اگر کودک شما “یک ساله” شده است بخوانید!/ آموزش کودک ۱ ساله

چه آموزشهایی برای کودک یک ساله لازم است؟

 ¨ روي نام اشياء و قسمت­هاي بدن تمركز كنيد و آن ها را بارها تكرار كنيد. كارهايي انجام دهید كه كودك شما بتواند تقليد كند. تمامي حركات و كارهاي او را تحسین کنید.

¨ كارهاي روزمره را بيان كنيد تا كودك با دنياي خودش ارتباط برقرار كند.

¨ ابراز محبت او را تشويق كنيد. از او بخواهيد عروسك را نوازش كند. مامان را ببوسد و بابا را در آغوش بگيرد.

¨ براي تحريك قوه تخيل كودك شروع به خواندن داستان­هاي كوتاه كنيد.

¨ كارهاي خود را همراه با نشان دادن به او شرح دهيد. مثل به پا كردن جوراب­ها و در آوردن لباسش.

¨ در اين سن بازي با آينه متنوع تر و جالب تر مي شود. كودك را روبروي آينه بنشانيد و با پرسش­هايي، سعي كنيد دقت او را افزايش دهيد. مثلاً بگوئید: چشم­هايت را نشان بده. لبت را نشان بده. بهتر است او را تشويق كنيد تا اجزاي صورتش را در آينه به شما نشان دهد.

¨ در حالت چهار دست و پا به كودكتان سواري بدهيد.

¨ کودک را به پارك برده و او را سوار بر وسايل بازي كنيد در پارك در كنار اشياء و وسايلي كه برايش جالب است بايستيد و با او حرف بزنيد و بخواهيد تا واكنش­هاي خود را به راحتي نشان دهد.

¨ سه ظرف تهيه كنيد. در يكي از ظرف ها آب ولرم مايل به گرم، در يكي آب لوله کشی و در ديگري تعدادي يخ بريزيد. به كودك فرصت دهيد و او را راهنمايي كنيد تا به هر كدام از ظرف ها دست بزند. و در هر نوبت تکرار کنید که گرم، سرد و ولرم است. اين بازي به حس لامسه كودك كمك مي كند.

¨ كودك را روي صندلي قرار دهيد. دست هاي او را بگيريد و به او كمك كنيد تا از صندلي پايين بيايد. پس از مدتي راه پائین آمدن از صندلي را پيدا مي كند. اين بازي كمك مي كند تا راه حل مسائلش را پيدا كند.

¨ يكي از اسباب بازي­هاي مورد علاقه كودك را روبه روي او قرار دهيد. وقتي آن را ديد پارچه­اي روي سر وي بگذاريد و سريع اسباب­بازي را برداريد و آن را پشت خود پنهان كنيد. كودك سعي مي­كند پارچه را كنار زده و به دنبال شيء بگردد. هر بار جاي پنهان شدن شيء را تغيير دهيد.

¨ با کلماتی که براي كودك قابل فهم است يك قصه كوتاه بگوئید. اين قصه مي­تواند يك اتفاق ساده مثل غذا خوردن يك جوجه یا حمام رفتن يك كودك باشد. در حين قصه گفتن سعی كنيد چهره و صدایتان را مطابق با شخصیت های داستان تغییر دهید.

¨ مقدمات کار­ها و پیامدهایش را شرح دهید.

¨ تعدادي پارچه رنگي، گلوله كاموا و كاغذ رنگي در اختيار كودك قرار دهيد حالا از او بخواهيد كه به شما پارچه، كاموا يا كاغذ را بدهد مسئله اصلي اين است كه كودك اين سه جنس را از هم شناسايي كند، كودك به رنگ ها حساس است براي همين رنگ­هاي مورد علاقه اش را انتخاب مي كند. زمانی که رنگ ویژه ای را انتخاب کرد بگوئید:“رنگ قرمز را انتخاب کردی“ بدین طریق زمینه­ای جهت شناسایی رنگ­ها ایجاد خواهد شد.

منبع خبر : کتاب طب کودکان نلسون

اشتراک‌گذاری
3 نظر
  1. هنگامی که کودک اغلب اوقات لبخند می زند یا به صدای بلند می خندد­، تحمل اوقات سخت روزانه برای هر دوی شما بسیار آسان تر است­. داشتن شخصیت خلقی مثبت، در کنار آمدن با فراز و نشیب­های زندگی یک امتیاز است­. اما شما باید اوقاتی را که کودک ناراحت است ولی هنوز شادمانه عمل می کند درک کنید­.

