درد سزارین بیشتر از زایمان طبیعی است!

در ایران زنان باردار این تصور نادرست را دارند که با انتخاب سزارین، هیچ‌گونه درد و مشکلی را تحمل نخواهند کرد. حال آنکه درد و عارضه پس از انجام سزارین ایجاد خواهد شد. از طرفی در کشور ما، تمایل متخصصان زنان و زایمان به انجام دادن سزارین، بیشتر از زایمان طبیعی است. چرا که هدایت زایمان طبیعی تا مرحله آخر در حدود پنج برابر بیشتر از جراحی سزارین زمان نیاز دارد اما تعرفه دریافتی از آن به مراتب کمتر است. مساله قابل توجه دیگر، تبدیل شدن سزارین، به اقدامی‌تجملی و لوکس است. متأسفانه زنان کشور ما با چنین دیدی به جراحی بزرگ و خطرناک سزارین نگاه می‌کنند و آن را روشی جهت تسکین درد زایمان تلقی می‌کنند.

● واقعیت‌های سزارین 


گروهی از مردم تصور می‌کنند که ضریب هوشی افراد حاصل از زایمان سزارین بالاتر از کسانی است که با زایمان طبیعی متولد شده‌اند. اما در واقع ارتباطی میان بهره هوشی افراد و شیوه تولد آنان وجود ندارد و حتی در برخی از تحقیقات، ضریب هوشی نوزادان حاصل از زایمان طبیعی، نسبت به نوزادان سزارینی، بالاتر گزارش شده است. برخی از زنان نیز صدمات و ضربه‌های زایمانی را مختص به زایمان طبیعی می‌دانند. گزارش‌های زیادی از فلج اعصاب بازویی، شکستگی جمجمه و سایر استخوان‌ها در نوزادانی که به طریق سزارین به دنیا می‌آیند، وجود دارد. تحت فشار قرار گرفتن قفسه صدری جنین طی زایمان طبیعی، مایع داخل حبابچه‌های ریه نوزاد را خارج می‌کند و در نتیجه، تنفس وی عمیق‌تر و سریع‌تر شروع می‌شود. از طرف دیگر، اغلب عوارض سزارین در دراز مدت خود را نشان می‌دهند. چسبندگی احشاء و نازایی از این قبیل عوارض هستند. میزان خون از دست رفته در حین عمل سزارین، حدود دو برابر زایمان طبیعی است. همچنین امکان آسیب دیدن مثانه و روده‌ها نیز وجود دارد. عفونت‌های رحمی ‌و دستگاه ادراری، با شیوع ۱۲ درصد، از شایع‌ترین عوارض سزارین هستند. سزارین نه تنها دارای خطرات و عوارض ناشی از اعمال جراحی و بیهوشی است بلکه به علت بستری طولانی‌مدت پس از زایمان، بازگشت به فعالیت‌های عادی، طولانی‌تر خواهد بود و علاوه بر آن هزینه‌های گزاف لوازم جراحی و اتاق عمل و بستری طولانی مدت در بیمارستان، بار مالی زیادی را به خانواده‌ها و جامعه تحمیل می‌کند.

● یک مقایسه و ۹ نکته 


۱) مدت بستری شدن و توانایی بازگشت به کارهای عادی و روزمره بعد از زایمان طبیعی خیلی کمتر از سزارین است و مادرانی که زایمان طبیعی داشته‌اند زودتر به خانواده خود ملحق می‌شوند.
۲) حجم خونی که مادر طی زایمان طبیعی از دست می‌دهد تقریباً نصف یک عمل سزارین است لذا خطر خون‌ریزی و کم خونی، در یک زایمان طبیعی خیلی کمتر از زایمان به طریق سزارین می‌باشد.
۳) خطرات و ریسک بی‌هوشی برای زایمان طبیعی وجود ندارد، درحالی که برای مادرانی که به روش سزارین زایمان می‌نمایند این خطرات اجتناب‌ناپذیر است.
۴) از نظر اقتصادی زایمان طبیعی به نفع مادر، بیمارستان و جامعه می‌باشد.
۵) درصد ابتلا به عفونت در بین مادران سزارین شده بیشتر از مادرانی است که زایمان طبیعی نموده‌اند.
۶) مادرانی که زایمان طبیعی داشته‌اند در دادن آغوز به نوزاد خود موفق‌تر هستند چرا که خوردن آغوز یا کلستروم به‌عنوان اولین واکسن برای کودک منافع بسیاری دارد.
۷) مادرانی که زایمان طبیعی نموده‌اند در امر شیردهی به نوزاد خود موفق‌تر از مادرانی می‌باشند که به طریقه سزارین نوزاد خود را به دنیا آورده‌اند.
۸) پس از زایمان طبیعی، مادران با انجام ورزش‌های مناسب به مراتب سریع‌تر از زمانی که سزارین می‌شوند، می‌توانند تناسب اندام خود را به دست آورند.
۹) به‌طور متوسط مدت اقامت مادران سزارینی در بیمارستان دو برابر و نیم مادرانی است که زایمان طبیعی داشته‌اند.

