بی اختیاری ادرار در کودکان تا چه سنی؟!
بی اختیاری ادرار به دفع بی اختیار ادرار در سنی گفته می شود که قاعدتا کودک باید اختیار ادرار خود را داشته باشد. شایع ترین نوع بی اختیاری، شب ادراری است.
شیوع شب ادراری، قبل از ۶ سالگی زیاد است. علت آن بندرت در اثر اختلال عضوی است و بیشتر علت آن تأخیر در بلوغ اسفنکتر مجرای ادراری است و این تأخیر در اثر عوامل روانی مربوط به والدین و کودک در ارتباط با این مسأله ممکن است طولانی تر شود.
در برخورد با مسأله شب ادراری، ابتدا برای کسب اطمینان از اینکه ضایعه یا عفونتی وجود ندارد کودک باید توسط پزشک معاینه گردد. در صورتی که پزشک تشخیص دهد ضایعه ای وجود ندارد می توان امیدوار بود این مسأله تا ۶ سالگی از بین برود.
برای درمان شب ادراری روشهای مختلفی پیشنهاد شده است که برخی از آنها عبارت اند از :
درمان دارویی، استفاده از زنگ هایی که اگر کودک بستر خود را خیس کند، به صدا در می آیند و درمان های مشورتی.
چون میزان عود شب ادراری در درمان دارویی بالا است و به کار گیری زنگها نیز چندان ساده نیست، امروزه بیشتر بر درمان های مشورتی و رفتار درمانی که در آن کودک نقش فعال و مسئولانه به عهده گیرد تکیه می شود.
برخی از جنبه های این نوع درمان، به قرار زیر است :
١- کودک، قبل از خواب ادرار کند.
٢- لباس ها و بستر خود را بعد از خیس کردن، خودش تعویض کند.
۳- کودک بعد از شام، مایعات نخورد.
۴- والدین برای هر شبی که کودک خود را خیس نکند از طریق دادن جایزه مناسب سنش، او را تشویق مثبت نمایند.
باید یادآور شد که والدین نباید با خشم و تنبیه با این مسأله برخورد کنند.
