایل مختلف ناحیه فوقانی شکمی باید بیشتر معاینه شود، نیز پزشک جراحی شکمی را توصیه می‌کند.
هیسترکتومی واژنی با لاپاروسکوپی چیست؟
این عمل که به‌اختصار LAVH گفته می‌شود، مانند هیسترکتومی واژنی در قسمت قبلی است. تنها تفاوت این است که از ابزاری موسوم به لاپاروسکوپ استفاده می‌شود. لاپاروسکوپ، لوله‌ی قابل‌مشاهده‌ای است که ساختار درون شکم را نشان می‌دهد. این روش در برخی از افراد مفید واقع می‌شود، زیرا به کمک آن بررسی و معاینه‌ی قسمت فوقانی شکم نیز میسر می‌شود. از کاربردهای لاپاروسکوپی می‌توان به تشخیص سرطان آندرومتریال (ابتلا یا پخش نشدن سرطان در بدن) اشاره کرد یا افورکتومی (برداشتن تخمدان‌ها) نیز به کمک لاپاروسکوپی ممکن می‌شود.
در این روش نیز مانند روش هسیترکتومی واژنی ساده نیاز است که رحم بزرگ نباشد. پزشکان قبل از انجام این عمل، شرایط مختلف بیمار را بررسی می‌کنند و درصورت وجود مشکل یا مسئله‌ای خاص، از انجام عمل لاپاروسکوپی منصرف می‌شوند. برای مثال، اگر فرد سابقه‌ی عمل در این ناحیه را داشته باشد، امکان ایجاد زخم‌های غیرعادی و چسبندگی وجود خواهد داشت. پس سابقه‌ی جراحی، بزرگ بودن حجم لگن و… باعث می‌شود که پزشک به سراغ هیسترکتومی شکمی برود.
هیسترکتومی شکمی چیست؟
هیسترکتومی شکمی، رایج‌ترین شکل برداشتن رحم است. در حین این عمل، پزشک تمام رحم و دهانه آن را خارج می‌کند. زخمی که روی شکم ایجاد می‌شود، ممکن است عمودی یا افقی باشد. این شکل زخم بستگی به هدف جراحی دارد. البته اندازه‌ی ناحیه‌ای که تحت عمل قرار گرفته نیز مهم است. برای درمان مشکلاتی نظیر سرطان تخمدان و رحم، آندرومتریوز و فیبروم‌های بزرگ رحمی از جراحی شکمی کلی استفاده می‌شود. در برخی از موارد نادر، از این نوع جراحی برای درمان دردهای شدید لگنی نیز بهره گرفته می‌شود. البته قبل از آن باید با معاینه‌ای مفصل، علت درد مشخص شود. قبل از اقدام به جراحی باید روش‌های غیرجراحی نیز کاملا بررسی بشوند.
بعد از چنین عملی، بدیهی است که فرد قادر به زایمان نخواهد بود. به‌همین‌خاطر به افرادی که خواهان بارداری هستند، انجام این عمل توصیه نمی‌شود؛ مگر اینکه ضرورت خاصی مانند جراحی برای درمان سرطان وجود داشته باشد. در این روش جراحی، کل لگن و شکم معاینه می‌شود. به‌همین‌دلیل برای زنانی که مبتلا به سرطان هستند یا با رشد غیرعادی سلول‌ها مواجه‌اند، بسیار مفید واقع می‌شود.
عوارض جانبی این جراحی‌ها چیست؟
درد، عفونت و خون‌ریزی در ناحیه‌ی جراحی‌شده از عوارض جانبی هیستروکتومی است. نوع جراحی شکمی، عوارض بیشتری نسبت‌به جراحی با روش واژنی دارد.
منبع خبر : برگرفته از chetor