برای دیدن پربازدیدترین های نی نی نما لطفاً کلیک کنید…

اشتراک‌گذاری
6 نظر
  1. بهتر بود کسانی که سزارین را انتخاب می کنند به عواقب آن بیشتر فکر می کردند.

    1. بهتر نیست تعصبات بی جا رو کنار بگذاریم و تنها به این دلیل که خودمون چنین روشی رو بالاجبار یا با اراده ی شخصی در گذشته انتخاب کردیم دیگران رو با دادن نظرات بی پایه ای که خیال میکنیم پایه و اساس علمی دارند به قول خودمون متقاعد نکنیم که اون شیوه رو تکرار کنن؟؟
      کسانی که ادعا میکنن زایمان به روش طبیعی خیلی کم خطر تر از زایمان سزارینه مگه دور و برشون رو نگاه نمیکنن.واقعا جای تعجبه.من خودم به شخصه بچه هایی رو دیدم که بخاطر همین تعصبات متضرر اسیب های زیاد مغزی.نخاعی.شکستگی های فراوون.زخم های سر و صورت که به هیچ عنوان جبران هم نمیشن و به طورمتعدد هم میشه اثراتش رو دید بودم
      هرکس با توجه به شرایط جسمی و روحی و اقتصادی خودش روش مناسب خودش رو انتخاب میکنه
      خدارو شکر اونقد سواد مردم بالا رفته که با کمی مطالعه میتونن بد رو از بدتر تشخیص بدن
      تعصبات رو کنار بگذاریم.ممنون

  2. هر کسی بی دلیل سزارین کنه واقعاً باخته.

  3. در سزارین ریسک ایجاد لخته خون در سیاهرگ به خصوص در پاها و لگن بیشتر از زایمان طبیعی است. اگر لخته خون به شش‌ها انتقال پیدا کند (آمبولی ریوی) می‌تواند خطر جانی برای مادر داشته باشد. تیم جراحی می‌بایستی توجه ویژه‌ای را برای جلوگیری از ایجاد لخته خون داشته باشند. مادر می‌تواند با راه رفتن متناوب بعد از جراحی از بروز این عارضه پیشگیری کند.

  4. تشویق به سزارین توسط پزشکان بی مسئولیت و مادران ناآگاه یک جنایت بزرگ است. لطفاً با مقاومت خود در برابر این پزشکان بایستید.

  5. بيهوشي نخاعي چيست؟

    اين روش، تزريق داروي بيهوشي موضعي به قسمتي از گودي كمر شما، با استفاده از يك سوزن بسيار ظريف است.
    اين روش چگونه عمل مي‌كند؟

    بيهوشي موضعي، اعصابي را كه به رحم و گردن رحم شما وارد مي‌شوند بي‌حس مي‌كند، در نتيجه شما ديگر انقباض‌هاي رحم را حس نخواهيد كرد.
    چه زماني از آن استفاده مي شود؟

    اين روش معمولا در مرحله فشار وارد آوردن به نوزاد (مرحله دوم زايمان) استفاده مي‌شود؛ اگر قرار است از زايمان با فورسپس يا ونتوز استفاده شود، اين روش مي‌تواند به سرعت درد را تسكين دهد و لازم نيست تا اين لحظه از اپيدورال استفاده كرده باشيد. اين روش گاهي اوقات به همراه اپيدورال در مرحله اول زايمان براي تسكين درد مورد استفاده قرار مي‌گيرد: اين تكنيك، سريع‌تر مي‌تواند درد را به طرز موثري تسكين بخشد، و خانم‌ها اين روش را بيشتر از استفاده از اپيدورال به تنهايي ترجيح مي‌دهند
    مزاياي بيهوشي نخاعي چيست؟

    • تسكين درد به صورت بسيار موثر و سريع
    • يك‌بار تزريق مي‌شود، و برعكس روش اپيدورال، نيازي نيست كه يك لوله در پشت شما باقي بماند.
    معايب بيهوشي نخاعي چيست؟

    • قابليت تحرك شما را محدود مي‌كند، زيرا پاهايتان حس نخواهند داشت.
    • مدت اثر آن كوتاه است (حدود ۲ ساعت).
    • بيش از يك‌بار نمي‌توان از آن استفاده كرد (بر خلاف اپيدورال، نمي‌توان آن را به آرامي تزريق كرد).
    • ممكن است احساس لرزه شديد داشته باشيد.
    • ممكن است سردرد پيدا كنيد، هرچند استفاده از سوزن‌هاي مدرن و ظريف‌تر، احتمال بروز اين عارضه را كاهش مي‌دهد.
    • ممكن است احساس خارش يا تهوع به شما دست بدهد، و ممكن است در دفع ادرار با مشكل مواجه شويد.
    چند نكته مفيد و مهم:

    هنگام تزريق، تا جايي كه مي‌توانيد ساكن و بي‌حركت بمانيد. بر تنفس عميق و يكنواخت تمركز كنيد. بازدم خود را به آرامي بيرون بدهيد و شانه‌هايتان را شل و آرام نگه داريد. به همسر يا همراه خود نگاه كرده و چشم در چشم هم بدوزيد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *