صخره نوردی می تواند یک ورزش مناسب برای تناسب اندام برای کودکان در زمانی باشد که والدین نگران سبک زندگی کم تحرک فرزندان خود هستند. کودک خود را در این فعالیت وارد کنید تا از نظر جسمی تحرک داشته باشد. صخره نوردی شامل پیمایش (بالارفتن از) یک سنگ (تپه یا کوه) فقط با استفاده از دست ها ، پاها و یک طناب ایمنی است که به شما بسته شده است. این فعالیت حتی در ۲۰۰ سال قبل از میلاد مسیح در چین رواج داشته و از سرگرمی های رایج در اروپا بوده است. قبل از اینکه فرزندان خود را به صخره نوردی ببرید ، در مورد گزینه های مختلف صخره نوردی برای کودکان ، مزایا و نکات ایمنی آن بخوانید تا درمورد آن اطلاعاتی داشته باشید.
مطالب پیشنهادی: چه ورزشی برای کودکان خجالتی مناسب است؟!
انواع صخره نوردی برای کودکان کدامند؟
صخره نوردی کودکان می تواند یک فعالیت در محیط داخلی یا فضای باز باشد.انواع مختلفی در هر دو فعالیت دخیل هستند. بعضی از آنها عبارت اند از:
۱٫ صخره نوردی برای کودکان در داخل (سالن)
این کار معمولاً بر روی سازه های صخره ای ساخته شده به صورت مصنوعی انجام می شود و به شما امکان این را می دهد که در هر شرایط آب و هوایی و در هر زمان از روز از آن بالا بروید. انجام این کار در داخل سالن به عنوان ابزاری برای بهبود مهارت ها و فنون کوهنوردی و همچنین برای ورزش و سرگرمی مورد استفاده قرار می گیرد. این عمل نصب طناب و تکنیک های ایمن را ارائه می دهد.
آموزش دادن کودکان برای بالارفتن از دیوار صخره نوردی داخل سالن
صخره نوردی داخل سالن برای کودکان یک تجربه بسیار چالش برانگیز است. یک راه آسان برای شروع فعالیت برای او ، تمرین بالا رفتن از دیوار است.به کودک خود اجازه دهید روی دیواری با یک سطح ساده تمرین کند و سپس به سطوح پیچیده تری برود. دیوار کوهنوردی می تواند از ارتفاعات مختلفی برخوردار باشد و از نظر درجه سختی متفاوت باشد. کودک شما می تواند در دیوار کوهنوردی در مدرسه ، در یک کلوپ ورزشی محلی یا در یک سالن ورزشی نزدیک که مربیگری برای بچه های شما را نیز دارا باشد را ، تمرین کند. اگر فضای کافی دارید ، می توانید یک دیوار کوهنوردی در خانه نصب کنید. دیواره کوهنوردی شامل محل های کوهنوردی پلی اورتان است که بچه های شما می توانند هنگام کوهنوردی به آنها چنگ بزنند و از انها بگیرند. همچنین ممکن است که یک دیوار کوهنوردی با سطح صاف پیدا کنید. انواع دیگر دیوارهای کوهنوردی ممکن است دارای بافت هایی باشند که تکرار و نمایانگر زمین های تپه ای یا کوهستانی باشند و تجربه تقریباً واقعی صخره نوردی را به فرزند شما القا کنند. کودک شما باید نیز متوجه محل بالا رفتن دیگران باشد. مسئله مهمی است که او درست در زیر کسی که درحال بالا رفتن است بالا نرود زیرا می تواند باعث حادثه شود. در حالی که کودک شما به سمت دیوار صخره نوردی می رود ، به او بگویید راه برود و ندود.به کودک خود در مورد اهمیت نوبت دهی و اجازه دادن به دیگران برای حرکت کردن یا پایان دادن به کارهایشان بگویید.
او باید صبور باشد و قبل از شروع برای بالارفتن یا حرکت بیشتر صبر کند تا سایر کوهنوردان به یک فاصله امن و ایمن برسند. قبل از اینکه کودک شما شروع به بالارفتن کند، تجهیزات ایمنی را امتحان و تست کنید.
۲٫ صخره نوردی برای کودکان در فضای باز
این کار در روزهای آفتابی انجام می شود که تکیه گاه ها با خشک شدن، چسبندگی خوبی را ایجاد می کنند.
۳٫ کوهنوردی سنتی
در این سبک از صخره نوردی ، کوهنورد تجهیزات و دستگیره های حفاظتی را در راه بالا رفتن از صخره قرار می دهد و شریک (کوهنورد دوم) هنگام عبور از مسیر ، آن ها را برمی دارد. این کوهنوردی نیاز به دانش فنی و تجربه عالی دارد. کنترل طناب به عنوان belay (بلی) نامیده می شود و به شخصی که آن را کنترل می کند ، belayer (بلیر) می گویند.
۴٫ کوهنوردی ورزشی
نوعی کوهنوردی سنتی است ، اما دارای محافظ ثابت است که کوهنوردان هنگام بالارفتن از آن استفاده می کنند. این برای دانش آموزان بیشتر دست یافتنی است زیرا به اندازه تجهیزات کوهنوردی سنتی نیازی به دستگیره ندارد.
۵٫ بالا رفتن از طناب
کوهنورد برای ایمنی از لنگر استفاده می کند. یک سر طناب به کوهنورد گره خورده و سر دیگر آن به بلیر. در این بین از دستگیره های پشتیبان عبور می کند. هنگامی که کوهنورد در حال بالارفتن است، بلیر طناب را می کشد تا او را در جای خود نگه دارد. این امر معمولاً توسط کوهنوردان پیشرفته استفاده می شود زیرا به تمرکز بر استقامت و قدرت کمک می کند.
۶٫ مسابقات صخره نوردی برای کودکان
این کار بر روی دیوارها و تکیه گاه های صخره مصنوعی انجام می شود. از آنها برای آزمایش توانایی کوهنورد و به طور گسترده در مسابقات استفاده می شود.
۷٫ کوهنوردی
در این سبک از صخره نوردی ، رهبر(لیدر) با اتصال خود به یک طناب ، در حالی که بلیر طناب را در زیر نگه می دارد ، بالا می رود. کوهنورد به یک قله می رسد و سپس یک تکیه گاه متصل می کند ، سپس بلی را آزاد می کند. اگر کوهنورد سقوط کند ، بلیر از سقوط او چلوگیری میکند.
۸٫ بولدرینگ
این نوعی از صخره نوردی است که صخره نورد از هیچ طناب یا ابزاری استفاده نخواهد کرد زیرا دیوارها معمولاً زیر ۲۵ فوت هستند. آنها روی سنگهای کوچک و دیواره های داخلی تمرین می شوند. مسیرها دشوار است و امکان پرش به زمین وجود دارد. بنابراین ، از بالشتک های محافظتی برای کاهش تأثیر فرود در زمین استفاده می شود.
۹٫ صخره نوردی برای کودکان انفرادی
صخره نوردی انفرادی نوعی از کوهنوردیست که در آن کوهنورد به تنهایی و بدون هیچ گونه محافظ و بلیر از ان بالا میرود.یکی از انواع صخره نوردی های انفرادی ، طناب انفرادی است که از طناب به عنوان تکیه گاه استفاده می شود. شکل جدید دیگر، صخره نوردی بر روی آب عمیق است که کوهنورد از بالای آب صخره نوردی می کند ، که در صورت سقوط به عنوان محافظ عمل می کند.
۱۰٫ صخره نوردی برای کودکان کمکی
در این سبک از صخره نوردی ، دستگاه های خاصی برای محافظت از بالارفتن ایمن ثابت و جای گزاری شده اند. بر روی دیوارهای بزرگی که کوهنوردی آزاد در آنها دشوار است تمرین می شود. این مورد بر استقامت جسمی و روحی تأکید دارد تا قدرت.
۱۱٫ با دست و پا بالا رفتن
Scrambling اصطلاحی مبهم است که شامل پیاده روی ، کوهنوردی ، پیاده روی بر روی تپه و صخره نوردی است. این عمل ، قدم زدن در مناطق شیب دار با استفاده از دست است. اگر سنگ بسیار شیب دار باشد، به سختی می توانید آن را بگیرید و به تجهیزات یا مهارت بیشتری نیاز دارید.
صخره نوردی برای کودکان داخل سالن در مقابل با سنگ نوردی در فضای باز:
اگر در انتخاب بین صخره نوردی داخلی و خارجی برای کودکان سردرگم هستید ، ما سعی می کنیم در اینجا این سردرگمی را رفع و حل کنیم:
صخره نوردی برای کودکان داخل سالن در منطقه ای که از نظر محیط زیستی کنترل می شود انجام می شود و بالا رفتن از دیواره ها از بالارفتن از کوه های واقعی ایمن تر است. این سبک کوهنوردی برای کسانی که قبل از بزرگ شدن به تمرین مداوم نیاز دارند ، بهترین است. در صخره نوری داخلی ، سطح قابل مشاهده است و می توان آنها را از دیوار تشخیص داد در حالی که در دیوارهای طبیعی ، آنها از بالا قابل مشاهده نیستند. تمرکز در صخره نوردی داخل سالن بسیار آسان تر است زیرا حواس پرتی به طور قابل توجهی کمتر از صخره نوردی در فضای باز است. صخره نوردی در فضای باز دارای شرایط نامنظم باد و حشرات خواهد بود که ممکن است بالارفتن و صخره نوردی را با مشکل روبرو کند. صخره نوردی داخل سالن دارای سطوح مختلفی برای تلاش و برتری خواهد بود. می توانید یک مورد مناسب(سطح) را برای فرزند خود انتخاب کنید. مسیرهای صخره نوردی در فضای باز متنوع هستند زیرا محل نگهداری و وصل شدن ثابت نیست. هر شکاف و شیب به عنوان یک نگهدارنده عمل می کنند. صخره نوردان در فضای باز می توانند نسیم و آفتاب تازه ای را تجربه کنند و منظره ای از محیط زیبا را مشاهده می کنند. صخره نوردی در فضای باز چالش برانگیزتر است زیرا کوهنوردان باید بدون استفاده از راهنما مسیر را مشخص کنند. صخره نوردی داخل سالن دارای نشانگرهای رنگی ای است تا صخره نوردی را آسان تر کند.
فواید صخره نوردی برای کودکان چیست؟
صخره نوردی یک ورزش و تمریت کامل برای کودک شما است. این استقامت و انعطاف پذیری عضلانی ، تعادل کلی و مهارت های هماهنگی کودک شما را بهبود می بخشد. همانطور که کودک شما از یک مرحله صخره نوردی به مرحله دیگر حرکت می کند ، اعتماد به نفس او را افزایش می دهد. حضور در یک باشگاه یا گروه صخره نوردی باعث می شود که کودک شما با بچه های دیگر یا بزرگسالانی که علاقه های مشابه دارند ارتباط برقرار کند. کودک شما یاد خواهد گرفت که معاشرت کند و در گروه کار کند(کارگروهی را یاد میگیرد).صخره نوردی همچنین به کودک شما اهمیت انجام اقدامات ایمنی و گرفتن دستورالعمل را یاد می دهد زیرا او مجبور است به مربی گوش دهد و آن را دنبال کند. تمرین صخره نوردی باعث افزایش حواس، تمرکز و توانایی های یادگیری کودک شما می شود.همچنین به مهارتهای حسی و حرکتی بهتر کودک شما کمک می کند.
نکات ایمنی در صخره نوردی برای کودکان:
وقتی کودک را تشویق می کنید تا از صخره ها بالا رود ، امنیت او باید اولین نگرانی شما باشد. اطمینان حاصل کنید که کودک شما قبل از شروع صخره نوردی، دستورالعمل ها و راهنمایی ها را با دقت می فهمد. این به او کمک می کند تا در ایمنی باشد و هیچ صدمه ای به خودش یا دیگران وارد نکند. به خاطر وجود لغزش یا سقوط تصادفی ، در پایین دیواره صخره نوردی پد های فومی پر شده قرار دهید. استفاده از تجهیزات ایمنی مناسب ، مانند کلاه ایمنی صخره نوردی و کفش واجب است. او باید به یک طناب محکم بسته شود. سه باراین کار در صخره نوردی از کودک شما در برابر لیز خوردن یا سقوط محافظت می کند. طناب نباید خیلی سست و نه خیلی محکم باشد. یک گزینه خوب می تواند تهیه یک دستگاه بلی و متصل کردن آن به طناب باشد تا به کودک شما را در حال راپل زدن کمک کند. مطمئن شوید که کودک شما بدون نظارت مناسب حتی اگر تمرین کافی داشته باشد سعی در صخره نوردی نداشته باشد. یک بزرگسال که به سنگ نوردی تبحر دارد ، باید همیشه حضور داشته باشد.