    در صورتی که کودک شما دارای خلق و خوی عموماً منفی است گذراندن روزها با او مشكل است­. اگر چه یک ســاله ها در مرحلــه­ای از رشـد قرار دارند که بیشــتر دارای خلق و خوی منفي هستنــد ولی بین کودکی که به دلیل طی مراحل تحولی عملکرد منفی دارد و کودکی که به علت خصوصیت شخصــیتی منفی رفتار نامناسب نشان می دهد، تفاوت­هایی وجود دارد­. خصوصیت خلــقی هر فرد ثابــت است­. اگر رفتار کودک از عموماً مثبت به عموماً منفی تغییر کند­، می­تواند علامت بیماری یا فشار روحی باشد با جواب دادن به پرســش هایی مانند ”هنگامی که فرزندم صــبح از خواب بیدار می شود یا زمانی که اسباب بازی جدیدی را مشاهده می­کند یا هنگامی که با خودش بازی می کند ابرو در هم می کشد یا لبخند می زند و شاد است ؟“به خصوصیات خلقی کودکتان پی می­برید­.

    * والدین هنگامی که شرایط عادی است و موضوع ناراحت کننده ای در میان نباشد، درک کودک غمگین و عصبانی برایشان آسان نیست­. والدین ممکن است احساس تقصیر، خستگی و یا حتی عصبانیت نمایند­. اگر یکی از والدین دارای خلق غمگین و عصبانی باشد ممکن است در انتقال آن به کودکش احساس تقصیر کند و یا حالت تدافعی به خود بگیرد و از ایجاد رابطه و بازی با فرزندش لذت زیادی نبرد. سعی کنـید رفتار فرزند خود را به عنوان بخشی از شخـصیت خلقی او به شمار آوریـد و این حالت را بپـذیرید. در این صــورت می توانید از سرزنـش کردن خود یا فرزندتان خودداری کنید­.

    بزرگ کردن این کودکان در یک سالگی بسیارمشکل است­. از یک مربی یا یک دوست که در تربیت کردن این کودکان تجربه دارد کمک بخواهید­. در هر صورت شما باید به او اطمینان دهید که به خاطر شخص خودش او را دوست دارید و برایش ارزش قائل هستید. می­توانید به او بیاموزید لازم نیست همیشه خندان و سرزنده باشد، بلکه بدون این که مجبور باشد همیشه لبخند بر لب داشته باشد، می­تواند شخص مهربان و پرعاطفه ای بوده و در زندگی اوقات خوشی داشته باشد­.

  2. اولین قدم را کودکان معمولا در ۱۲ ماهگی بر می دارند اما این قدم برداشتن ممکن است از ۹ ماهگی در بعضی از کودکان شروع شود و حتی ممکن است بعضی از کودکان تا ۱۷ ماهگی نتوانند قدم بردارند و از سن ۱۷ ماهگی به بعد قدم بردارند. اگر کودک شما از نظر پزشک مشکل جسمی نداشته باشد شما می توانید از ۱۱ الی ۱۲ ماهگی قدم برداشتن را به او آموزش دهید و او را کمک کنید.

  3. خونسرد ماندن گاهی واقعا سخت است. وقتی پسر کوچک‌تان برای پانزدهمین بار، تمام محتویات کیف دستی‌تان را روی زمین ولو می‌کند، حتما دارد روی اعصاب‌تان راه می‌‌رود! اما خونسرد ماندن شما، مطمئنا بازخورد خوبی خواهد داشت و اعتماد فرزندتان به شما سلب نخواهد شد و فرزندی خواهید داشت که به شما اطمینان دارد، از شما نمی‌ترسد، با شما نمی‌جنگد و عاشق شماست.
    اگر وقتی کوچک بودید والدین شما مدام سرتان داد می‌زدند، اجازه ندهید این عادت به زندگی شما هم رخنه کند. شما پدر و مادر عاقل‌تری باشید، در تربیت کودک صبوری را تمرین کنید و عشق‌تان را بروز دهید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *