سوال ادرار نکردن کودک تا چند ساعت طبیعی است ممکن است برای هر والدینی پیش آید. ادرار نکردن کودک در دوره‌های زمانی مختلف می‌تواند به عوامل متعددی بستگی داشته باشد و در برخی موارد طبیعی است. مدت زمان طبیعی بین دفعات ادرار، به سن کودک، میزان مصرف مایعات، دمای محیط و فعالیت‌های روزانه او وابسته است.
در حالی که برای نوزادان و کودکان خردسال، فواصل کوتاه‌تر ادرار ممکن است عادی باشد، برای کودکان بزرگتر یا در شرایط خاص، چند ساعت ادرار نکردن می‌تواند نشانه‌ای از مشکلاتی نظیر کم‌آبی، عفونت‌های ادراری یا دیگر مسائل پزشکی باشد.
بررسی این موضوع به والدین کمک می‌کند تا با آگاهی بیشتر، سلامت کودک خود را تحت نظر داشته باشند و در صورت لزوم اقدامات مناسب انجام دهند. در این مقاله همراه ما باشید تا شما را با این موضوع اشنا بسازیم تا از سلامت کودک خود مطمئن شوید.
ادرار نکردن کودکان
ادرار نکردن نوزاد و کودکان (احتباس ادرار) می‌تواند به دلایل مختلفی رخ دهد و نیاز به بررسی دارد. یکی از علل رایج، مشکلات پزشکی نظیر عفونت‌های ادراری، انسداد در مجاری ادراری یا بیماری‌های عصبی است که می‌تواند توانایی کودک در کنترل مثانه را تحت تأثیر قرار دهد. همچنین، یبوست شدید ممکن است باعث فشردگی مثانه شود و ادرار کردن را دشوار کند.
اضطراب و استرس نیز می‌توانند منجر به احتباس ادرار شوند، به خصوص در کودکانی که با تغییرات جدیدی مانند ورود به مدرسه یا تولد یک خواهر یا برادر جدید روبه‌رو هستند. همچنین، برخی کودکان ممکن است به دلایل روانی یا عادت‌های نادرست، تمایلی به استفاده از دستشویی نداشته باشند.
درمان احتباس ادرار بستگی به علت آن دارد. اگر مشکل پزشکی است، پزشک ممکن است دارو تجویز کند یا روش‌های خاصی را برای رفع انسداد یا عفونت پیشنهاد دهد. در موارد مرتبط با استرس و اضطراب، مشاوره با روان‌شناس کودک می‌تواند مفید باشد. آموزش صحیح استفاده از توالت و تشویق به مصرف مایعات نیز می‌تواند به بهبود این وضعیت کمک کند.
به نقل از سایت myhealth.alberta.ca
معمولاً در صورتی که کودک شما در ادرار کردن مشکل دارد یا نمی تواند ادرار کند یا تورم، درد شدید (مانند کمردرد) یا خون در ادرار دارد، مراجعه به پزشک ضروری است.
دفع ادرار نرمال در نوزادان
دفع ادرار در نوزادان و یا ادرار نکردن کودکان یک نشانگر مهم برای سلامت و وضعیت هیدراتاسیون آن‌هاست. مقدار و تعداد دفع ادرار می‌تواند اطلاعاتی در مورد وضعیت کلی سلامت نوزاد ارائه دهد. به‌طور کلی، تعداد دفعات ادرار نوزادان تازه متولد شده و نوزادان در حال رشد متفاوت است و تحت تأثیر عوامل مختلفی مانند سن، وزن و میزان مصرف شیر قرار می‌گیرد.
- روز های اولیه
در روزهای اولیه پس از تولد، ممکن است نوزاد فقط یک تا دو بار در روز ادرار کند. با این حال، پس از روز چهارم تا پنجم، تعداد دفع ادرار باید به شش تا هشت بار در روز برسد که نشان می‌دهد نوزاد به اندازه کافی شیر مصرف می‌کند و بدن او به خوبی هیدراته شده است. اگر نوزاد کمتر از این مقدار ادرار کند، می‌تواند نشانه‌ای از کمبود مایعات یا مشکل در تغذیه باشد که نیاز به مشاوره پزشکی دارد.
- رنگ و غلظت ادرار
رنگ و غلظت ادرار نوزاد نیز می‌تواند اطلاعات مفیدی در اختیار والدین قرار دهد. در روزهای اول پس از تولد، ادرار نوزاد ممکن است تیره‌تر و غلیظ‌تر باشد، اما با افزایش مصرف شیر، ادرار به رنگ زرد روشن تبدیل میشود.
همچنین، در برخی موارد، ممکن است در ادرار نوزاد کریستال‌های اورات مشاهده شود که به صورت لکه‌های نارنجی یا صورتی در پوشک ظاهر می‌شوند. این موضوع در روزهای اول پس از تولد طبیعی است، اما اگر به طور مداوم دیده شود، نیاز به ارزیابی پزشکی دارد.
علل اختلال در دفع ادرار کودکان
اختلال در دفع ادرار کودکان، به دلایل مختلفی ممکن است رخ دهد که برخی از آنها فیزیولوژیکی و برخی روانی هستند. این اختلال به اشکال مختلفی از جمله تأخیر در کنترل ادرار، شب‌ادراری یا بی‌اختیاری ادرار نمایان میشود. البته علت ادرار نکردن کودک ۲ ساله با نوزاد چند ماهه متفاوت است. برخی از علت‌ها را در ادامه برای شما ذکر می‌کنیم.
- علل فیزیولوژیکی
برخی از مشکلات جسمانی می‌توانند علت اختلالات دفع ادرار باشند. عفونت‌های دستگاه ادراری، یکی از شایع‌ترین علل بوده که باعث تحریک مثانه و تکرر ادرار می‌شوند. ناهنجاری‌های ساختاری مانند تنگی مجرای ادرار یا مشکلات مادرزادی در کلیه‌ها و مثانه نیز ممکن است عملکرد طبیعی دفع ادرار را مختل کنند.
بیماری‌های عصبی که باعث اختلال در عملکرد مثانه می‌شوند، مانند اسپینا بیفیدا، نیز می‌توانند مشکل‌ساز باشند. همچنین، یبوست شدید ممکن است فشار روی مثانه ایجاد کند و در نتیجه، کودک دچار مشکلات دفع ادرار شود.
- علل روانی موثر بر اختلال دفع ادرار کودک
عوامل روانی نیز نقش مهمی در بروز اختلالات دفع ادرار دارند. اضطراب، ترس و استرس می‌توانند باعث تشدید مشکلات ادراری شوند. تغییرات بزرگ در زندگی کودک مانند شروع مدرسه، تولد خواهر یا برادر جدید یا جدایی والدین ممکن است به عنوان عامل محرک برای مشکلات ادراری عمل کنند.
در برخی موارد، کودکان ممکن است از دفع ادرار خودداری کنند؛ زیرا برای آنها احساس دردناک یا ناخوشایند است. این موضوع می‌تواند به دلیل تجربیات ناخوشایند قبلی در دفع ادرار یا ترس از استفاده از دستشویی عمومی باشد.
- عوامل مرتبط با عادات و آموزش
آموزش نادرست یا نامناسب در استفاده از توالت می‌تواند باعث مشکلات دفع ادرار شود. گاهی اوقات، آموزش زودهنگام یا خیلی سخت‌گیرانه می‌تواند به کودکان احساس فشار روانی و اضطراب وارد کند. همچنین، نگه داشتن طولانی‌مدت ادرار به دلیل عدم دسترسی به دستشویی می‌تواند باعث ایجاد اختلال در عملکرد طبیعی مثانه شود.
درمان اختلالات دفع ادرار بستگی به علت زمینه‌ای دارد و ممکن است شامل تغییرات رفتاری، مصرف دارو یا در موارد خاص، جراحی باشد. مهم است که علت دقیق مشکل شناسایی شود و بر اساس آن، راهکار مناسب انتخاب گردد.
انواع انسداد ادرار نوزادان
انسداد ادرار در نوزادان به حالتی اطلاق شده که جریان ادرار از کلیه‌ها به مثانه یا از مثانه به خارج از بدن با مشکل مواجه میشود. این مشکل می‌تواند به دلیل وجود انسداد در مسیر مجاری ادراری یا ناهنجاری‌های مادرزادی باشد. درمان ادرار نکردن نوزاد و انسداد ادرار متفاوت است. در این بخش به بررسی انواع انسداد ادرار در نوزادان می‌پردازیم که شامل موارد زیر میشود:
انسداد مجاری ادراری فوقانی
انسداد مجاری ادراری فوقانی به حالتی گفته میشود که در مسیر خروج ادرار بین کلیه‌ها و مثانه مشکلی ایجاد شود. این نوع انسداد معمولاً به دلیل تنگی محل اتصال حالب به لگنچه کلیه رخ می‌دهد که می‌تواند خروج ادرار از کلیه را مختل کند. این انسداد منجر به انباشتگی ادرار و افزایش فشار درون کلیه میشود و به مرور زمان ممکن است به تورم کلیه یا هیدرونفروز منجر شود که اگر درمان نشود، می‌تواند عملکرد کلیه را تحت تأثیر قرار دهد.
انسداد مجاری ادراری تحتانی
این نوع انسداد در مسیر بین مثانه و مجرای ادرار ایجاد میشود. یکی از علل رایج این نوع انسداد، وجود مشکلاتی در مجرای ادرار مانند “سوپاپ پشتی مجرای ادرار” است که باعث انسداد جزئی یا کامل خروج ادرار میشود. این مشکل به ویژه در نوزادان پسر دیده شده و می‌تواند منجر به افزایش فشار در مثانه و کلیه‌ها شود.
ناهنجاری‌های مادرزادی موثر بر اختلال ادرار نوزاد
برخی ناهنجاری‌های مادرزادی می‌توانند منجر به انسداد ادراری در نوزادان شوند. این ناهنجاری‌ها شامل مواردی مانند “نارسایی کلیه‌های دوگانه”، “گسترش بیش از حد مثانه”، یا “وجود مجرای ادرار کوچک‌تر از حد طبیعی” هستند. این مشکلات ممکن است باعث ناتوانی در دفع ادرار به صورت طبیعی شده و در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع، منجر به عوارض جدی‌تری مانند عفونت‌های ادراری، آسیب به کلیه‌ها و مشکلات کلیوی شوند.
اسنداد مجرای ادراری با سنگ کلیه و مثانه
سنگ کلیه و مثانه در نوزادان، هرچند نادر است؛ اما می‌تواند مشکلات جدی ایجاد کند. این سنگ‌ها معمولاً به دلیل اختلالات متابولیکی، عوامل ژنتیکی یا مشکلات تغذیه‌ای ایجاد می‌شوند. حرکت سنگ‌ها به سمت مجرای ادرار ممکن است منجر به انسداد مسیر ادراری و ایجاد مشکلاتی در دفع ادرار شود. در این شرایط، ممکن است علائمی مانند درد، ادرار خونی یا کاهش جریان ادرار مشاهده شود که نیازمند تشخیص و درمان پزشکی است.
انسداد ادراری در نوزادان نیاز به تشخیص زودهنگام و درمان مناسب دارد؛ زیرا تأخیر در درمان می‌تواند منجر به آسیب دائمی کلیه‌ها و مشکلات جدی دیگر شود. تشخیص معمولاً از طریق سونوگرافی، آزمایش ادرار و بررسی‌های دیگر صورت می‌گیرد و درمان بسته به شدت و نوع انسداد می‌تواند شامل دارودرمانی یا جراحی باشد.
عوارض ادرار نکردن کودکان
ادرار نکردن نوزاد و کودک می‌تواند عوارض متعددی برای سلامتی آنان به همراه داشته باشد. این مسئله ممکن است به دلیل مشکلات جسمی یا روانی رخ دهد. در برخی موارد، کودکان به دلیل ترس یا اضطراب، از رفتن به دستشویی خودداری می‌کنند. این رفتار در بلندمدت می‌تواند مشکلاتی ایجاد کند که در ادامه به آنها اشاره میشود.
- عفونت مجاری ادراری از عوارض اختلالات ادرار نوزاد
یکی از مهم‌ترین عوارض ادرار نکردن در کودکان، افزایش احتمال عفونت مجاری ادراری است. هنگامی که کودک ادرار خود را به مدت طولانی نگه می‌دارد، باکتری‌ها فرصت بیشتری برای تکثیر در مثانه و سیستم ادراری پیدا می‌کنند که این می‌تواند منجر به عفونت شود. این عفونت ممکن است با علائمی مانند درد و سوزش هنگام ادرار، تب، درد شکم و حتی تکرر ادرار همراه باشد. در صورت تشدید عفونت، احتمال نیاز به درمان آنتی‌بیوتیکی افزایش می‌یابد.
- عوارض ادرار نکردن کودکان و مشکلات مثانه و کلیه‌ها
نگه داشتن ادرار همچنین می‌تواند باعث بروز مشکلات مثانه و کلیه‌ها شود. به دلیل افزایش فشار مثانه، ممکن است آسیب‌هایی به دیواره مثانه وارد شود که در نهایت منجر به بروز مشکلات جدی‌تری مانند مثانه عصبی گردد. علاوه بر این، نگه داشتن طولانی‌مدت ادرار می‌تواند باعث ایجاد سنگ کلیه شود که درد و مشکلاتی جدی به همراه خواهد داشت.
- کاهش توانایی مثانه در تخلیه کامل ادرار
یکی از عوارض احتمالی در برخی از افراد، کاهش توانایی مثانه در تخلیه کامل ادرار است. در این حالت، مثانه نمی‌تواند ادرار را به‌طور کامل خالی کند که ممکن است منجر به افزایش خطر عفونت‌های ادراری شود. این مشکل به مرور زمان ممکن است به مثانه آسیب برساند و عوارض جدی‌تری مانند التهاب یا نارسایی مثانه به همراه داشته باشد. علاوه بر این، ممکن است منجر به احساس ناراحتی و فشار در ناحیه پایین شکم گردد.
- عوارض اختلال ادراد نوزادان و افزایش اضطراب و استرس بچه
از نظر روانی، ادرار نکردن می‌تواند باعث بروز اضطراب و استرس در کودک شود. این وضعیت ممکن است باعث شود که کودک دچار اختلالات خواب یا کاهش تمرکز شود. برخی کودکان نیز ممکن است به دلیل نگرانی از این مسئله، در فعالیت‌های اجتماعی خود دچار مشکلات شوند و از شرکت در جمع خودداری کنند.
به طور کلی، والدین باید به نشانه‌های ادرار نکردن در کودکان توجه کنند و در صورت تکرار یا شدت گرفتن این مشکل، با پزشک متخصص مشورت نمایند. تشویق کودک به عادت‌سازی مناسب برای استفاده از دستشویی و ایجاد محیطی آرام و بدون استرس، می‌تواند به پیشگیری از این مشکلات کمک کند.
تشخیص انسداد ادرار در کودکان
تشخیص انسداد ادرار و ادرار نکردن کودکان به ویژه در سنین پایین، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. انسداد ادرار ممکن است در هر نقطه‌ای از مسیر دستگاه ادراری، از کلیه‌ها تا مجرای ادرار، رخ دهد و می‌تواند منجر به آسیب کلیوی یا عفونت‌های ادراری شود. روش‌های مختلفی برای تشخیص این مشکل وجود دارد که در ادامه به برخی از آنها اشاره میشود.
بررسی علائم بالینی برای شناسایی اختلال ادرار کودکان
علائم انسداد ادرار در کودکان می‌تواند شامل درد شکمی، تکرر ادرار، بی‌اختیاری، خون در ادرار (هماچوری)، کاهش حجم یا قطع کامل جریان ادرار و عفونت‌های مکرر ادراری باشد. ممکن است کودک در هنگام ادرار کردن احساس سوزش یا فشار کرده و الگوی طبیعی دفع او تغییر کند. والدین باید به هرگونه تغییرات غیرعادی در عادات ادراری فرزندشان دقت کنند و در صورت مشاهده علائم مشکوک یا درد شدید، بلافاصله به پزشک مراجعه نمایند.
معاینه فیزیکی و تشخیص اختلالات ادرار کودک
پزشک می‌تواند با انجام معاینه فیزیکی، علائم مختلفی مانند ورم شکم، درد یا حساسیت در ناحیه کلیه‌ها را ارزیابی کند. در این معاینه، با لمس شکم می‌توان به وجود توده‌ها، بزرگی کلیه‌ها، یا حتی مشکلات احتمالی در سایر اندام‌های مرتبط پی برد. این یافته‌ها ممکن است نشان‌دهنده وجود انسداد در مجاری ادراری یا بیماری‌های دیگر کلیوی باشند. همچنین، معاینه فیزیکی می‌تواند اطلاعات اولیه‌ای درباره نیاز به آزمایش‌های تکمیلی فراهم کند.
آزمایش ادرار
تجزیه و تحلیل ادرار می‌تواند اطلاعات ارزشمندی درباره عملکرد کلیه‌ها، تعادل مایعات بدن و سلامت عمومی ارائه دهد. این آزمایش می‌تواند نشانه‌هایی از مشکلاتی مانند عفونت‌های دستگاه ادراری، اختلالات کلیوی، دیابت و حتی بیماری‌های کبدی را آشکار کند. افزایش سطح پروتئین، گلبول‌های سفید یا خون در ادرار ممکن است نشان‌دهنده عفونت، التهاب،گ یا انسداد در دستگاه ادراری باشد. علاوه بر این، این تجزیه می‌تواند به تشخیص زودهنگام بیماری‌ها کمک کند.
تصویربرداری برای تشخیص اختلال ادرار نوزادان
روش‌های تصویربرداری مختلفی برای تشخیص انسداد ادراری در کودکان استفاده میشود. اولتراسونوگرافی از جمله روش‌های رایج و بدون خطر برای تشخیص مشکلات کلیوی و انسداد ادراری است. همچنین می‌توان از پیلورگرافی داخل وریدی (IVP) و سی‌تی‌اسکن برای شناسایی دقیق‌تر محل و شدت انسداد استفاده کرد. رادیوگرافی شکمی نیز ممکن است در برخی موارد کمک‌کننده باشد.
آزمایشات عملکرد کلیه
در برخی موارد، انجام آزمایش‌های خون مانند بررسی سطح کراتینین و اوره می‌تواند به ارزیابی عملکرد کلیه‌ها کمک کند. افزایش این مواد در خون ممکن است نشان‌دهنده آسیب کلیوی ناشی از انسداد یا مشکلات دیگر مانند کاهش جریان خون به کلیه‌ها، مصرف داروهای خاص یا بیماری‌های مزمن کلیوی باشد. ارزیابی دقیق این شاخص‌ها می‌تواند اطلاعات ارزشمندی درباره وضعیت سلامتی کلیه‌ها و نیاز به درمان‌های خاص را فراهم کند.
تشخیص زودهنگام و درمان انسداد ادرار در کودکان بسیار مهم است؛ زیرا می‌تواند از آسیب دائمی به کلیه‌ها جلوگیری کند. همکاری والدین و توجه به علائم بالینی کودک نقش مهمی در تشخیص و درمان به‌موقع این مشکل ایفا می‌کند.
ادرار نکردن کودک تا چند ساعت طبیعی است؟
ادرار نکردن کودک یکی از نگرانی‌های شایع والدین است. میزان طبیعی ادرار در کودکان بسته به سن، وضعیت سلامت و میزان مایعات مصرفی متفاوت است. در ادامه به بررسی زمان‌های طبیعی عدم ادرار، اینکه ادرار نکردن کودک تا چند ساعت طبیعی است و نکات مهم در این زمینه پرداخته میشود.
| جدول زمان‌های طبیعی ادرار نکردن کودک | ||
| سن کودک | تعداد دفعات ادرار در روز | زمان طبیعی عدم ادرار |
| نوزاد (۰-۲ ماه) | ۶-۸ بار | ۲۴ ساعت |
| نوزاد (۲-۶ ماه) | ۴-۶ بار | ۲۴-۳۶ ساعت |
| کودک (۶ ماه-۱ سال) | ۴-۵ بار | ۳۶ ساعت |
| کودک (۱-۳ سال) | ۳-۴ بار | ۴۸ ساعت |
| کودک (۳-۵ سال) | ۲-۳ بار | ۴۸-۷۲ ساعت |
نکات مهم در مورد ادرار نکردن کودک
مواردی مهمی که در رابطه با ادرار نکردن و اختلال ادرار نوزادان وجود دارد و باید به آنها توجه شود شامل موارد زیر می باشد
- میزان مایعات مصرفی
اگر کودک مایعات کافی بنوشد، احتمال ادرار کردن او بیشتر است. اگر کودک به تازگی دچار تب، استفراغ یا اسهال شده باشد، ممکن است مایعات کافی دریافت نکند و در نتیجه، ادرار کمتری تولید کند. - نشانه‌های هشدار
اگر کودک بیش از حد معمول ادرار نکند و علائمی مانند تشنگی زیاد، خشکی دهان، بی‌حالی یا تغییر در رنگ ادرار (تیره‌تر از حد معمول) را نشان دهد، باید به پزشک مراجعه کنید. - تفاوت‌های فردی
برخی کودکان به طور طبیعی ادرار کمتری دارند. این می‌تواند به عوامل ژنتیکی یا وضعیت سلامتی مرتبط باشد. - توجه به رفتار کودک
اگر کودک احساس ناراحتی کند یا به وضوح دچار درد شکم باشد، این می‌تواند نشانه‌ای از مشکل باشد و نیاز به بررسی پزشکی دارد. - مدت زمان
ادرار نکردن بیش از مدت زمان ذکر شده در جدول ممکن است نیاز به مشاوره پزشکی داشته باشد، به ویژه در کودکان کوچک‌تر.
راه درمان ادرار نکردن نوزاد
ادرار نکردن نوزادان یکی از نگرانی‌های شایع والدین است که می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله کمبود مایعات، مشکلات پزشکی یا عفونت‌ها باشد. در اینجا به بررسی راه‌های درمان ادرار نکردن نوزاد می‌پردازیم.
- شناسایی علت اصلی اختلال ادرار نوزادان
اولین گام در درمان ادرار نکردن نوزادان، شناسایی علت اصلی است. اگر نوزاد به مدت بیش از ۶ تا ۸ ساعت ادرار نکند، والدین باید به پزشک مراجعه کنند. پزشک می‌تواند با انجام معاینات بالینی و آزمایش‌های لازم، علت را تشخیص دهد. در برخی موارد، نوزاد ممکن است به دلیل کمبود مایعات دچار این مشکل شده باشد. بنابراین، اطمینان از تأمین مایعات کافی بسیار مهم است.
- مصرف به میزان کافی شیر مادر یا شیر خشک
اگر نوزاد شیرخوار است، باید مطمئن شوید که به میزان کافی شیر مادر یا شیر خشک دریافت می‌کند. نوزادان باید به طور مرتب و در فواصل زمانی مناسب تغذیه شوند. در صورتی که نوزاد در حال تغذیه با شیر مادر است و از شیر کافی نمی‌خورد، ممکن است نیاز به مشاوره با پزشک یا مشاور شیردهی داشته باشید.
- آنتی‌بیوتیک‌ها یا داروهای دیگر برای درمان ادرار نکردن نوزاد
در صورتی که نوزاد به دلیل عفونت ادراری یا سایر مشکلات پزشکی دچار ادرار نکردن شده باشد، درمان مناسب ضروری است. پزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک‌ها یا داروهای دیگر را تجویز کند تا به درمان عفونت کمک کند. همچنین، در برخی موارد، نوزاد ممکن است نیاز به درمان‌های ویژه یا بستری در بیمارستان داشته باشد.
درمان خانگی اختلال ادرار نوزادان
والدین می‌توانند از روش‌های مختلفی برای افزایش مصرف مایعات نوزاد در خانه استفاده کنند. برای مثال، علاوه بر شیر مادر یا شیر خشک، می‌توانند از شیر تازه یا آب‌میوه‌های طبیعی رقیق‌شده برای نوزادان بزرگتر از شش ماه بهره ببرند. این مایعات به حفظ سطح هیدراتاسیون بدن نوزاد کمک می‌کنند و احتمال کم‌آبی را کاهش می‌دهند. همچنین، این روش‌ها می‌توانند باعث افزایش تعداد دفعات ادرار و دفع مواد زائد از بدن شوند که برای سلامت نوزاد بسیار مفید است.
در این مقاله به طور کامل با مبحث ادرار نکردن کودک تا چند ساعت طبیعی است آشنا شدید. ادرار نکردن کودک تا چند ساعت می‌تواند به عوامل مختلفی بستگی داشته باشد، از جمله سن کودک، میزان مایعات مصرفی، و شرایط فیزیکی او.
معمولاً در کودکان زیر ۲ سال، ادرار نکردن تا ۶ تا ۸ ساعت طبیعی است، اما اگر کودک بزرگتر از این سن بوده و این وضعیت ادامه یابد، ممکن است نیاز به بررسی بیشتری وجود داشته باشد. والدین باید به نشانه‌های دیگر توجه کنند و در صورت بروز نگرانی، با پزشک مشورت کنند. به یاد داشته باشید که هیدراته نگه‌داشتن کودک و تشویق او به مصرف مایعات کافی از اهمیت بالایی برخوردار است.
