به محض اين‌كه فرزند اول پا به يك سالگي مي‌گذارد و شيطنت‌هايش را آغاز مي‌كند، اطرافيان مرتبا به مادر و پدر يادآور مي‌شوند كه او خواهر و برادر مي‌خواهد و داشتن تنها يك فرزند خوب نيست. بسياري از مادرها با شنيدن اين سوال كه «بارداري؟» يا «نمي‌خواهي باردار شوي؟» ناراحت مي‌شوند و پيش خود فكر مي‌كنند يعني آنقدر چاق شده‌ام كه طرف مقابل فكر مي‌كند، باردارم يا آنقدر سنم بالا رفته كه مرتبا يادآور مي‌شوند كه بايد بچه‌دار شوم.
اگر ذهن‌تان درگير فرزند دوم شده اين تست را انجام دهيد تا مطمئن شويد زمان بارداري دوم فرا رسيده يا خير. به سوالات زير پاسخ بلي يا خير دهيد.
۱٫ وقتي خاطرات روز زايمان را مرور مي‌كنيد با وجود درد زايمان و سختي‌هاي بعد از آن با خود مي‌گوييد روز اعجاب‌انگيزي بود و بيش از آن‌كه درد بكشم موقع تولد فرزندم خوشحال بودم.
۲٫ موقعي كه براي خريد مي‌رويد دوست داريد لباس‌هاي بچه‌گانه بخريد.
۳٫ وقتي براي خريد بيرون مي‌رويد يا در حال راه‌رفتن در خيابان هستيد مرتبا خانم‌هاي باردار را مي‌بينيد.
۴٫ وقتي يكي از پاپوش‌ها يا زيرپوش‌هاي نوزادي فرزندتان را مي‌بينيد، بي‌اختيار اشك در چشمان‌تان حلقه مي‌زند.
۵٫ هر از چندگاهي دستي روي شكم‌تان مي‌‌كشيد.
۶٫ با وجود آن‌كه فرزندتان غذاخوردن به تنهايي را آموخته، هر ازچندگاهي دوست داريد به او غذا بخورانيد.
۷٫ گاهي آلبوم نوزادي‌هاي كودك‌تان را ورق مي‌زنيد و با خود مي‌گوييد چقدر كوچك بوده و حالا چه قدي كشيده است.
۸٫ وقتي يكي از اطرافيان می‌گوید موقع فرزند دوم است، حرفي نمي‌زنيد و از درون دودل هستيد.
پاسخ
* اگر تمام جواب‌هاي شما خير بوده، يعني شما يا فرزندي نداريد، يا فرزند اولتان ناخواسته بوده و علاقه‌اي به داشتن فرزند دوم نداريد.
* اگر بين ۱ تا ۳ جواب مثبت داريد يعني هنوز موقع آن فرا نرسيده تا براي بارداري دوم اقدام كنيد. ذهن شما هنوز درگير روند زايمان و درد و سختي‌هاي پس از آن است. به خودتان اجازه استراحت دهيد. بدن‌تان بايد فرم سابق خود را بازيابد. شايد هم به قدري فرزندتان شيطنت مي‌كند كه نمي‌توانيد درك كنيد مادرهايي كه ۲ فرزند دارند چطور زندگي مي‌كنند.
* اگر بين ۴ تا ۷ جواب مثبت داريد يعني شما با زايمان و مشكلات بعد از آن به خوبي كنار آمده‌ايد. در وضعيت بدني خوبي قرار داريد و آماده‌ايد تا براي بار دوم باردار شويد. شما از بودن با فرزندتان لذت مي‌بريد و آماده داشتن فرزند دوم هستيد.
برای دیدن پربازدیدترین های نی نی نما لطفاً کلیک کنید…
بهتر است ۱۸ تا ۲۳ ماه بعد از زایمان اول صبر کنید. می شود گفت بهترین زمان برای تصمیم به بارداری گذشت ۱۸ تا ۲۳ ماه است. فاصله کمتر از ۱۷ ماه خطر تولد فرزند با وزن کم را افزایش می دهد و شاید یکی از دلایل آن ضعف بدنی مادر و خستگی جسمانی ناشی از زایمان اول باشد.
مادر برای بهبودی از استرس زایمان اول نیاز به زمان دارد تا دوباره آمادگی و توان خود را به دست بیاورد. مواد غذایی کافی باید به بدن مادر برسد و آنچه از دست داده باید جبران شود. چرا که در زایمان و بارداری اول مواد مغذی و ویتامین ها و املاح مهمی مانند آهن و کلسیم برای پرورش کودک از بدن مادر کاسته شده است.
همچنین زمانی که اولین فرزند شما زیر یک سال یا بالای چهار سال است زمان مناسبی است که رابطه کودکان با پدر و مادر و اعتماد به نفس در آنها شکل بگیرد.وقتی مادر به دلیل بارداری فرصت کافی یا وضعیت روحی مناسبی برای تقویت این ارتباط و تربیت کودک اول ندارد، قاعدتا کودک در آینده دچار مشکل خواهد شد.
والدین زمان و حوصله کافی رابرای لذت بردن از زندگی و توجه کافی هم به یکدیگر و هم به فرزند خود ندارند. چگونه ممکن است فرزند دوم رویه زندگی را تغییر بدهد؟به این فکر کنید که با وجود فرزند خیلی کوچک آیا قادر هستید با بارداری مجدد کارهای روزمره تان را به خوبی انجام بدهید؟ آیا می توانید به خوبی از فرزند اول مراقبت کنید و نیازهای جسمی و روحی او را برطرف کنید؟ حوصله بازی کردن با او را دارید؟
با وجود این فرزند شب ها خواب راحتی دارید؟ با همسر خود چگونه رابطه ای دارید؟ آیا همانند قبل با هم صحبت می کنید؟ تفریح می کنید یا حتی وقت ندارید از یکدیگر احوال پرسی کنید؟ اگر قصد دارید دوباره بچه دار شوید به این توجه داشته باشید که یک نوزاد همه زندگی شما را تحت تاثیر قرار می دهد. توجه کنید که برای رفع نیازهای دو فرزند که فاصله سنی مناسبی ندارند باید زمان و انرژی زیادی داشته باشید. این نکته را فراموش نکنید که فرزند اول هم باید به سنی رسیده باشد که بتواند حضور یک تازه وارد را به جمع خانواده بپذیرد.
حاملگی ناخواسته با خود استرس و فشارهای روحی – روانی عدیده ای به همراه دارد. جنین داخل شکم مادر تحت تأثیر این فشارهای روحی روانی قرار می گیرد زیرا هورمون های وابسته به استرس تولید شده در بدن مادر از جفت عبور کرده، سیستم قلبی – عروقی و عصبی جنین را تحت تأثیر قرار می دهند.
مادرهای با حاملگی پراسترس بچه های تحریک پذیر، عصبانی، بی قرار و ناآرام، با اختلالات خواب و تغذیه به دنیا خواهند آورد. بچه های مشکل متعاقباً سختی ها و مشکلات زیادی برای خود و خانواده ایجاد خواهند کرد. رشد روحی – روانی این بچه ها نیز سیر مناسبی نخواهد داشت. ضمناً این بچه ها گاهی رشد جسمی و وزن کمتر از حد طبیعی پیدا خواهند کرد. بچه های ناخواسته بیش تر مورد بی توجهی و تنبیهات بدنی والدین قرار می گیرند که این دو مورد خود ضربه ی روحی – روانی و جسمی شدیدی به آینده ی کودک می زند. آن چه مشخص است با حاملگی خواسته و برنامه ریزی شده به سادگی از عوارض حاملگی ناخواسته و پراسترس می توان جلوگیری کرد.