۱۰ راز برخورد با پسر نوجوان که والدین باید بدانند و روش های برقراری ارتباط با آنها

آیا نمی دانید چگونه با پسر نوجوان خود برخورد کنید؟ یا به طور کلی چگونه پسران نوجوان را بزرگ کنید؟ بسیاری از والدین نیز به دنبال یافتن توصیه هایی برای درک بهتر پسران نوجوان هستند. بزرگ کردن نوجوانان همواره آسان نیست و رفتار پسران نوجوان می تواند چالش برانگیز باشد. اما آنها واقعاً تلاش نمی کنند که مشکل آفرین باشند. در عوض، اعمال و نگرش های آنان نتیجه تغییرات فیزیولوژیکی و احساسی آنها در دوران نوجوانی است. این سوال که چگونه با پسر نوجوان خود رفتار کنید، در این حالت به آسانی پاسخ داده می شود. فرزندان واقعاً به چه نیاز دارند؟ و چگونه ما می توانیم آگاهی برای ایجاد یک ارتباط صحیح را تمرین کنیم؟

اصول نحوه برخورد با پسران نوجوان

یک سری نکاتی کلیدی در خصوص نحوه برخورد با پسران نوجوان وجود دارد: برقراری ارتباط بیشتر با آنها، انجام امور با کمک آنها در حد امکان و دوست داشتن بدون قید و شرط آنها. البته گفتن این امور ساده تر از اجرای آنهاست. با این وجود، درک پسران نوجوان ممکن است وقتی شما با فرآیند رشد نوجوانی آشنا باشید، کمتر مشکل آفرین شود. به خاطر داشته باشید که پسران نوجوان از همه جهت در حالت رشد می باشند. در نتیجه شما می توانید علاقه و حمایت خود را به آنها ابراز کنید. علاوه بر این، امتحان کردن چند رویکرد جدید توسط والدین این نوجوانان می تواند مفید باشد. اول، اجازه دهید نگاهی به فرآیند رشدی که در بدن پسران نوجوان اتفاق می افتد بیاندازیم.

نشانه های والدین سمی ؛ نحوه برخورد و کنار آمدن با والدین سمی، بد و معتاد

در بدن و مغز یک پسر نوجوان چه اتفاقی در حال انجام است؟

رفتار پسر نوجوان تا حدود زیادی توسط تغییرات هورمونی و بیولوژیکی که در دوران بلوغ روی می دهند کنترل می شود. بلوغ در پسران بین ۱۰ تا ۱۴ سال آغاز می شود و پسران نوجوان در حدود ۱۵ تا ۱۶ سالگی از لحاظ بدنی بالغ محسوب می شوند. درنتیجه، پسران قد بلندتر شده، ماهیچه های بزرگتری پیدا کرده و صدای آنها بم و مردانه می شود. همراه با تغییرات بدنی، پسران نوجوان تغییرات احساسی و رفتاری را نیز تجربه می کنند. بلوغ نوجوانی زمانی جالب و پر از احساسات و عواطف تازه می باشد. در نتیجه، این بر رفتار پسران نوجوان و همچنین علاقه آنان به مسائل جنسی و روابط تاثیر می گذارد. علاوه بر این، مغز نوجوانان کماکان در این دوران در حال رشد می باشد. ناحیه ای از مغز که مسئول قضاوت و تصمیم گیری می باشد کماکان در حال شکل گیری است. این ناحیه (کورتکس پیش پیشانی) تا حدود اواسط دهه ۲۰ زندگی به کمال نمی رسد. در نتیجه، پسران نوجوان بیشتر در معرض تغییرات انگیزه ای و احساسی در دوران بلوغ می باشند. بنابراین برخورد مناسب با پسران نوجوان کمی پیچیده می شود.

پسران نوجوان و رفتارهای خطر آفرین

وقتی والدین درباره یک پسر نوجوان مشکل آفرین صحبت می کنند، معمولاً اشاره آنها به رفتارهای خطرناک فرزندشان می باشد. پسران نوجوان ممکن است دست به یک سری رفتارهای خطرآفرین بزنند مانند:

• رانندگی بی پروا مانند سرعت زیاد یا پیام دادن با تلفن همراه همزمان با رانندگی
• رابطه جنسی بدون مراقبت
• مصرف مواد
• نوشیدن مشروبات الکلی
• سیگار کشیدن
• رفتارهایی که ممکن است منجر به خشونت و آسیب دیدگی شوند مانند دعوا کردن، حمل اسلحه یا انجام تفریحات خطرناک

دلایل فراوانی ممکن است برای پرداختن پسران نوجوان به این گونه رفتارهای خطرآفرین وجود داشته باشد. یکی از آنها این است که بخشی از مغز که انگیزه ها را کنترل می کنند، هنوز به کمال نرسیده است. علاوه براین، پذیرش خطر می تواند یک روش اشتباه برای نوجوان به منظور محک زدن خود و داشتن احساس استقلال باشد. علاوه براین، فشارهای هم سن و سالان نیز می تواند یک عامل باشد. همچنین استرس های بیرونی می تواند پسران نوجوان را به سمت انجام رفتارهای خطر آفرین برای تخلیه این فشارها بکشاند.

استراتژی های مدیریت رفتارهای نوجوانان

وقتی به نحوه برخورد با رفتارهای خطر آفرین پسر نوجوان خود می اندیشید، باید محدودیت ها و عواقب آشکاری ایجاد کنید. در نتیجه، وقتی می خواهید با پسر نوجوان خود بدرستی رفتار کنید و از استراتژی های مدیریت رفتار وی بهره بگیرید، باید رویکردی مستقیم داشته باشید.

۵ نکته کلیدی برای برخورد با رفتارهای پسران نوجوان

• مرزها را مشخص کنید. اول، والدین و پسران نوجوان باید درباره تعیین مرزها و قوانینی به توافق برسند. این قوانین بر اساس ارزشهای مشترک در خصوص ایمن ماندن و حفظ انسجام و هماهنگی در خانواده تعیین می شوند.
• آنها را بنویسید. علاوه بر این، خانواده ها می توانند به سراغ ایجاد یک توافق نامه مکتوب بروند. در نتیجه مرزها و دستورالعمل ها برای همگان آشکار خواهند شد.
• درباره عواقب به توافق برسید. سپس والدین و پسران درباره عواقب مناسب سن در صورتی که قوانین به هر دلیلی نقض شوند، تصمیم می گیرند. به عنوان مثال، یکی از این عواقب می تواند از دست دادن اختیار استفاده از خودرو یا تعیین ساعت خاموشی شبانه زودتر از موعد باشد. علاوه براین، این عواقب باید مناسب با سن نوجوانان تعیین شوند.
• درخواست غرامت کنید. علاوه بر این، والدین و نوجوانان پسر می تواند از عواقبی به صورت غرامت یا اعاده استفاده کنند. در نتیجه، نوجوانان باید پس از نقش قرارداد منعقد شده، کمک کنند تا شرایط بهتر شود. به عنوان مثال اگر آنها بابت سرعت جریمه شوند، خودشان باید آن را پرداخت کنند یا پس از دعوا کردن با خواهر یا برادر خود باید برای رفع کدورت پیشقدم شوند. در نتیجه این کار، نوجوان می تواند اعتماد والدین خود را دوباره بدست آورد.
• از مجازات شدید پرهیز کنید. مجازات شدید بهترین رویکرد برای برخورد با پسر نوجوان نمی باشد. در واقع، تنبیه می تواند شرایط را دشوارتر کند. پسران نوجوان ممکن است با این کار احساس طرد شدگی یا بی علاقگی از جانب والدینشان داشته باشند و ممکن است بیشتر از والدین خود دور شوند.

تحقیقات نشان می دهد که پسران نوجوان وقتی والدین آنها برخوردی گرم و صمیمانه، باز و حمایتی، همزمان با تعیین مرزهایی قاطع دارند، بهتر پاسخ می دهند.

خود مراقبتی در پسران نوجوان

پسران نوجوان معمولاً خود مراقبتی ضعیفی دارند. یعنی، بسیاری از آنها به اندازه کافی نمی خوابند. علاوه بر این، غذاهای ناسالم مصرف کرده و از نوشیدنی های با قند بالا استفاده می کنند. همچنین چندان به نظافت و فعالیت بدنی روزانه خود اهمیت نمی دهند. آنها بدرستی نمی دانند چگونه با بوی بدن، جوش یا موهای چرب خود کنار بیایند که مواردی مرسوم در دوران بلوغ پسران محسوب می شوند. این رفتار پسر نوجوان را می توان با تعیین روالهایی در خصوص تغذیه سالم، ورزش و خواب مناسب تا حدود زیادی مدیریت کرد. علاوه براین، پسران نوجوان کم سن و سال تر ممکن است به یک سری اطلاعات پایه در خصوص انجام امور شخصی و خود مراقبتی در دوران بلوغ نیاز داشته باشند. اگر والدین احساس خوبی در خصوص بیان این مطالب به فرزندشان ندارند، می توانند از کتاب ها یا بروشور های راهنما کمک بگیرند. می توانند آنها را هر زمان که وی آمادگی لازم را داشت در اختیارش قرار دهند. لازم نیست این موضوع را خیلی بزرگ جلوه دهید؛ چون پسران نوجوان به آسانی خجالت زده می شوند. بعداً در زمانی مناسب از وی بپرسید که آیا در خصوص این مطالب سوالی دارند یا خیر.

تاثیر بازی های ویدئویی بر پسران نوجوان

بر اساس یک بررسی ملی (توسط Pew Internet & American Life Project)، ۹۹ درصد از پسران بین سنین ۱۲ تا ۱۷ سال از بازی های ویدئویی استفاده می کنند. همچنین بسیاری از آنها این کار را به طور مرتب انجام می دهند. در واقع نیمی از نوجوانان بررسی شده گفته اند که روز گذشته بازی ویدئویی انجام داده بوده اند. علاوه براین، یک تحقیق جدید دریافته است که زمان نگاه کردن به صفحات نمایش می تواند علائم اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) را افزایش دهد. بنابراین پسران نوجوانی که بازی های ویدئویی انجام می دهند و از رسانه های اجتماعی برای ساعت ها در طول روز استفاده می کنند، در معرض خطر قرار دارند. برای بعضی از والدین، این نیز می تواند چالشی اضافی در خصوص نحوه برخورد با پسر نوجوان شان محسوب شود. این تحقیق آشکار نموده نوجوانانی که از رسانه های اجتماعی بیشتر استفاده می کنند، دو برابر بیشتر در معرض بروز علائم ADHD قرار دارند. پسران نوجوانی که برای ساعت ها بازی های ویدئویی انجام می دهند، ممکن است تکانش گری، کمبود تمرکز و ناتوانی در تمرکز برای مدت زمان طولانی بیشتری داشته باشند. برای بسیاری از والدین مدیریت این گونه رفتارها دشوار بوده یا فکر می کنند که پسر نوجوان آنها مشکل آفرین است.

تعیین محدودیت برای استفاده از صفحات نمایش توسط پسران نوجوان

چگونه والدین می توانند به فرزندانشان در این زمینه کمک کنند؟ وقتی فرزندان شما کم سن و سال تر هستند، والدین می توانند برای آنها محدودیت زمانی تعیین کنند. اما با بزرگتر شدن فرزندان این کار دشوارتر خواهد شد. در نتیجه والدین باید زمان هایی را مشخص کنند که در آنها استفاده از صفحات نمایش ممنوع است؛ مانند مواقع صرف غذا یا فعالیت های خانوادگی. البته والدین باید با دوری کردن از گوشی ها و سایر وسایل خود در این زمانها برای فرزندانشان الگو باشند. همچنین بعد از ساعات خاصی در طول عصر، والدین می توانند سیستم WiFi را خاموش کنند تا نوجوانان دیگر قادر به استفاده از اینترنت نباشند. نوجوانان باید بدانند که این یک تنبیه نیست، بلکه به دلیل این که نگاه کردن به صفحات نمایش باعث آشفتگی روال خواب می شود، یک یا چند ساعت قبل از خوابیدن باید این کار انجام شود تا پاسخ آرامش بخش در سیستم عصبی ایجاد شود. علاوه براین، همانند خود مراقبتی، عادات خوب وقتی موثرترند که در سنین پایین شکل بگیرند. والدین می توانند به پسران نوجوان خود کمک کنند تا عادت دوری از صفحات نمایش را با انجام اموری مانند موارد زیر بدست آورند:

• صرف ساعاتی در خارج از خانه
• برقراری ارتباط با دوستان در دنیای واقعی
• انجام ورزش، دویدن یا سایر فعالیت های بدنی
• انجام امور داوطلبانه
• انجام کارهای خلاقانه مانند نواختن یک آلت موسیقی یا نقاشی

ارتباط بین مادران و پسران نوجوان

با ورود پسران به دوران نوجوانی، ارتباط آنها با مادرانشان کمی دچار مشکل می شود. دلیل آن این است که پسران نوجوان و مادران آنها باید مرزهای مناسبی بوجود آورند. برای پسران نوجوان بخشی از روال بلوغ، تلاش برای کسب استقلال بیشتر از مادرانشان است. بنابراین برخی رفتارهای بی ادبانه یک پسر نوجوان در قبال مادرش، نشانه این است که وی می خواهد خودش را رها کند تا بیاموزد چگونه مراقب خود باشد. پدران معمولاً با انجام یک سری کارها با یکدیگر با پسران نوجوانشان ارتباط برقرار می کنند، اما مادران ممکن است علایق مشترک کمتری با پسران نوجوان خود داشته باشند. در نتیجه، مادران باید روشهایی برای صرف زمان در کنار پسران نوجوان خود همزمان با دادن فضای کافی به آنها پیدا کنند و این بخش مهمی از روال درک پسران نوجوان و نیازهای آنها محسوب می شود.

یک تحقیق از جانب سازمان ملی سلامت به بررسی تاثیر روابط مادر-پسر بر روی رفتار نوجوانان پرداخته است. محققین دریافته اند پسرانی که کشمکش های زیادی با مادران خود دارند بیشتر جذب رفتارهای بزهکاری می شوند. اما پسرانی که ارتباط نزدیکتری با مادرانشان دارند، شانس بیشتری برای برقراری ارتباط با بهترین دوستانشان در طول سالهای نوجوانی خواهند داشت. این تحقیق نتیجه گرفته است که سازگاری موفق با تغییرات دوران کودکی به نوجوانی نیازمند نزدیکی و بازاندیشی بالایی بین والدین و فرزندان آنها است. علاوه براین، حداقل نمودن کشمکش ها نیز امری ضروری است. ارتباط مناسب نوجوانان و والدین به نوجوانان کمک می کند تا روابط موفق تری در محیط بیرون منزل داشته باشند.

۵ روش برای برقراری ارتباط با پسران نوجوان

پسران نوجوان مهارت های خوبی در زمینه برقراری ارتباط ندارند. معمولاً پسران نوجوان به سختی می توانند احساساتشان را به زبان بیاورند. درک پسران نوجوان با شناختن اینکه آنها ممکن است از بیان درونی ترین افکارشان با والدین خود احساس راحتی نداشته باشند، شروع می شود. در نتیجه، والدین ممکن است سرخورده شده یا احساس کنند به آنها بی توجهی می شود. در عوض، بهتر است از رویکردهای زیر استفاده کنید:

• خلاصه و جذاب باشید. اگر می خواهید چیزی را به وی بگویید، یک سری نکات آشکار در اختیارش قرار دهید. پس از آن اجازه دهید وی به هر کدام از آنها پاسخ دهد.
• در تماس چشمی زیاده روی نکنید. در حالی که تماس چشمی معمولاً در برقراری ارتباط موثر توصیه می شود، این امر در خصوص مواجه شدن با پسر نوجوان شما برقرار نیست. این کار ممکن است وی را آشفته یا هراسیده کند. به این دلیل، صحبت کردن در حین رانندگی می تواند گزینه مناسبی باشد.
• در هنگام انجام امور صحبت کنید. بسیاری از پسران نوجوان وقتی کار دیگری را به صورت همزمان انجام می دهند، بهتر می توانند ارتباط برقرار کنند. بنابراین می توانید در حین بازی، گردش در بیرون منزل یا آماده کردن شام با کمک یکدیگر به گفت و گو بپردازید.
• آرام باشید. وقتی به ارزیابی اینکه چگونه با پسر نوجوان خود برخورد کنید می پردازید، اجازه ندهید احساسات بر شما غلبه کند. نشان دادن عصبانیت یا ناامیدی ممکن است وی را بیش از پیش از شما دور کند. در نتیجه او کمتر برای کسب حمایت به شما مراجعه خواهد کرد.
• به وی زمان دهید تا مطالب را پردازش کند. بسیاری از پسران نوجوان به چند ساعت یا چند روز زمان برای فکر کردن درباره گفت و گو های مهم نیاز دارند. در نتیجه اگر پسر نوجوان شما بلافاصله رفتار یا نگرش خود را تغییر نداد، ناامید نشوید. به وی اجازه دهید تا پس از دریافت اطلاعات از شما، به تجزیه و تحلیل آن بپردازد.

هرگز قدرت والدین را دست کم نگیرید

گاهی اوقات والدین ممکن است احساس کنند که پسر نوجوان شان علاقه ای به آنها ندارد. اما این تفکر اشتباه است. در هر صورت نحوه برخورد شما با پسر نوجوان تان تاثیرگذار و مهم است. به طور خلاصه، شواهد، آشکارا به اهمیت مداوم ارتباط بین والدین و پسران نوجوان تاکید دارند. در نتیجه، این رابطه پایدار از سلامت ذهنی نوجوانان حمایت کرده و گرایش آنان به مواد مخدر را کاهش می دهد. همچنین ارتباط سالم والدین و نوجوانان به آنها کمک می کند تا به عنوان جوانانی قدرتمند و مستقل رشد کنند.